Jestem coraz bardziej rozczarowany Textowiskiem, a konkretnie brakiem dbałości jego generalicji o pryncypialne cechy Homo Sapiens Textoviensis. Koronnym dowodem w sprawie jest brak należytej staranności w doborze pary pierwszej teleturnieju. Panom Jareckiemu i Igle, szlachetna walka tytanów intelektu zdecydowanie pomyliła się z walką prymitywnych i odstręczających troglodytów, których nazwijmy umownie gladiatorami.

Wyżej wymienionym Panom, dla korzyści własnej, dla poklasku gawiedzi, dla zaspokojenia prymitywnych a jednocześnie prostackich, że nie wspomnimy atawistycznych cech własnych, udało się przekonać żądną krwi, igrzysk, kiedy chleba intelektualnego nie staje, gawiedź, iż zarówno wzywający jak i wezwany mają prawo do stawania.

Dawałem wyraz już w dniu wczorajszym swemu stanowisku, iż wzywający nie ma prawa żądać i dawać satysfakcji honorowej, jest bowiem wykluczony ze społeczności ludzi honorowych jako indywiduum zgodnie z art. 8 pkt. 11 notorycznie łamiące słowo honoru, a takim było publiczne przyrzeczenie publikacji autonomicznego tekstu w tym właśnie miejscu.

Stwierdziłem po pewnym czasie, że i wzywany jest z niej wykluczony, bowiem zgodnie z art. 8 pkt. 15 Kodeksu Boziewicza piszący anonimy są wykluczeni z kasty ludzi honoru. Panowie Jarecki i Igła milczeli… Znani są jednak z tego, iż w sprawach powaznych milczą. Tak jest po prostu łatwiej…

Ponadto, czy generalicja Textowiska sprawdziła, czy osoby żądające i chcące satysfakcji honorowej są to autentycznie osoby płci męskiej, które z powodu wykształcenia, inteligencji osobistej, stanowiska społecznego lub urodzenia wznoszą się ponad zwyczajny poziom uczciwego człowieka?

Czy można zaufać wzywającemu, iż posiada dyplom wyższej uczelni, co permanentnie głosi? Kto widział ten dyplom? Co prawda, z tytułu wykształcenia zaliczyć należy do osób zdolnych do żądania i dawania satysfakcji honorowej i tych wszystkich, którzy ukończyli szkoły średnie. Czy my widzieliśmy chociaż ich świadectwa maturalne…?

W wyjątkowych przypadkach – mimo braku wykształcenia średniego należy wciągnąć pod pojęcie osób honorowych tych wszystkich, którzy swoją inteligencją lub wybitnymi zdolnościami w rzeczywistości dorośli, jeśli nie przewyższyli poziom średniego wykształcenia. Dlatego nie można odmówić satysfakcji artyście malarzowi, mimo, iż tenże studiów średnich nie odbył, lub np. powieściopisarzowi, który ukończył trzy klasy gimnazjalne. Czy któryś z nich, jest chociaż powieściopisarzem…?

Kolejnym odstępstwem od braku wykształcenia może być zajmowanie wybitnego stanowiska społecznego. W myśl tej zasady należy udzielić satysfakcji honorowej wieśniakowi, który jest posłem na sejm. Powstaje więc pytanie: czy którykolwiek z nich jest wieśniakiem?

Czy my wiemy, czy którykolwiek z nich nigdy nie skompromitował kobiety niedyskrecją? Bo to, że piszą anonimy to wiemy. Wiemy też, iż zdarzały im się w ich pismach anonimowych oszczerstwa, a nawet paszkwile. Wiemy, iż ich EGO jest nienaturalnie rozbudowane. My to wszystko wiemy. Dlaczego generalicja Textowiska o tym nie wie? Bo chce pokazać, że na krótkim dystansie jest lepsze od Salonu 24? Ale sprint się kończy na mecie stumetrówki. A później, zaczyna się dług tlenowy…