“Marthę F.” czytało mi się doskonale. Lubiłam wracać do pewnych fragmentów opowieści, odczytywać je na nowo.

Kiedyś w bibliotece uczelnianej trafiłam na Lidię Bierdiajewą i jej dzienniki zatytułowane “Zawód – żona filozofa”. Obiecałam sobie, że przeczytam później i jakoś mi umknęło. Jutro, zainspirowana Twoim tekstem, pobiegnę szukać tej książki w bibliotece na osiedlu.

Pozdrawiam:)

Ten Freud to naprawdę aż taki geniusz? Mam spore wątpliwości, dla mnie to raczej genialny – także w pozytywnym sensie – hochsztapler. A wiem o nim dość sporo, bo w młodości dziko mnie fascynował, a poza tym liznęło się np. historię idei.

Z Darwinem zgoda, że wielki. Ale wspólne dziedzictwo ze zwięrzętami może być upokarzające chyba jedynie dla lewaka. Dla mnie z pewnością nie jest i nigdy nie było. Poza tym, że Darwin jest bardzo słabo w istocie rozumiany, a najnowsze odkrycia i hipotezy ewolucyjnej teorii są całkiem po prostu odrzucane… WłAśNIE PRZEZ te siły, które zawsze się “naukowym światopoglądem” kochały podpierać. Odrzucane w wyniku całej masy polityczno-poprawenych tabu, przede wszystkim…

Ludzie poważnie traktujący Freuda, jako “jednego z trzech geniuszy, którzy coś tam wytyczyli” (cytat z głowy, ale o to w końcu chodzi), autentycznego Darwina boją się jak diabeł święconej wody. Kiedy tylko przestaje służyć jako pała na Kościół Katolicki, staje się wywrotowcem. Co mi się akurat dość podoba, bo lepiej w końcu mieć za wroga idiotę i bojącego się sensownej myśl tchórzai, n’est-ce pas?

Co do Kopernika zaś... Jasne że coś tam jego prace zaburzyły, coś obaliły, zabiły wielu ludziom i instytucjom sporą zagwozdkę... Ale po pierwsze nie był przecież w tych myślach pierwszy, a po prostu nasza zachodnia kulutura (niech będzie “cywilizacja” dla nie-spenglerystów) była wtedy na takie myśli gotowa.

No i powiem, w imieniu zoologicznych konserwatystów i innych tego typu prymitywnych ludzi, że mnie tam jest absolutnie obojętne, co się wokół czego kręci. Nie robi mi to absolutnie żadnej różnicy.

————————-
triarius

Oczywiście, że człowiek się całe życie uczy, a Pan “czegoś nie wie”.

Jednak ja (niestety) nie ma czasu na pisanie doktoratów z Freuda, tym bardziej całkiem bezinteresownie. (Zresztą zrezygnowałem w końcu z pomysłu robienia doktoratu z historii idei w Uppsali, więc nie byłbym też dla większości ludzi wystarczającym autorytetem.)

Freud nie był ani tak odkrywczy, jak to się przeważnie przyjmuje, ponieważ te same idee były w całej kulturze fin-du-sieclu (sorry, znowu mi nie zmienia klawiatury i nie mogę wpisać akcentów). Mam akurat taki tekścik na ten temat, nie pamiętam już jednak czy nie po szwedzku. Jeśli po angielsku, to mógłbym ew. Panu go jakoś udostępnić, jeśli znajdę.

Zaś co do metodologii Freuda… To był przecież lekarz, który leczył migrenę kokainą! Napisał na tej temat pracę, gdzie argumentował, że należy odstawić aspirynę, bo kokaina jest lepsza, bezpieczniejsza i nie wywołuje uzależnień. To mało? (A o migrenie napisałem akurat poradnik i byłbym większość jej przypadków sam łatwo uleczyć w ciągu powiedzmy dwóch tygodni.)

Jego interpretacja snów opierała się na zamożnych, nic właściwie w życiu nie robiących, poza czytaniem romansów i waporami, histeryczkach z dobrych wiedeńskich rodzin. Do nikogo innego nie pasowała i nie pasuje. Jak też nie będzie pasować, z całą pewnością, nigdy!

Znanym zjawiskiem jest, że “pacjenci Freuda śnili freudowskie sny, pacjenci Junga – Jungowskie…” itd. Tego Pan nie słyszał?

Uprzejmie donoszę, na zakończenie tego komentarza, bo w końcu mam i inne od Freuda problemy, że już raz paroma – celnym chyba – uwagami (jak właśnie o tej kokainie) zawaliłem całą świetnie się zapowiadającą karierę w historii idei na Uniwersytecie w Uppsali… Z Freuda właśnie, tak się cudnie składa, z jego nauk i z jego recepcji w przedwojennej Szwecji.

Miły był swoją drogą dla mnie tamten Austriak, Luttenberger się nawał, ale koszmarny z niego był lewak, no to się doigrał. Przekonał się, biedaczyna boleśnie, że “Solidarność” to jednak nie lewacka organizacja. ;-P

I tym optymistycznym akcentem (chwilowo) kończę.

————————-
triarius

O “lekarzu”? No to ja był pewien, że tę sprawę właśnie załatwiliśmy.

Warsztat miał ogólnie fatalny. Uogólniał na całą ludzkość wariactwa i fantazje histeryczek – niezwykle wąskiej grupy, która już zresztą niemal nigdzie nie istnieje, zastąpiona w zachodnim świecie przez schizoidów (vide Karen Horney, która tu akurat ma rację)...

Poglądy na temat biologii, popędów i roli seksu czerpał – jak niemal wszyscy wtedy, ale co mnie to obchodzi, skoro to były brednie? – z zachowań zwierząt zamkniętych malutkich klatkach w uwczesnych ogrodach zoologicznych i wystawionych na nudę i potworny nienaturalny stres… I tego typu nierzetelnych, antynaukowych rojeń można u niego znaleźć całą masę.

Że był genialny, to fakt. Jako literat z gatunku fantasy był wielki. Wpływ miał ogromny, stworzył spójny i fascynujący świat, pisał świetnie i nawet hitlerowcy go nie ruszali z powodu jego mistrzostwa w niemieckim języku (jakąś tam nagrodę dostał, sam Pan wie).

Jednak podtrzymuję swoje zdanie – to nie był żaden uczony, żaden rzetelny lekarz… Chce Pan lekarza? To proszę poczytać Kępińskiego.

To był lewicowy (!) fantasta pozujący na lekarza. Naprawdę wybitny umysł, zapewne w sumie prawy człowiek, ale wykolejony – i to właśnie intelektualnie wykolejony. Jego głód “odkrywania” całkiem go zaślepił i zmusił do chodzenia na skróty, których uczonym, o lekarzom już nie mówiąc, się nie wybacza.

Czyli idealna pasza dla obecnego kopniętego lewactwa, które już w realnym świecie boi się nawet oczęta otworzyć, za to żywi się czyimiś chorymi (bo w sumie to było chore, przykro mi, ale to fakt) rojeniami sprzed wieku.

————————-
triarius

I jak się zbudzi, to to zrobi z pewnością. A ja nie będę miał do niego pretensji.

Ja tak tego niestety nie widzę, przykro mi.

A jakich to lepszych dowodów by sobie Szan. Pan życzył? Że spytam. Nie mam niestety czasu na pisanie z niego doktoratu. Zresztą niewiele by mi z tego przyszło, lewactwo i tak potrzebuje Freuda jak powietrza do reanimowania Marksa, na logikę jest odporne…

Zaś dla poważnych ludzi Freud to już od dawna nie jest interesujący temat. Ja przeszedłem przezeń mając 20 lat, ale to było naprawdę dawno.

Jak się mowi i o Freudzie i o Darwinie, to o tych klatkach wypadałoby wiedzieć.

Co zaś do hitlerowców… To Pan nie wie? Wypuścili go z kraju bez wielkich szykan. Żyda od grzebania w pieluchach i takich tam spraw. Sprawa jest tak znana, że naprawdę na Pańskim miejscu nieco bym się zawstydził.

Nie mówię, że to był zbrodzień psychopata. Był to interesujący facet. Po prostu żaden uczony a… Zgadnie Pan kto? No właśnie – hochsztapler. Inteligencji i wdzięku jednak mu nie odmawiam. Chętnie bym z nim pogadał zresztą.

A że w Stanach? Po pierwsze to kraj chory z samego założenia, zbudowany na Oświeceniu, choć nie tylko to. A po drugie – kto to rozkręcił, że spytam? Pan może wie, ja też.

I to ja mam być tym kogutem? Czy może raczej Freud?

————————-
triarius