I nawet nie jestem w stanie nic dodać.
Pozdrawiam.

ps. ciągle mi się ta geotermia po głowie kołacze :)

Tak to jest. A geotermia, to przyszłość.

do czego Panu ta statystyka była potrzebna.

Oj, to by trzeba szeroko rozpisać. Przecież chyba możliwa jest sytuacja, w której 25% ludzi uważa, że funkcjonariusze komuny, in gremium, byli takimi samymi podlecami jak komuna i np. ci sami ludzie, a zatem również 25%, uważają, że bezbożność komuny ją wyklucza? Można jednocześnie podzielać oba te poglądy. Kolejna rzecz. Mogą być przecież ludzie, którzy są przekonani co do tego, że podłość komuny wynika z jej bezbożności. Myślę sobie, że tu nie chodzi tylko o bezbożność jako taką, tylko o to, że jak ktoś już deklaruje bezbożność i wprowadza bezbożność, a komuna tak robiła, to ten ktoś musi być podły. No i ta prosta okoliczność, którą w skrócie opiszę tak: jak ktoś jest religijny, to nie będzie mordować ludzi, a bezbożnikom łatwo przyjdzie mordowanie (nie kłócę się teraz o to, czy religia jest koniecznym fundamentem moralności, bo moim zdaniem może być moralności dobrą podpórką, ale nie musi – pokazuję tylko, jak mnóstwo ludzi może widzieć sprawę).

Co Ty na to?

Mówimy o rozkładach niezależnych. Takich, w którym wszystkie stany są jednakowo prawdopodobne. Bo uznanie, że komuna jest tylko bezbożna ale tak w ogóle ma rację jest jedną stroną. Podobnie jak to, że komuna jest podła ale ludzi fachowych i oddanych Polsce zatrudniała jest inną. Możliwy jest cały szereg kombinacji.

Twoje zastrzeżenie przyjmuje tożsamość komunizowania z bezbożnictwem. W takiej sytuacji jeden wyróżnik byłby niepotrzebny. I nie byłoby żadnych kombinacji postaw.

W tej sytuacji 6,25 proc, to średnia z jakimś marginesem błędu. Jeżeli nawet margines jest równy średniej to i tak górna granica nie przekracza 13 procent w najlepszym wypadku. A może i zero osiągnąć.

Zakładasz więc też, że ktoś, kto deklaruje ateizm jest komunistą.

Popatrz, ktoś kto się stosuje do dekalogu nie ze strachu a z wewnętrznej potrzeby, wierzy w Boga niezależnie od tego, co deklaruje. Bo przecież wygodniej by mu było zrezygnować z ograniczeń jakie dekalog nakłada. Twierdząc zatem, że nie wierzy przestrzega jednocześnie zasad wiary.

Poza tym istnieje jeszcze cała ogromna sfera ludzi bezbożnych i od komuny bardzo odległych mentalnie.

Zatem średni odsetek zwolenników PiSu zawiera się pomiędzy trzynastoma procentami i zerem. Więcej ich będzie, jeżeli więcej będzie tekich, którzy bezbożność z komunizmem jednoznacznie wiążą. Nadal twierdzę, że to błąd podwójny, szczególnie w Polsce, gdzie nikt nie jest do końca wierny niczemu.

Po pierwsze: w ogóle nie obchodzą mnie zwolennicy PiS-u.

Po drugie: Zakładasz więc też, że ktoś, kto deklaruje ateizm jest komunistą.

Otóż nie, nie i jeszcze raz nie! Natomiast nie tyle zakładam, ile wiem, że jak ktoś jest komunistą to musi być ateistą.

Zakładamy, że próbkę bierzemy ze zwolennków PiSu. Inaczej się nie da. To nam daje mozność oceny czy zjawisko ateizmu jest pośród nich postrzegane jako zjawisko komunizmu czy nie. Nie znam tego środowiska zbyt dobrze ale ze stosunku do aborcji wynika, że bywaja tam rózni ludzie.

Jeżeli zakładasz, że A=B, to stwierdzasz, że B=A. W przeciwnym wypadku model się komplikuje tak znacznie, że trzeba założyć niezależność A od B, czyli B od A.

O tym samym mówimy. Zobacz tylko.

Pozdrawiam wzajemnie.

Nikt nie robi z Ciebie debila. Jeżeli odniosłeś takie wrażenie, to przepraszam.

Twierdzenie, że każdy komunista jest bezbożnikiem biegnie obok konstrukcji mojego tekstu. Twierdzę w nim że:
1.błędem jest twierdzenie, że każdy komunista był zbrodniarzem;
2. błędem jest twierdzenie, że bezbożnictwo było jedyną wadą komunizmu.

Jeżeli po dwadzieścia procent populacji popełnia jeden lub drugi błąd, to sześć procent popełnia je jednocześnie.

Zakładam, że PiS uwiódł ludzi na swoistą pobożność i swoisty antykomunizm. Twierdzę więc, że daleko nie pojedzie.

Tłumaczyłem w dyskusji z Tobą w związku z tym wszystko mając w tle zasadniczą tezę. I myślałem, że też ja przyjmujesz. Ty zaś dowodzisz, że komuniści tworzą podzbiór w zbiorze bezbożników. Może to i prawda ale tu nie ma znaczenia.

Tobie zarzucam więc, żeś mnie zwiódł na logiczne zawiłości w których ja o jednym, ty o drugim.

Z faktu zaś, że nie czujesz się zwolennikiem PiSu wnoszę, że nie wchodzisz w owe sześć procent. Sam więc widzisz jak on cieńko śpiewa.

No, nie nadymaj się.

Też tak myślę.
Fajnie, że się wyjaśniło.

No właśnie. Komunizm to kłamstwo przede wszystkim. Bezbożność dopiero potem. Właśnie kłamstwo jest jego uniwersalną wadą. Be bezbożności może istnieć, bez kłamstwa – nie.

Pan zakłada, że analityczne rozróżnienia, przekładają się na życie społeczne. Obawiam się, że jest to typowy przykład zamykania się w “wieży z kości słoniowej”.

Co do ideologicznej zasady, ma Pan rację. Warto jednak pamiętać, że ideologiczne zasady niekoniecznie trafiają do ideologicznych wyznawców. Człowiek ma nadzwyczajną zdolność łączenia w swej osobowości elementów, które dla zewnętrznego obserwatora będą zgoła sprzeczne. I umie z tym żyć.
Nazywa się to redukowaniem dysonansu poznawczego.
W konsekwencji, niezależnie od tego czy Pan to uzna za dewiację, czy normę, rzesze komunistów, którzy łączyli komunizowanie z wiarą były (a obawiam się, że są nadal) wcale liczne.

Co więcej, warto pamiętać, że zasady, wartości, idee i wierzenia mogą i są wykorzystywane instrumentalnie.

Już sam marskizm (w wersji pierwotnej, nieskażonej jeszcze narodnickim myśleniem rosyjskim) przesycony był chiliazmem i swoistym klasowym mistycyzmem (a ściślej – mistycznym mechanicyzmem i woluntaryzmem). Mimo zewnętrznej walki z religią, marksiści różnej maści dążyli do wykorzystania tych cech swej ideologii, które czyniły ją podobną do religii.

Jeszcze przed przewrotem bolszewickim, RKP wyznaczyła kilku towarzyszy (byli wśród nich Łunaczarski i Bogdanow) do szukania i tworzenia religii (bogoiskatielstwo i bogotworiczestwo ), mając zamiar instrumentalnie wykorzystywać religię i wiarę. Czy z tych zamiarów coś wyszło, to już inna historia.

Podobno w klatach dwudziestych spotykano ikony z Trockim i Leninem. W ogóle warto się zastanowić jaki wpływ wywarły cechy prawosławia (w szczególności – kult ikony) dla praktyki propagandowej praktycznego bolszewizmu i jego następców.

Z drugiej strony, proszę zwrócić uwagę, że nawet w obrębie Kościoła Katolickiego pojawiały się nurty komunizujące (w ostatnich dziesięcioleciach, bodaj czy nie najbardziej znane były niektóre postacie z kręgu tzw. teologii wyzwolenia *).

I żeby zając stanowisko, dwa zdania.

Antyreligijność mam za immanentną cechę marksizmu, a także marksistowskich i postmarksistowskich ideologii.
Natomiast negowanie łączenia religijności i tychże ideologii w praktyce społecznej, jednostkowej i zbiorowej, wydaje mi się zamykaniem oczy na fakty, które się, zamykającemu oczy, nie spodobały.

*) Nie twierdzę, bo bym zełgał, że cały nurt teologii wyzwolenia był komunizujący, a nawet marksizujący. Ale niektórzy jego przedstawiciele, choćby związani z sandinistami – byli.

A ten, co go nie było, był wyjątkowo wredny!
:)

Ortodoksyjny komunizm “bożność” wyklucza.
Uważam, że w Polsce pod przykrywką Polski Solidarnej próbowano przemycić “ulepszoną “ formę komunizmu, “ubożnioną”.

To też mówię o ulepszonej formie. Totalizm zaczynał się zawsze łagodniej od późniejszych swoich form. Chociażby NEP.

Totalizm zaś polegał na podporządkowaniu partii wszystkich struktur państwa. Kaczyńscy zaczynali od wprowadzenia wszędzie swoich ludzi. Potem chceili wygrać wybory i zmieniać konstytucję. To było bardzo typowe.

Chociaż przyznaję, w obecnych warunkach zupełnie niemożliwe.