nie rozumiem, nie znam się na poezyjach wszelakich i głębia tego wiersza jak i innych obca mi jest, to się cieszę, że się pojawiłeś.
A świat wg Majów ma trwać jeszczo tylko 4 lata, w sumie całkiem kusząca perspektywa moim zdaniem, ale w nią nie wierzę, no bo w ogóle w mało rzeczy wierzę.

A o koncu świata fajnie pisał Miłosz:

W dzień końca świata
Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji,
Rybak naprawia błyszczącą sieć.
Skaczą w morzu wesołe delfiny,
Młode wróble czepiają się rynny
I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć.

W dzień końca świata
Kobiety idą polem pod parasolkami,
Pijak zasypia na brzegu trawnika,
Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa
I łódka z żółtym żaglem do wyspy podpływa,
Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa
I noc gwiaździstą odmyka.

A którzy czekali błyskawic i gromów,
Są zawiedzeni.
A którzy czekali znaków i archanielskich trąb,
Nie wierzą, że staje się już.
Dopóki słońce i księżyc są w górze,
Dopóki trzmiel nawiedza różę,
Dopóki dzieci różowe się rodzą,
Nikt nie wierzy, że staje się już.

Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem,
Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie,
Powiada przewiązując pomidory:
Innego końca świata nie będzie,
Innego końca świata nie będzie.

A dalej to będzie do Docenta:

Widzisz Docencie, poezja nie patrzy na zaszeregowanie partyjne – nie żadna ironia losu, tylko potrzeba wieku i chwili.

Marka O. sobie pokrytykuj jak poetykuje. Stary koń, a ciągle wiersze pisze;-)

Pozdrawiam poetę i recenzenta

co ja poradzę jak mi się nie podoba. ja wychowany na o’harze więc takie ołowiane cepeliny poezji mnie zwyczajnie śmiertelnie nudzą ...

akurat Marek O. jest imo ciekawszym poetą ...

@Zetor

““poezja” [ma] swoje utarte ścieżki komunikatywności.”

jak dla mnie to takie utarte “ścieżki” sprawdzają się w haiku. poezja ma przełamywać schematy. walić w łeb jak 95% spirytus.

“won’t get fooled again”

gryząc hamburgera
patrzę jak ten świat nasz
czarnych barw nabiera

poezja publicystyczna jest jak papier toaletowy. raczej jednorazowego użytku. papier toaletowy może jednak być miękki i pachnący. twoja poezja, panie Zetor, kojarzy mi się z takim zwykłym, z makulatury. za to ekologicznym. co jest niewątpliwą zaletą.

“won’t get fooled again”