Kiedy byłem w szkole specjalnej, czytałem autobiografię Salvatore Dali (Internetu nie było, tylko internat, to i człowiek książki na pryczy czytał...). I jestem bezwzględnie przekonany, że sowieci też ją czytali (oni, jak sądzę, z innych niż ja powodów) i byli tak zafascynowani, że to na jego cześć wprowadzili plany pięcioletnie do gospodarki…

A było to tak. Kiedy Dali był dorastającym chłopakiem, zakochała się w nim taka jedna. Dali podniecał panienkę, całował, pieścił doprowadzał ją do wrzenia i… nie konsumował. Złożył przysięgę, że będzie ją trzymał na dystans przez 5 lat i słowa dotrzymał. Taki był słowny. Swoje postępowanie, co naturalne, nazwał „ planem pięcioletnim”. Domniemam, że był w tym okresie impotentem, ale na to władza sowiecka nie wpadła. Bawiło Dalego upokarzanie narzeczonej i poczucie władzy, którego mu to upokarzanie dostarczało.

Podobnie było z Józefem Stalinem. Rzecz co prawda nie dotyczyła panienek i w tym przypadku był to kliniczny przypadek nie seksualnego sadyzmu. W swoim czasie, prokurator generalny, a później sekretarz Komitetu Centralnego, niejaki tow. Akułow, upadł podczas jazdy na łyżwach i ucierpiał od śmiertelnego niemal wstrząsu. Stalin, sprowadził z zagranicy wybitnego chirurga, aby uratować mu życie. Po długim i trudnym leczeniu Akułow powrócił do pracy, a następnie został... aresztowany i rozstrzelany.

Szczególnie wyrafinowaną postacią sadyzmu był zwyczaj Stalina, aby aresztować żony, a także i dzieci najwyższych funkcjonariuszy partyjnych i trzymać je w obozach pracy, podczas gdy ich mężowie wykonywali swoją pracę, pełzając przed Stalinem, nie ośmielając się nawet prosić go o ich uwolnienie.

Tak więc, Dali był osobowościowo niezwykle podobny do Stalina. I jestem przekonany, że to właśnie Słońce Narodu, z sympatii i na cześć Dalego dokonał zawłaszczenia nazwy jego „planu pięcioletniego”.

Dali był podobny nie tylko do Stalina. Był także podobny do Adolfa Hitlera. I to nie tylko ze względu na pozytywnie wpływający na obu zapach farby. Dali jak i Hitler był typem osobowości nekrofilnej (greckie słowo nekros oznacza zwłoki). Jeden i drugi ekscytował się ciałami w stanie rozkładu. Hitler był bardziej co prawda konkretny, ale Dalemu również niczego nie brakowało.

Narysował kiedyś gnijącą dziewczynę, na której opuchłej twarzy i piersiach chodzą ślimaki. Był tak pragmatycznie konkretny, że napisał pod rysunkiem, że są to ślimaki jadalne.

Najlepszy numer zrobił jak poszedł w konkury do swojej przyszłej żony. Nasmarował się cały kozim łajnem rozgotowanym w rybim kleju. Konia z rzędem współczesnemu kochankowi stawiam, który zaryzykowałby aby w ten sam sposób dokonać weryfikacji, skądinąd jedynie słusznej, bo wynikającej z praktyki obserwacji, hipotezy, że luba, nad wyraz go kocha, i skłonna jest do najwyższych poświęceń. W tym również estetycznych.

O Hitlerze w oddzielnej notce będzie stało…