Irlandia powiedziała Traktatowi Lizbońskiemu “nie”. Wzbudziła tym mieszane uczucia w Europie. Od zdumionego zaambarasowania, określanego czasem paniką, do radości unijnych eurosceptyków. Za przyczynę przyjmuje się arogancję irlandzkich elit, które zlekceważyły swoich prostaczków. Dokładniej, nie zadały sobie trudu wyjaśnienia im na czym ów traktat polega. Oburzeni prostaczkowie powiedzieli więc, co powiedzieli. Elity się mają z pyszna.

Zdumiewa tylko, że także u nas się jawiły teksty o podobnym brzmieniu. Lud się domagał szczegółów. Twierdzenie, że wyjaśnianie prawnych zawiłości traktatu regulującego procedury podejmowania decyzji jest nie tylko nieczytelne ale w ogóle niemożliwe były kwitowane żądaniami ich zrozumiałego streszczenia. W mroku zaś traktatowych zawiłości mnożyły się upiory utraty suwerenności, wiary, obyczajności. Ostrzegali księża, konserwatywni politycy, “prawdziwi” Polacy. Sztandarowy sukces pisowskiej polityki został przeobrażony w zdradę narodową i klęskę zagrażającą nie tylko narodowej substancji – Nimiec przyńdzie i weźnie – ale i duszy, polskości.

Teraz szaleństwo eurosceptyków szczytuje. Okazuje się, że w Irlandii, ergo na Zachodzie, też elit nie lubią. I nas uratowali. Jakiś mądrala twierdzi, że uratowali Europę po raz drugi. Pierwszy raz przed ariańską schizmą u progu średniowiecza. Zapewne za pomocą desantu mnisich sił specjalnych na Monte Cassino. Drugi raz teraz przez liberum veto.

A co się stało? Oto najuboższy przed swoim przystapieniem do Unii na Zachodzie kraj poddał się idiotycznej lub zdradzieckiej propagandzie. Moim zdaniem sterowanej przez Rosję. Unia bowiem ma kłopot z zorganizowaniem się tak aby skutecznie konkurować z wzrastającymi potęgami ekonomicznymi. Przede wszystkim najbliżej nas położoną Rosją. Uderzono w najsłabszy kraj starej Unii, który wykorzystawszy wszystkie możliwości nie czuje się już zobligowany do solidarności z pozostałymi jej członkami. Ba, może wreszcie odegrać swoje kompleksy. I te kompleksy pobudzono.

Prostaczkowie bowiem też chcą wiedzieć o co chodzi. Bez znajomości czegokolwiek. Zostali przecież unijnymi bogaczami, bo się im należało, to teraz mają patent na mądrość. Zrozumieliby. Byle im tylko powiedzieć. Też się im to należy. Stwierdzanie z góry, że się w tym orientują jak wilk w gwiazdozbiorach obraża ich inteligencję. I dlatego wszyscy będą zdani na osobne pertraktowanie z Moskwą. Na przykład cen gazu. I Moskwa zapewni sobie pożądaną większość na szczytach unijnych, dając wybranym niższe ceny.

A my się cieszmy. Współcześni arianie. Też podważający oczywistą prawdę. O szkodliwości azjatyckich przyjaciół politycznych na przykład.