JERZY

Po grecku Georgos znaczyło “rolnik”. Stąd się wzięło imię, które po wielu zmianach w wymowie po polsku brzmi dziś Jerzy. Kiedyś mówiono również “Jurzy” i dlatego zdrobniale mówimy: Jurek.

Święty Jerzy należy do świętych nie tyle historycznych, co legendarnych – rozumiemy przez to, że legenda o jego czynach przyćmiła postać historyczną. Podobnie było też z innymi świętymi: Mikołajem, Barbarą, Krzysztofem, Urszulą. Święty Jerzy – patron rycerstwa – pochodził z Kapadocji, czyli górzystej krainy w dzisiejszej Turcji. Był oficerem w rzymskich legionach i zginął śmiercią męczeńską podczas prześladowań chrześcijan. Zanim to się stało, miał dokonać licznych bohaterskich czynów, wśród których była zwycięska walka ze smokiem, wcieleniem Szatana. W ten sposób dzielny rzymski żołnierz stanął w szeregu niezliczonych bohaterów, którzy zmagali się z potworami i tak wszedł do legendy. Ktoś dociekliwy mógłby zapytać, dlaczego ze smokiem walczył bohater noszący skromne imię znaczące “rolnik”? A może to zestawienie: “rolnik” oraz walka ze smokiem to czysty przypadek? Ale w świętych opowieściach nie ma przypadków. W mitach wielu ludów świata pojawia się postać bohatera, twórcy cywilizacji, który walczy z potworami, oczyszcza świat ze złych mocy, wyrywa drzewa z korzeniami – a wszystko po to, aby stworzyć przestrzeń, w której możliwe będzie zbudowanie cywilizacji: uprawa pól i wznoszenie miast. Pogromca smoków jest zarazem pierwszym rolnikiem. Nic więc dziwnego, że ma na imię Georgos.

Nasz Jerzy ma dziś liczbę imienia siedem. Siódemka (oprócz innych znaczeń) to liczba intelektualistów i mózgowców, ludzi, którzy na świat patrzą z pewnego dystansu, okiem chłodnym i krytycznym.

Imię Jerzy jest często spotykane wśród badaczy zagadek, którzy wnikliwym umysłem prześwietlają rzeczywistość. Typowy Jerzy zwykle wyróżnia się w otoczeniu tym, że więcej wie, potrafi dalej sięgnąć wyobraźnią w przyszłość i przewidzieć skutki własnych i cudzych posunięć. Święty Jerzy był wojownikiem; dzisiejsi Jerzowie raczej mają naturę graczy i strategów. Ich najmocniejszą stroną jest rozsądek: nie ulęgają złudzeniom, są odporni na namowy i obietnice, nie dają się nabierać. Nie są też sztywni ani konserwatywni, i potrafią łączyć bystrość z odwagą i zdecydowaniem. Zwykle dobrze sobie radzą w takich miejscach, gdzie toczą się gry polityczne lub biznesowe. Górują nad konkurencją tym, że nie wpadają w panikę, zachowują zimną krew, i nie ryzykują bez potrzeby. Wielu Jerzych potrafi przewiercić człowieka wzrokiem i w ich obecności trudno cokolwiek ukrywać. Kobieta potrafi docenić w Jerzym to, co ma on z wojownika, natomiast świat, w którym Jerzy się obraca, jego zainteresowania i pasje, są jej zazwyczaj obce i nie stara się za nim nadążyć. Tym się właśnie Jerzy różni od swojego współsolenizanta Wojciecha, który zwykle żyje w świecie zdominowanym przez kobiety.