jakoś gruszki i mnie nie pociągają...
No ale z dodatkiem moreli i brzoskwini to mogłoby być dobre, więc załóżmy, że mnie przekonałeś:)
Ale ja mam obsesję na punkcie wiśni w każdej postaci , już niedługo.
No a wcześniej truskawki zrywane z pola czy działki, z piaskiem między zębami zgrzytające.
No i czereśnie, tyż dobre.
owocowo się zrobi już niedfługo.

A i o tych ogórkach, to poza tym, że najlepsze robi moja mama:), to chyba one miały być made by my teść, a nie ,,in”.
Ale nie wiem, bo się nie znam i na angielszczyxnie.
Hm, czy w Anglii mają takie owoce jak my, pewnie nie. I jak tu nie być patriotą:)

pzdr
Sory, że bredzem, ale sam sie u p. Yayco dopominałżeś bym cuś gdzieś napisał, więc tu jestem pierwszy.
Chyba.

dzięki za wyczerpujący komentarz,

zgtrabne przejście z angielszczyzny i owoców w Anglii:)

wiśnie mają zasłużone drugie miejsce

co do “by” jakbym dał “in” to chyba byłoby że “zrobine w…”

ale tez się za bardzo nie znam

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

bardzo to ładne.

Aby się odwdzięczyć opowiem anegdotę.

Pewien znajomy profesor z Australii (niejaki Sadurski go dobrze zna) odkrył w sobie, gdzieś w latach osiemdziesiątych, polsko –żydowskie korzenie.

Nawiązał znajomości i sposobił się do pierwszej wizyty w kraju przodków.

Po drodze bodaj czy nie w Amsterdamie (tu się mogę mylić, bo ja jego jak raz w Amsterdamie poznałem i może mi się mylić), skonstatował, że u nas wojenny stan, a on tak z pustymi jedzie rękami.
Ponieważ nie chciał być krępujący (bo wielkiej to kultury jest gość) pomyślał, że kupi jakiś egzotycznych owoców i przywiezie tym, tam, znanym – nieznanym ludziom w dziwnej Polsce.

Wybrał się na zakupy i kupił owoce, które mu się wydały egzotyczne.

Taka to piękna historia. O tym, co jest egzotyczne. Dla Australijczyka.

A, przepraszam, zapomniałem dodać, że wyładował wczesną jesienią, na Okęciu, z pięcioma kilogramami jabłek.

Pozdrawiam nostalgicznie…

właśnie coś mi się nie zgadzała ta gruszka. Ostatni kompot z pigwy to chyba w jakimś zupełnym dzieciństwie był. Takie twarde, lekko cierpkie…

a na zdjęcia czekam z niecierpliwością. Smaku wszelkiego rodzaju robisz :-)

Znaczy nalewka?
Bo tyż kiedyś piłem, dobre było, ale smaku niue pamiętam za bardzo.

Pan już tak trudnych używa słów, że się boję przyznać do ignorancji.

Zaraz na stalowej miotle Pani Magia nadleci (coś jej dziś nie widziałem, ciekawe, ciekawe) i mi wytłumaczy, że dureń jestem.

Jakbym sam nie wiedział.

A nalewkę, to kupiłem od jednego Bułgara, co dawniej winem w Warszawie handlował, a teraz pokątnie nalewkami handluje i pokoje wynajmuje w Złotych Piaskach.

Ale dawno go nie widziałem, więc myślę, że brak banderoli (na flaszcze z nalewką) źle mu posłużył.

A z czego on to pędzil nie wiem, bo z bułgarskim to u mnie nietęgo jest, niestety.

obowiązki i takie tam

do poczytania wkrótce

pozdrawiam

śliczny rósł u rodziców w ogrodzie. Ale jakoś go jako dzieci nie docenialiśmy, bo inne krzaczki dawały owoce które nadawały się do jedzenia!

Stęsknił się Pan za moją miotłą, czy coś?

Nadmienię jeszcze, dla porządku, że nie zamierzam Panu od durniów wymyślać. Niby dlaczego? Bo Pan uczciwie się przyznajesz do swojej w jakimś temacie niewiedzy? To raczej za zaletę należy poczytywać. Rzadko we świecie spotykaną, nad czym ubolewam.

Pozdrawiam zdecydowanie miotłę do kąta odstawiając…

Różne dziwne rzeczy wiosna wyprawia z ludźmi. Niektórzy, na ten przykład, kataru dostają. Inni się zakochują. Jeszcze inni generalne porządki w domostwach robią.
Ale czy mnie wiosna na łagodność wpłynęła? I to jeszcze względem wiedzących immanentnie i absolutnie? No, nie wiem.
Raczej Maxowa notka smakowita.

Pozdrawiam nieodmiennie…