Zwłaszcza, że mam do czynienia z krypto-bobrami – perfekcyjnie się maskującymi.:))

Pocieszające jest jedynie to, każdy rasowy bloger musi mieć jakieś stadko własnych bobrów. Występujących pod różnymi postaciami; a to nazioli, a to psychopatoli czy katoli…
W skrajnych wypadkach mogą to być przebiegli agenci Watykanu. Skanujący mózgi swych ofiar obiektywami laptopowych kamerek.

Tylko nasza Pani Renata ma farta; jej do dręczenia, w zasadzie, wystarczy jeden bóbr.
Cóż, też tu takiego miałem. Cudownie wypasionego albinosa – furiata.
No, ale w końcu go wzdęło, warknął; „chuj wafel” i tyle go widziano…lajf…

Pozdro