ani kotów:)

co mam napisac – że esencję wydobyłeś? że się zgadzam i podpisuję prawą ręką i lewą nogą?

spory sporami, jesteśmy ludźmi, każdy ma swoje życie- moja jedna uwaga: swój

mały prywatny(intymny swiat) trzymajmy na wodzy- zarówno o sobie samym

(chyba że w ujeciu tetryka- bo to inna kategoriqa:))) a także o innych osobach

jeżeli sobie tego nie życzą, tym bardziej ze niektórzy pod imieniem i nazwiskiem występują

p.s nie ma to jak doświadczenie życiowe Pana- Panie Lorenzo!

pozdrawiam i dzięki za tekst
_{Prezes , Traktor, Redaktor}

Na naszych oczach do tych wniosków dochodzą, stos porzuconych bejsboli rośnie.
A uratowane koty mruczą i pod nogami się pętają.

Serdeczności (Dla Delili i Maxa nie mniejsze)

merlot

jak to z tymi futrzakami pętającymi się pod nogami będzie, bo Pan Yayco alergik, paru innych osób uczulonych (nie tylko na koty) też by się pewnie znalazło. Może je na piętro nie wpuszczać? Albo coś wymyśleć innego – np. porozmawiać z nimi i na alergików cierpienia wyczulić?

Serdeczne pozdrowienia w ramach nieustającego święta Państwa Merlotów

na starcie z Panem Merlotem :-)), ale weź Pan pod uwagę jego (i jego Małżonki) niezwyczajny jubileusz, któremu nadziwić sie nie mogę. Chyba zaczne wierzyc, że są ludzie dlugowiecznością przewyższający Smoka Wawelskiego.

Pozdrowienia i ukłony

Od czasu do czasu podejmuję różne wysiłki. Efektem większości tych prób jest zniechęcenie.

Powiada Pan, że byłby dobrym słuchaczem? W domyśle słuchacz=czytelnik, czy tak?

to jakiś humbug uprawiany ostatnio. Tylko stany ducha nam pozostały. W związku z powyższym przyłączam się do Pańskiej koncepcji godnego pochówku. Byle jeszcze nie naszym.

Ukłony

mam nadzieję, że nie wyjdę na plotkarza: Państwo Merlotowie już 36 lat są małżeństwem.

A co do powitań, to ma Pan rację – trzeba mieć refleks, by w razie czego…:-)))

Ukłony

no troche jestem zaskoczony tą ocena tekstowiczan, chyba ze ja zle odczytuje. faktycznie nie widzisz chetnych do dialogu?

sory ale mnie zaprosił Mad Dog :)

“Jeśli masz prawdziwy dar, nie dawaj go, bo ludzie mogą tego nie docenić”
Lou Reed

Żebyś Ty wiedział ile komentarzy wolałam przemilczeć...

Ale wcale nie jestem pewna czy to było dobrą decyzją.

Jak napisałem Panu Markowi Olżyńskiemu wszystkie pory roku (a nie tylko wiosna, jak twierdzi Pan Marek) stały się u nas stanami ducha. Takie zmiany klimatyczne. Jak Pani nie czuje potrzeby wywnetrzania się w formie monologu, to bardzo proszę o dialog, albo i coś więcej. Nawiasem mówiąc odnoszę wrażenie (ale mogę się mylić), głos w dialogu (albo i czymś więcej) też jest chyba pewna formą przekazywania swego stanowiska, a więc i po trosze wywnętrzania się.

Tak więc, jeśli idzie o schody, to one się właśnie zaczęły…

Pozdrawiam i kłaniam nisko

do dialogu (w domysle: na tekstowisku) jest potrzebny dyskutant i to sa wlasnie schody. schody – czyli przeszkoda, brak mozliwosci, trudnosc. co zreszta bede tlumaczyl. poskladalem sobie (zastrzegajac ze moze zle), ze z dialogiem na tekstowisku masz trudnosci. tekstowisko to my wszyscy (z Tobą oczywisice).
moze masz racje i po prostu nadinterpretowuję.

dobrze, ze o tej potrzebie czepiania się piszesz otwartym tekstem. calkowicie Cie rozumiem.

Wiesz Poldku, słyszałam że jeżeli jakieś osoby potrafią wspólnie milczeć, to potrafią również ze sobą rozmawiać.
Muszę kiedyś sprawdzić ile w tym prawdy:)

Myślę, że to w małżeństwie jest przetestowane na wszystkie sposoby – mówię wg siebie. Co do forum… – trudno chyba. Gdyż na forum można też milczeć w jakiejś kwestii…, a można w ogóle milczeć, czyli być jak – gbyby nieobecnym. A czy nieobecność jest jeszcze milczeniem… ?

Nie wiem.

************************
“Kto pyta nie błądzi…”

Wtrącę się, jeśli Pani pozwoli. To, o czym Pani słyszała, to prawda. Powiem więcej – ludzie którzy potrafią wspólnie ładnie milczeć na wiele tematów, bardziej smakują słowa, które zechcą potem wypowiedzieć...

do Pana Poldka. Czy słyszała Pani o “wyszalni” Stanisława Lema? Ponoć to bardzo terapeutyczne urządzenie :-))) Proszę więc krzyczeć i liczyć przynajmniej na moje zrozumienie.

w Tytusie Romku i A’Tomku było takie kwiatek:

czas to pieniądz, pieniądz to forsa, forsa to grunt, grunt to ziemia, ziemia to matka, matka to anioł, anioł to stróż, stróz to dozorca, dozorca to gospodarz…

dalej nie pamiętam:)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

i tak zawsze kończy się na odwiecznym: “my to my, a ja to ja” :-)

Nurtów, którymi płynie tekstowisko jest moim zdaniem pięć. Wymieniam je w pewnej kolejności, biorąc pod uwagę pani wpis:

1. Nurt kreatywny, mający ambicje artystyczne, głównie literackie. Komentarze, to przede wszystkim recenzje i/lub komplementy.

2. Nurt ekshibicjonistyczny (bez pejoratywnego zabarwienia) o nastrojach, niepokojach, o tym co nas boli na ciele i duszy. Komentarze – to pierwsza pomoc w nagłych i przewlekłych przypadkach.

3. Nurt encyklopedyczny – długie, solidnie udokumentowane opracowania, interesujące zazwyczaj tylko niektórych z nas, stąd skąpo komentowane.

4. Nurt towarzyski, mój ulubiony, który ma w sobie wszystkiego po trochu: autokreacji, ironii, dowcipu, błyskotliwych przekomarzanek… Ten nurt pozwala nam poznać się lepiej i co za tym idzie, budować trwalsze więzi pomiędzy anonimowymi skądinąd sąsiadami na serwerze.

5. I wreszcie najważniejszy, nurt pytań i odpowiedzi. Łatwo odnaleźć w archiwum i na aktualnych stronach tematy, które do niego należą. Czasami pytania padają dopiero po pierwszej, autorskiej “odpowiedzi”; czasami autor autor tylko zadaje pytania, a inni odpowiadają na nie w komentarzach.

Widziałem i czytałem Panią jak w obu ostatnich nurtach pluskała się Pani z przyjemnością. Jeżeli coś dziś Panią do kąpieli zniechęca, proszę nam o tym opowiedzieć – być może jest w tym jakaś nasza wina.

Patrząc na TXT z perpspektywy wszystkich 14 tygodni które tu spędziłem, z każdym dniem widziałem i widzę dziś także, jak coraz głębsze koryta nasze nurty żłobią, a to przeplatając się ze sobą, a to dzieląc ponownie. Co raz większą energią ta nasza rzeka kipi. Szkoda ją marnować.

Pozdrowienia od merlota na tratwie

zgodze się raczej z większością acz jedną uwagę mam:)

,, Używamy w realizacji naszych kontaktów, oprócz mądrości wrodzonej i wykształconej, także doświadczenia, które jest bezcenne. “

he, he, jaka mądrość, jakie doświadczenie, do m,nie pasuje, bo ja to raczej biedny, głupi i zły żem, o.:)

,,Te elementy pozwalają nam na podejmowanie ewentualnych decyzji po rozważeniu wszelkich możliwych za i przeciw”

Hm, a jak u kogoś rozważanie ciągnie się w nieskończoność i wyklucza decyzyjność?

P.S. Co do wspólnego milczenia, to ja dodam jeszcze jedno, mam tak z dwoma osobami z reala, że możemy raczej milczeć, a jak chcemy coś powiedzieć, to telepatycznie czesto wiemy o co chodzi.
Z jedną bardziej, bo mam ciągły kontakt z nią,ale to nie jest takie fajne, nie da się prawie nic ukryć:), znaczy wiadomo, co myślę,wiadomo, co powiem, wiadomo z czego się zasmieję.
Nieraz można się popatrzec na siebie tylko ( w większeym gronie osób jak się jest) i sie wie o co chodzi (i np. się przekazuje coś o którejś z osób która siedzi obok albo reaguje na jej zachowanie, a ona nie wie o co chodzi, albo, że np. się delikatnie z niej naśmiewamy)

W sumie fajna rzecz, ale dziwna.

zresztą czasem me komentarze dłuższe niż notki kogos są.
:)

A apropos długości komentarza to idem w błyskotliwy sposób wytknąć ci dzisiaj ,którtkość” twojego komenta u mnie.

Dla rozrywki?

Niesłychane. Pewnie tylko w Krakowie, jak zwykle…

merlot (rozgoryczony, a merlotowa jeszcze bardziej)

człowiek sam se musi kilka krytycznych słów powiedzieć, a i tak zmienią w swej perfidii, jaki to on fajny jest

Ale jednak, szanowny Lorenzo, pewnie cię rozczaruję: nie umie grać w brydża.

niemal co tydzień. A wiecie Panstwo, co najciekawsze? Niemal nie rozmawiamy przy tym o polityce, sporcie, czy innych równie interesujących tematach. Po prostu skupiamy się na grze:-))

Takie kółka są i w Krakowie, i w Szczawnicy, i pewnie wszedzie tam, gdzie dla higieny psychicznej ludzie wolą sie zajmować sprawami nieco bardziej abstrakcyjnymi od naszego powszedniego życia:-))

Ukłony pełne uszanowania

PS. Jak się Państwu udało te 36 lat, i to grając wspólnie w brydża? To coraz bardziej niesamowite. Chyba, że nie gracie w parze…

to też może być forma wyrafinowanej, intelektualnej zemsty na przeciwnikach :-). Niekiedy prowadząca do absolutnego sukcesu.

Ja bardzo Pana proszę o odłożenie wszelkich ostrych narzędzi!

margarynę opracowano na rozkaz Napoleona [ale nie jestem pewien] podobnie jak cukier z buraków.

cukier z buraków ma tą przewagę nad margaryną, że da się z niego zrobić bimber [wg receptury 1410]. więc to co zyskamy na pamięci jedząc margarynę utracimy pijąc bimber.

i oto do czego doprowadziły nas wojny Małego Cesarza – do nadużywania alkoholu … więc jeśli mamy być pijani – to bądźmy pijani jak Polacy …

“Kto pyta wielbłądzi”

jak Pan zapewnie zauważył, to:

- zacząłem podstępnie wkradać sie w łaski Pana Poldka, którego jednak rozpoznam; – aż tak szalony, i na dodatek ryzykant nie jestem, by nie zgadzać się z opinią Pani Delilah :-))

Uniżone ukłony póki mogę, bo coś mnie w krzyżu, tzn. kręgosłupie

Gdzieżbym ja stworzeniu Bożemu jakąś krzywdę mógl uczynić! No, chyba że czlowiekowi.

Pozdrawiam zmęczon nieco

...

Jako niepoprawny gadula zdradze Panu rąbek tajemnicy poliszynela, a wlasciwie jej adres: proszę zaindagować w tej sprawie, co to Pana z niesmakiem omija, Pana Kleinę. Z pewnością coś smacznie odpowie, a może i jaka wskazówke da…

A co do chęci lub jej braku do komentowania etc. – ja napisalem do Panstwa pod rozwagę, a Państwo sobie z tym zrobią, co zechca i kiedy zechcą. Pośpiechu nie ma.

Szacunek mój wyrażam

Smutno tu u Pana! Brakuje jakiejś zadymy.

Pozdrawiam