że ideologia i polityka nigdy sztuce nie służyła…

Napisałbys kurde cuś, a nie w te wierszyki się bawisz, no.
Ja tam na poezyje nieczuły jestem.

pzdr

pisze dobrze, ale niekoniecznie jakieś patetyczne wierszowane kawałki, no:)
Zresztą czepiam się , bo sam takich napisać bym nie umiał.

Tyle że wczoraj wieczorem miałem tyle zajęć, że sam już nie pamiętam, co robiłem.

I nie mogę się nie bawić w wierszyki. Moim zdaniem one zabawne są, a ja nie jestem zabawny to sobie kompensuję. Po drugie odkąd przeczytałem wiersze Szymborskiej o Stalinie i Leninie, doznałem metafizycznego wstrząsu i poczułem ODPOWIEDZIALNOŚĆ.

Kto opiewał wierszami Stalina i jego rzeczywistość? Broniewski, Szymborska, Kapuściński i inni. Kto dziś robi za męża stanu? Tusk, Schetyna, Kaczyński, Ślepowron i inni. Więc ja, jak widzę swoją gębę w lustrze, to wiem, że to właśnie ja jestem tym wybranym, aby opiewać Dzisiaj :)

Twój fart jest taki, że nie musisz robić żadnych koncesji. Internet jest mniej ideolo niż państwowy wydawca w latach pięćdziesiątych. O wiele łatwiej jest być nieumoczonym. Chcesz kupić auto? Kasa – i jest, dowolny model na dowolne raty.

Oni wtedy, za te wiersze dostawali przydział na mieszkanie, albo na dekawkę (Dykta Klej i i Woda – wspaniały produkt przemysłu motoryzacyjnego NRD).

I pisali – nie tylko o Stalinie. Dlatego Grześ broni Broniewskiego, Pino – Gałczyńskiego, a ja – Brzechwę. Wszyscy mieli te dekawki. Ale wiernopoddańcze wiersze leżą gdzieś zakopane głęboko, a rzeczy piękne – dżwięczą do dziś.

I żadne wykopaliska tego nie zmienią.