OKOLICZNOŚCI

Inaczej mówiąc – Życie.
życie

takie tycie

Nagle okazuje się, że

Człowiek, taki z dużej litery, przyciśnięty do muru robi się malutki.
taki tyci

A ten dotąd małymi pisany

Nagle Człowiekiem zostaje.

Wystarczy się rozglądnąć dookoła.

I masz diament/Diament

No jeżeli Kolbe w bunkrze śmierci myślał by jak wykończyć Żydów, to pewnie byłby relatywizm?
A tak to wychodzi mi polityka, czyli umiejętność dokonywania wyborów.
Racjonalnych & umiejętnych.
Wierząc w swoje racje.

granice…

Pradziadek mój, krakowski kupiec starozakonny, choć religijnie podejrzany i z ortodoksyjnego punktu widzenia nie starozakonny już, bo był synem Chinki przywiezionej gdzieś ze wschodu – uwiódł był moja chrześcijańską prababkę i miał z nią dwoje nieślubnych dzieci, z czego jestem ja, Pino, a wcześniej był podobno niezły skandal. Ale drugi mój pradziadek umarł w Kijowie z głodu w 1918, bo krasnoarmiejcy, kwaterujący w siedzibie jego firmy wprawdzie dawali mu jeść, ale wszystko, co mu dawali, było z cebulą. A on do cebuli miał wstręt.
Wiec nie wiem.

A nożyk? jako urodzony na dróg skrzyżowaniu, jestem strasznym abnegatem i pomarańcze obieram pazurami.

A za samopoczucie dziękuję, zwłaszcza ze dziś takie sobie. I wzajemnie.

że dla wojny dla idei to najbardziej brutalne są i najgorsze.

Dla mnie poświęcanie realnych wartości/dóbr/ludzi ( a nie siebie) dla abstrakcyjnych idei to zło.
Zło pozostanie złem, nawet gdy nazwiemy je walką o polskość/Boga/religię/moralność/białą rasę/heteroseksulany wspaniały świat itd.

Pewnie nie na temat ten komentarz, ale tak też mam.

pzdr

które oczywiscie nie jest ostateczne: ponieważ większości z nas przydarzyło się nieszczęście (a może szczęście?) konwencjonalnego wykształcenia, to pozostaje, jako jedyny (?) sensowny sposób bycia – przemytnictwo przez zaminowaną granicę.

“Za burtę poszły sieci, bo tak krzyczał kobiet tłum,
Jankesi mają ginu dość, postawmy więc na rum”

- jak śpiewa sie w piosence o szkunerze I’m alone

Granice są, Panie Zenku, ale trzeba umieć je dostrzec, tak, jak Weronika umiała dostrzec prawdziwą Ziemię. Themersona gorąco polecam, najlepiej na przegryzkę Generał Piesc(a w nim oczywiście Bayamus), a potem Euklides.

Pozdrowienia dla wszystkich, ponad granicami. Ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa, ze stepowej stolicy Priwislinskowo Kraja.

Mam wrażenie, że ta granica nie do końca jest zaminowana. Wiara w Idee nie stoi w sprzeczności z naturalną i niepodlegającą tłumaczeniu wiedzy, że tak trzeba, a tak nie wolno.
Słusznie zauważył Igła – życie to weryfikuje gdy przychodzi dzień próby. Pisałem to już u Pana Yayco kiedyś – powtórzę więc tylko. Dla mnie ludzmi, którzy wierzyli w idee i jednocześnie stanowili fundament naturalnego wyczucia wartości dobra, to Ci którzy w czasie okupacji niemieckiej ratowali żydów. Uznawali, że ludzkie życie (tego chronionego) jest najważniejsze i należy je chronić choćby z narażeniem własnego. I nie mówimy o narazeniu hipotetycznym lub mało relanym czy nisko prawdopodobnym. Naturalne odczucie, ze życie jest dobrem najwyższym (to dotyczy także nas) było skonfrontowane z odczuciem, że postawienie na szali życia swojego (i czesto całej rodziny, aby było trudniej) jest wartą do zapłacenia ceną, aby Idea nadrzędności życia nie gościła tylko na ustach, ale i w duszy.

Z innej beczki – bez pytania “dlaczego, dlaczego, dlaczego” nadal żylibyśmy w świecie, gdzie fakt utrzymania ognia stanowi o przeżyciu ;)

ale życie ludzkie to nie jest idea! To jest konkret, którym tysiące idei pragnie się pożywić. Chyba nie sądzisz, że mam cokolwiek przeciwko poświęcaniu się/narażaniu w tak sensownej sprawie. Ale droga Piff miała zupełnie inną Sprawę, zapewne związaną ze szczęściem powszechnym, w dodatku ten biedny pudel…

“Dla idei ponieść śmierć – któż zna ideę większą?
Ja wszak wciąż żyję, bo na próżno szukam ich.
Gdy nawet znajdę coś, to inni się tak śpieszą,
Że na śmiertelny skok nie starcza mi już sił.
Czasami myślę, że być może to i racja,
Tak ogniem wiary płonąć, by podpalić stos.
A jednak zanim spłonę, muszę dodać coś:

Ponieśmy za idee śmierć, ale nie zaraz.
Śmierć – tak, ale nie zaraz. (...)

Mesjasze ofiar złych, apostołowie śmierci,
Możecie pierwsi iść – błogosławimy wam
Lecz nam nie każcie tej ofiary z wami dzielić,
Niech najpierw każdy z was spróbuje tego sam.
Nareszcie ten rozpędzić można dance macabre,
Kostucha wreszcie chce wyznaczać sama los
I byle komu swych nie daje ostrzyć kos

Ponieśmy za idee śmierć, ale nie zaraz,
Śmierć tak – ale nie zaraz.
Ale nie zaraz.”

O ogniu masz w cytacie ;)

Pozdrawiam i dziękuję za wizytę

Zasadniczo, to Idee nie są złe, złe jest działanie ludzi. Oczywiście nie mówię tu o chorej ideologii rasy panów i podludzi, bo to nie jest temat. Ale np. taką szlachetną idee równości można wprowadzać na przykład na szafotach lub rozkułaczając chłopów. Widłami.
Identyczne nikczemności mozna popełniać w imię różnych idei lub zupełnie bez idei. Albo w imię tej samej idei stosować diametralnie różne działania.
Zauważ, że jest tak: mogę nie zabrać tego co Twoje z wielu przyczyn. Raz: Mieć naturalny odruch, że “tak nie wolno”. Dwa: Bać się kary. Trzy: Nie zrobić tego z szacunku dla prawa, które tego zabrania. Cztery: głęboko wierzyć w Idee “własności”. Pewnie parę jeszcze przyczyn by można wymienić. Skutek jest jednak identyczny.
Trochę zbaczamy z tematu, bo zasadniczo to chciałem wskazać, że te dwa światy nie są tak do końca rozdzielone. Uważam, że człowiek skłonny do udania się za sztandarem “ostatecznego rozwiązania kwestii…” to człowiek który “naturalnie” uznaje, widząc katowanych za innosc, że “tak należy”.

Grzesiu – są idee,wartości i zasady abstrakcyjne. Są też takie, które stanowią esencję naszego życia. Bez których bylibyśmy jedynie zwierzętami. Banalne? Jasne. Tak samo jak banalne jest nawoływanie do umiaru. We wcielaniu Idei i w Idei wyżynaniu.

Pzdr.

Zycie ludzkie to jest Idea. Jak najbardziej. W świecie idei naszej cywilizacji, jest to wartość najwyższa. Zauważ, że w takich Chinach, kara śmierci za łapówkarstwo jest nie tylko dopuszczalna, ale i aprobowana (nie mówiąc o masowym stosowaniu). Dla nas – takie wartościowanie życia ludzkiego jest ideologicznie niedopuszczalne. Zwróć uwagę – nie jest to czysty naturalizm chronienia życia, bowiem byłby on wówczas niezależny od kultury. Tymczasem okazuje się, że jest inaczej. Nie mogę sie powołać na “naturalny” odruch – natomiast mogę wskazać Ideę w ktorą wierzę i na tym polu wieść spór.

Mam wrażenie, że zarówno Ty jak i Grześ piszecie o czyms trochę innym – o tych, którzy gęby wycierając ideami, na stos wysyłają innych. Sami w razie czego czekajać na zmiane wiatru z nowym sztandarem za pazuchą.

W sumie, to ja się podpisuje pod tym, co napisał Grześ. Za o.Bocheńskim. Ocena, że dany uczynek jest dobry lub zły, nie wymaga znajomości żadnych Idei. Coś jest dobre dlatego, że jest dobre. Tak jak jest żółte, a nie czerwone, dlatego ze jest zółte.

Pozdrawiam.

masz, prawda, słuszną rację, wskazując na różnice cywilizacyjne. Tu się nie spieram dalej, bo przykład z Chinami trafny.

Ale, na gruncie naszej cywilizacji pozostając, twierdzę, że skoro to jest idea, to inna od pozostałych. Bo jest także konkretem namacalnym. I wszystkie te inne są tylko od życia pochodnymi.

No wiesz, jak Berkeley zaczął dowodzić, że materia nie istnieje, to Samuel Johnson przykopał w kamień, krzycząc 1) z bólu 2) że właśnie sfalsyfikował był teorię ;)

pozdrawiam (chyba z nikim tak dobrze się tu nie dyskutuje)

zawahać się powinieneś, trzeba ustalić, czy mowa o więźniach politycznych, czy kryminalnych, ale w pewnych okolicznościach tak, jest to dopuszczalne. Aż taka pacyfistyczna nie jestem :P

A do tego z detonatorem strzelać od razu. Nabojem usypiającym.

Uporządkowanie mi do szczęścia niepotrzebne, ale Konfederaci en masse mają tę zabawną skłonność, żeby dyskutować w pewnym oderwaniu od czegokolwiek ;-) A na mnie bliskość pozytywistycznego Widnia ostatnio działa i chętnie się trochę powgryzam w wistość rzeczy.

ja z autorów dzieł filozoficznych najlepiej znam się z Pratchettem.

Jest u niego taka postać, Moist von Lipwig, genialny zawodowy oszust. Zawsze działa w rękawiczkach, nikogo nie krzywdzi, jedynie fałszuje i kradnie. Aż tu przychodzi do niego golem i mówi: OBLICZYŁEM, ŻE ZABIŁ PAN W SKUTEK SWOJEJ DZIAŁALNOŚCI 2,03 OSOBY. Rozumiesz, nie zabił osobiście, ale zrujnował ileś instytucji, naruszył gospodarki lokalne i tak dalej. Takie rzeczy też mają przełożenie na życie ludzkie.

Wspominam o tym, żeby wyjaśnić, że musiałabym się najpierw dowiedzieć, co to za tama i czy na pewno nie zginie w wyniku jej wysadzenia jakaś ułamkowa ilość osób. Bo miliardy chrzanić, oczywiście, ale tama może mieć jakąś wartość dodatkową.

A swoją drogą, co to za palant i co mu wadzi zapora?

A może jest odwrotnie, może ona rujnuje jakichś wieśniaków, albo grozi katastrofą ekologiczną? To znowu by zmieniało postać rzeczy.

pozdrawiam, ząbki szczerząc

zaiste, konsumpcja ryby idealną jest wręcz analogią do zuchwałych kradzieży, albo skradania się w kierunku wielkiej tamy z detonatorem w ręku :)))

Jakby co, to ja jestem ten gawrosz trochę z tyłu. W czapeczce i z pistoletami :)

Ale na razie, to sobie makrelę dokończę. Dyskusja Delilah z Referentem mnie zainspirowała.

Na barykady, Griszeq’u drogi, zawsze zaś zdążymy. Polecam Mrożka. A kiedyś przytoczę może anegdotkę o pewnym bułgarskim męczenniku w Stambule…

pozdrowienia neutralne moralnie

P.S. Bez takich supozycji, phi! Zęby to ja mam wszystkie naturalne, tylko ósemki się czemuś nie chcą wyrżnąć...

do pracy zmykaj :) Jutro pogadamy, bo wieczorem to ja jadę pić i się łajdaczyć.

Z bronią palną zawsze obchodzę się ostrożnie :)

I nic nie wiem, to jest oczywiste. Wiedza utrudnia, lub wręcz uniemożliwia dyskusje, to już ustaliliśmy.

pozdrówka reakcyjne (bez masła)