utworu po prawej, nie dziwię się więc, że Grabaża poczułem.
Za często zmieniasz te opisy po prawej, nie można sie połapać, chociaż raz na dwa dni byś zmieniała no.
A to chyba ze 3 razy dziennie się dzieje?

A i pozdrowienia dla babci, no.

dla Ciebie to Pan Puskas. :P

Dobre, oj dobre bo nic nie rozumiem.
Czytałem od góry do dołu i na odwrót,
przestawnie, co drugie słowo, nawet bokiem
i nic, ani w ząb nic nie rozumiem a jestem
już dużym przerośniętym chłopczykiem.
Tuman ze mnie i technokrata to prawda
bez litra bimbru nie razbieriosz Piny.
Pino, słowo to żadna złośliwość
weź se zdrowego chłopa od czasu do czasu,
głośno rycz w spazmach i orgazmach
i pisz jak prawdziwa baba aż mi puszczą łzy,
zlituj się bądź człowiekiem, proszę.

że Cię naśladuję, ale ja też nie wszystko rozumiem; uzasadnienie – brak kwalifikacji (recenzenta) lub wykształcenia!

Cóż w PRL zakazana była literatura kapitalistyczna, a ja jeszcze cierpiałam na syndrom żelaznej kurtyny do 1985 roku!

Jestem zbudowana, że zasłużyłam na istnienie w świecie wirtualnym!!!

przyznam się, że również niewiele z tego posta do mnie dotarło, znaczy zostało jakoś przetrawione na konkrety, znaczy zrozumiane…

Co innego to po prawej.
Tamto rozumiem w sensie znaczenia, ale najprawdopodobniej nie rozumiem kontekstu zamieszczenia tego akurat tu i teraz, znaczy przekazu i co z tego wynika dla mnie, jako czytelnika…
Bo zakładam oczywiście, że jakiś głębszy sens zamieszczenia tego akurat tu i teraz jest. Tylko ja go po prostu odczytać nie umiem :-)

Jeśli się nie mylę to proszę o wytłumaczenie, jeśli się mylę, to tym bardziej ;-)
Jeśli można oczywiście.

pozdrawiam

Tylko na trypra i szankra uważaj!
(to marynarskie życzenia)

z tymi językami na Węgrzech ogólnie jest sif, kila i mogila!

Najgorzej na wschodzie. Dzwonię do Miszkolca, a raczej moja koleżanka Ula dzwoni, bo ją uprzedzilam, że tam jeśli już, to raczej trzeba szprechać, a nie spikać. Nic. Oddaje mi sluchawkę. Próbuję po angielsku. Dupa blada. Facet nieśmialo oferuje, że może po rosyjsku, bliad’, znam w tym języku piętnaście slów na krzyż. Ale okay, gwardia umiera, ale się nie poddaje; próbuję. Osiągnęlam polowiczny sukces – ani on, ani przysluchująca mi się z nabożnym podziwem Ula nic nie zrozumieli :D

W końcu scedowalyśmy to na profesora, z którym jedziemy w kwietniu na objazd naukowy, on zna ichnie narzecze.

Panie kosiczu, rada sluszna i nawet w życie wcielana przeze mnie, ale tak publicznie? Ojej…

Może ja dowcip opowiem:

Hrabia leży w wannie. Tuż obok stoi wierny Jan. – Janie, aby stanąl?
Jan nachyla się nad wanną i odpowiada: – Niestety, jeszcze nie, hrabio.
Za chwilę: – Janie, aby stanąl?
Jan nachyla się nad wanną i odpowiada: – Niestety, jeszcze nie, hrabio.
Po kilku chwilach: – Janie, aby stanąl?
Jan nachyla się nad wanną i odpowiada: – Stanąl, hrabio, stanąl! Czy wolać jaśnie panią hrabinę? – Wykluczone, Janie. Może uda się przemycić na miasto…

;)

Jacku Ka – czy mnie aby nie przeceniasz? Bląd to może mniej powszechny niż jego odwrotność, ale też się zdarza…

pururu ogólne