Kwestia Dody kojarzy mi się z rozkręconym kilka lat temu problemem lalki Barbie. Ależ było lamentu, że taka lalka to złe wzorce dziewczynkom wtłacza, że co z takiej dziewczynki wyrosnąć może. Ogólny dramat i łzy straszliwe.

Różnica dostrzegalna jest taka, że Doda (ku uciesze wielu) jest żywa.

Wulgarna, plastikowa? I co z tego? Jest produktem, który został wypromowany dla konkretnego targetu, jak każdy produkt.

Czy ona, ta Doda ten target tworzy? Wątpię. On był przed nią i będzie po niej. Zmieni się Dodę na inną ikonę takiego stylu czy też jego braku i po sprawie.

Męskim odpowiednikiem może być Michał Wiśniewski. Ciekawe swoją drogą dlaczego on nie wzbudzał emocji, o których piszesz Bananie, wśród przedstawicieli Kościoła?

A że jakiś reżyser upodobał sobie Dodę to mnie nie dziwi. Niech się dziewczyna rozwija, młoda jest i wszystko przed nią.
Wystarczy pomyśleć o Madonnie, która w odległych czasach miała podobny wizerunek, a teraz proszę. Mąż, dzieci, joga. Długą drogę przeszła.

Żal odrobinę, że mając takie niezłe warunki głosowe (pozostałe warunki oddalam w tej chwili) Doda niekoniecznie z nich korzysta.
Zdecydowała sprzedawać to, co z pewnością ludzie kupią.
I kupują.