Była raz sobie piękna dziewczyna
Rodziców miała, maturę też
I kwitła sobie jak oberżyna
Aż się przebudził w niej dziki zwierz

Niewinne serce dziewczyna miała
Resztę niewinną poniekąd też
I już ze złości łzami płakała
I pomyślała: bierz mnie, kto chcesz!

Siada dziewczyna do Internetu
A w Internecie jest piękny Czech
I nie dworować z knedlików mnie tu
Czech, kiedy młody, starczy za trzech.

On się zwał David, jej Małgorzata
Rodzice czuli dali na chrzcie.
I jakby Bażant powiedział: tatam!
Oto opowieść o seksie w Brnie.

Z pięknym i młodym informatykiem
Która nie zgrzeszy, kiedy jest chęć?
Dziewczę się Pino chwali wynikiem
Że było ponoć, ach! Na plus pięć.

Lecz starczy smutny rzut oka w mapę;
Gdzie Wielkopolska, Morawy gdzie?
Dziewczyna traci entuzjazm, napęd
Kraków już widzi: może być źle.

Poszła Małgosia do terapeutki
Ta jej wylewa wodę na łeb:
“Skończysz jak Wanda, w Warcie czy w Pełtwi,
Albo urośnie ci czeski chleb

I będziesz tulić swe prekvapenie…
Mała, potrzebne ci to na chuj?”
Nie słucha dziewczę, głupie szalenie
Pędzi opłakać ideał swój.

I kroki wiodą ją, nieprzytomną
Pekaes nocny – Wawelski Gród…
Gdzie Margot żywi nadzieję płonną:
“Nareszcie urlop! Bosko, cud miód!

Nareszcie przerwa w tej życia taczce!
Którą z wysiłkiem cholernym pcham…
Lecz kto mi płacze na wycieraczce?!
O piątej rano?! Ach, co za cham…”

I szlocha Gosia starszej Małgosi
Tej z irytacji serce się rwie
Rzuca trzy stówy i tak ją prosi:
Jedź, drogie dziewczę, pieprzyć się w Brnie.

I jedzie młoda w czeską krainę
Gdzie czeka David (młodszy lat trzy)
I znowu odlot z husyckim synem
Wspólne spacery, rozkoszy łzy…

Lecz mija boski weekend, dziewczyno
Znów jedziesz w Kraków, ten zimny gród
Gdzie Cię wyśmieje w kawiarni Pino
I znów dopadnie Cię uczuć głód.

Rzucisz hakera, weźmiesz żeglarza
Czy inną cholerę chłopięcą
Ach, jak ten schemat się wciąż powtarza
Ach, jak gówniarze nas nęcą.

Zemdlejesz w kinie, zatańczysz czaczę
Zakocha w Tobie się jakiś pan
Przyszłość przed Tobą ponura raczej
Chyba, że taki masz właśnie plan?

Dalsze rozdziały życie dopisze
Mnie już od sylab bolą palce.
Szepnę jedynie, nim przejdę w ciszę
Życie fandango jest, nie walcem…