Smutno mi.
Sif.

Coś całkiem realnego przecież.

Masz tu mojego ulubionego Żyda.

czytam to: http://tekstowisko.com/gretchen/59148.html

Jak to było? Wszystko ma swój koniec, nawet wąż zaskroniec? :)

Słuchaj, wiesz, jak potwornie żal mi było opuszczać Raszyńską? Przyjeżdżałam sobie z Mariensztatu na Ochotę niemalże do matury…

Ale przecież wszystko istnieje, jak mawiała Zuz. Nic się tak naprawdę nie kończy, czas jest kołem, a Ziemia stoi na żółwiu. Ty idziesz do teatru, ja kupiłam puszkę pomidorów i zaraz będę sporządzać obiadek. Całe szczęście, że moja kuchenka nie stanowi dla mnie wyzwania intelektualnego.

Fajnie śpiewa jewrej, kiedyś miałam sporo takiej muzyczki na żywo i z gitarą, w tej mojej pierwszej szkole. No właśnie, Żydzi, to są dopiero mistrzowie sifania nad utraconym miasteczkiem Bełz. Jak przyjedziesz do Krakowa, to sobie posłuchasz różnych takich w moim kabarecie.

Hebrajski jest trudny, ale życie też, aczkolwiek w życiu występują jakieś samogłoski. Nesz gadol haja szam…

P.S. Igło – mogłam bez problemu opisać moje przykre wspomnienia z okresu marzec-wrzesień 2009. Tamtych, z grudnia 2008, nie opiszę. Nigdy.

że nie chodzi wcale o Docenta? To, że go bardzo lubię, to moja prywatna sprawa. To, że bywa potwornie wkurwiający (choć nie dla mnie), to sama pierwsza przyznam. Pytanie tylko, w czym lepsze są przysrywki Nicponia i referenta od stopczykowych? Yassy nie liczę, on jednak trzymał klasę, więc się nie zgadzam z Grzesiem, który go podał za przykład negatywny.

Chodzi o, wielokrotnie wyszydzane tutaj, klimat i atmosferę. Co ja poradzę, że widzę obecnie taki sif, jaki pięknie opisał Josif w tym wierszu, który wkleiłam do posta?

Przepraszam, ale nie wybieram żadnej możliwości. Kłopot w tym, że jak podejmę decyzję, to już się jej trzymam, choćby skały srały. Nic się nie da zrobić.

Pozdrawiam Igło.

A gdzie ja napisałem, że chodzi o Docenta?

Podziwiam też nieodwołalne&zasadnicze decyzje.
Takie ostateczne.

Całe moje życie jest ich pełne.
Bardzo ciekawe.
Tylko nie dla mnie.
Bo ja lubię pod kocykiem tv oglądać.
A panienka mnie budzi.

Noo..

strasznie się nakręciłaś, a ja zupełnie nie rozumiem powodów tego dramatu.
Jakby przekroczone zostały granice realu z wirtualem.

Dzisiaj byłem świadkiem niebywale jajecznego wydarzenia, które skomentowałem;
będę musiał opisać to na moim blogu w My Space.
Co potraktowane zostało jako niezły bon mot…

Bo w końcu kto poważny prowadzi bloga?

Piszesz, że się do czegoś przyłączyłem?
Rzeczywiście tak to może wyglądać.
Ale od zawsze byłem przeciw banowaniu i kasowaniu kogokolwiek.
Dziś tylko, jak zwykle troszkę się podśmiewałem…

Nigdy nie dążyłem do dominacji politycznej czy ideologicznej.
Jeśli już, to byłem za dominacją mających coś ciekawego do powiedzenia…
niekoniecznie najmądrzejszego, ale własnego, niepowtarzalnego.

Jeśli komuś się wydaje, że blogosfera jest domeną uczonych dysertacji z przypisami i bibliografią, to grzeszy.:)

I tyle.

Przyznam się, że najpiękniejszy, dla mnie. okres TXT przypadał wówczas, gdy gros tu piszących stanowili ulubieńcy Pani Renaty.
Gdy nie byłem tu ogólnie lubianym, a publika, mimo wieku i wykształcenia była tu taka dziecięco wspaniała, że ani myślałem o ewakuacji.:)

Tak jak po pierwszym exodusie pisałem, że to miejsce i Mada i Stopy i Pocztowców, tak teraz powtarzam; to jest głownie Twoje miejsce, tak jak Gretchen i Grzesia.
Dzięki Wam tętniło ono życiem.

Nie dzięki Referentowi i mnie.
Referent Bulzacki i moja osoba to absolutny margines.
Sympatie i antypatie adminów nie mają tu nic do rzeczy.

Jedynym problemem jest tu, jak w życiu, umiejętność wyhamowania przed kraksą.
Zdziwisz się pewnie że właśnie ja to piszę, ale doskonale zdaję sobie sprawę gdy zbytnio docisnę gaz.
Dziś, jak widzę, znowu zbyt się rozpędziłem, więc przepraszam.

I nie piszę tego koniunkturalnie dbając akurat teraz, o interes tej platformy, a dlatego, że tak jest.
Mam świadomość, że tak naprawdę Tobie, bardziej niż mnie, zależało na TXT.

Głowa do góry.

yassa przemówił ludzkim głosem. Czy nadchodzi Apokalipsa? No faktycznie, mała nadchodzi, mam straszliwy egzamin w poniedziałek.

Jak miło się zrobiło. Skończy się na tym, że przyjdzie merlot i wytarza nas w miodku i pierzu.

Tylko czemu, w tym celu, ja musiałam się tak strasznie nakręcić? Co ja jestem, gęś kapitolińska? :D

Przeglądam w myśli wszystkich mych przyjaciół twarze
I myślę sobie, och, psiakrew! czyż wszyscy są gówniarze?
Ach, nie! Jest kilku wiernych, z tymi pojechałbym nawet do Kielc.
A reszta? Ach, reszta, to jest gówno, proszę pani, wprost na szmelc.
Pytacie mnie, czemu do Kielc, a nie do Afryki lub na Borneo?
O, tam łatwiej przyjacielem być wśród tropikalnych puszcz,
Niż gdy za ścianą woła ktoś: puszcz mnie pan, ach, puszcz,
A pluskwy, ach, nietropikalne, mnożą się jak w aparacie tym “Roneo”...

przyjaciół poszukam sobie sam.

To mamy szansę jak widzę.
nadjeżda mat’ tupych!

Trafiony-zatopiony.
Będę zaglądał na bloxa.

Jak rozumiem porównywalne zakazy umieszczone w konstytucji (faszyzm i komunizm) też przyprawiają Cię o te same dolegliwości.
Zrzekłeś się już obywatelstwa RP, że zapytam?

Dobrej nocy. Wszystkim.

Nie rób tego, proszę...
Ty powitałaś mnie jako pierwsza…

Jesteś pyskata, honorzasta, masz swoje zdanie i bronisz go. To dobrze, bo to dupiaste moje pokolenie umie tylko zginać kark…

Ale zgiąć kark też czasem wypada – i nie mówię tu w nawiązaniu do ZADNEJ sytuacji.

Przypadkowi ludzie, trudne tematy – jak to w życiu – trzeba stawić czoła, nie zawsze da się zwinąć zabawki…

FOR YOU...

Jako na matki odejście się żali
Mała dziecina, tak ja płaczu bliski,
Patrząc na słońce, co mi rzuca z fali
Ostatnie błyski…
Choć wiem, że jutro błyśnie nowe zorze,
Smutno mi, Boże!

Smutno mi – to prawda.

Na drutach dzierganą.

Magia nie rozumie regulaminu, tak pieknie go broniac:)
Prawo polskie tego portalu nie dotyczy i wielbic komunizm mozna bez zadnych ograniczen.

Muszę przyznać, że zagubiłam się kompletnie pośród różnorakich argumentacji w rozlicznych kwestiach.

Natomiast bardzo się ucieszyłam, że tyle osób nakłania Cię do pozostania. Nie wiem czy zostaniesz, ale sam fakt nakłaniania mnie cieszy.
Co postanowiłaś? – że zapytam grzecznie, po bażanciemu.

Pytam tylko.

Natomiast widzę, że niewiele się zmienia, ale to mnie akurat już nie dziwi.

Nocny dyżur. Dr Pino wzdycha, zapala kolejnego wielbłąda i jako prawowierna protestantka, szuka pociechy w Piśmie.

Słuchajcie więc, królowie, i zrozumiejcie,
nauczcie się, sędziowie ziemskich rubieży!
2 Nakłońcie ucha, wy, co nad wieloma panujecie
i chlubicie się mnogością narodów,
3 bo od Pana otrzymaliście władzę,
od Najwyższego panowanie:
On zbada uczynki wasze i zamysły wasze rozsądzi.
4 Będąc bowiem sługami Jego królestwa, nie sądziliście uczciwie
aniście prawa nie przestrzegali,
aniście poszli za wolą Boga,
5 przeto groźnie i rychło natrze On na was,
będzie bowiem sąd surowy nad panującymi.
6 Najmniejszy znajdzie litościwe przebaczenie,
ale mocnych czeka mocna kara.
7 Władca wszechrzeczy nie ulęknie się osoby
ani nie będzie zważał na wielkość.
On bowiem stworzył małego i wielkiego
i jednakowo o wszystkich się troszczy,
8 ale możnym grozi surowe badanie.
9 Do was więc zwracam się, władcy,
byście się nauczyli mądrości i nie upadli.
10 Bo ci, co świętości święcie przestrzegają,
dostąpią uświęcenia,
a którzy się tego nauczyli, ci znajdą [słowa] obrony.
11 Pożądajcie więc słów moich,
pragnijcie, a znajdziecie naukę.

Ci nie pokazali, jak wygląda baleron.

Andrzej Bursa and Docent Stopczyk present:

Co on myśli ten facet
ten blady krętek
segregujący pieniądze
pomiędzy jednym a drugim kęsem bułki z kiełbasą
która jest wyrzeczeniem
na niekorzyść krawata
poprawiając krawat
kiedysiejsze wyrzeczenie bułki
krawat wyrzeczenie krzesło
palto niedzielne popołudnie
też wyrzeczenie
co on myśli
zwilżając palce jak higienistka
by sprawniej układać
stosy najwyższego piękna
najwyższego bo będącego tylko wyobraźnią
co on myśli
ten brzydal
urodzony dzięki wyrzeczeniu
i przez wyrzeczenie
rozmnażający się
segregując sztampowe staloryty
piękniejsze od Giocondy
co on myśli
jaka religia powstrzymuje go przed szaleństwem

bardzo Ci serdecznie dziękuję.

:)

Lepsze czasy? Że niby Administracja zaśpiewa mi głosem Cembrzyńskiej?

ostatnio jeden młody wyborca PiS mi w oko wpadł.

hi hi

pozdrawiam apolitycznie

moim zdaniem, abstrahując od tego, że nasz Admin zwariował (to wcale nie był wulgarny atak personalny, wypraszam sobie), TXT stanowi złoty środek między biegunami.

Speluna po pierwsze jest za duża, a nie każdy lubi pić koniak na międzynarodowym lotnisku Szeremietiewo, po drugie, przy zamordyzmie Jankesa i Krawczyka, Sergiusz to sama słodycz i w ogóle merlot.
Poza tym S24 ma beznadziejny obecnie interfejs, a TXT ma fajny.

O poczcie trudniej mi się wypowiadać. Na forum Legii był kiedyś taki głupawy, chociaż miejscami zabawny wątek-monstrum “nie działa u mnie poczta”. U mnie też nie działa, w sprawie analizy tego zjawiska odsyłam do dzieł zebranych Mistrza Yassy.
To, co widzę, jest w każdym razie nudne. Jak już się trafi dobry tekst, to komentarze najczęściej ukryte. Jak widoczne, to pijecie sobie z dzióbków, jako te gołąbki.
Ale kto wie – może w głębi, za zaciągniętymi storami, pląsacie szaleńczo po stołach i kopniakami lakierków strącacie paczki i szklanki z wystygłą herbatą? Taki kankan w wykonaniu Xiężnej, to mogłoby być interesujące…

Jednak pozostanę przy mojej trudnej miłości do wirtualnej ojczyzny.

Gdy żyć ci zbrzydnie, drogi Leszku
tam gdzie cię rzucił los cyniczny,
siądź na angielskiej sofy brzeżku
i napisz do mnie list klasyczny:
Więc, że wam zdrowo, że wam czysto,
że dobrze chowa się wam małe,
że kot nazywa się Mefisto,
tylko że trudno tak… na stałe.
Wtedy od razu ci pościelę – Na górce u mnie, czy u kogoś,
pachnącej kawy młynek zmielę
I też napiszę (swoją drogą):
...więc: Nie spodziewaj się tu cudów.
Kokoszy tłustych. Jasnych gęb.
Płonącej prawdy. Wiosny Ludów.
Sikorek śmiesznych, zwinnych zięb.

Zimę, po pierwsze mamy ciężką...
Trochę – śmy też zanadto cwani.
Coś nam ładnego bardzo przeszło….
Jak gdybyśmy – odczarowani….
Ale to wróci. Wrócić musi.
Gdzież – chytra minka do Polaka!
Możeśmy trochę sercem głusi,
lecz ziemia wciąż – niebylejaka:
Otwarta stoi Puszcza Piska,
Mówią: “za dużo drzewa tną”,
lecz pachną ciągle wrzosowiska
I sarny wciąż z miłości mrą.

Mnie tu niejedną wbili drzazgę.
i ja, niejeden Boży dzień
na pył zmieliłam. Nie… na miazgę....
Przepiłam, sklęłam…. Został cień.

Ale ja do tej tutaj ziemi
Przybita jestem konwaliami,
A my – gwiazdami prowadzeni,
My z tobą Leszku – tacy sami.

pozdrowienia i powodzenia ;)

pisał tak:

Zabierz mnie stąd jak najdalej
Nie chcę patrzeć, jak pędzi ten świat
Z wielkim garbem wiecznych skarg i zażaleń
Chociaż obok umiera nam sad

Całości nie wrzucę teraz, bo planuję ją wykorzystać w jednym moim tekście.

angielski znam komunikatywnie, ale obok wspaniale to nawet nie leżałam… Yyy, no chyba, że wziąć to dosłownie :D

dlatego uczę się rosyjskiego, angielski też planuję podgonić.
Niestety, w tym zakresie jestem trochę przymuł, całe życie jadę na tym, że otacza mnie banda pierdolonych lingwistów :)

...albo wyjdzie bokiem.

A tego chyba nie chcemy, Wujku Dobra Rada :)))))

jeden ma talent od języków inny ma do czego innego.
nauka języka wymaga niestety pracy.
Pierdolony Wujek Dobra Rada

skoro język polski (dowolny, bo jest ich sporo) potrafię zgiąć w chińską ósemkę.

No ale to nie zawsze idzie w parze jedno z drugim.

nauka języka wcale nie wymaga jakiegoś specjalnego talentu ni predyspozycji, to mit jest (acz oczywiście faktem jest, że jednym przychodzi to łatwo, innym mniej)

\Ważne jest, by nas to zaczęło kręcić, wtedy to idzie, prawie samo:)

Ja miałem tak w liceum, że zpaisałem kilka zeszytów czy kilkanaście notatkami z dojcza, przetłumaczyłem kilkadziesiąt tekstów lacrimosy, przepisywałem teksty i słownictwo do nich, robiłem se fiszki, zapisywałem cytaty, miałem kartki z idomami, przysłowiami, gramatyką, słownictwem itd

\Pisałem se teksty po niemiecku na różniaste tematy, wszystko dla własnej przyjemności, nie do szkoły, bywało, że mogłem cały dzień siedziec z przyjemnością nad jednym niemieckim, no chyba że coś czytałem.

Angielskiego uczyłem się kilka lat prywatnie i nie umiem nic:)
Choc teoretycznie miałem kontakt i z native’ami i z angielskim w ogóle łatwiej kontakt złapać, bo filmy, piosenki itd
Podobnie nie umiem rosyjskiego, choć miałem go w szkole siedem lat.

Nie można więc powiedzieć, że mam talent do języków/jezyka albo nie mam.

Po prostu coś mnie zaciekawiło i zakręciło i wtedy uczy się mózg sam właściwie tego:)
Innych języków widac się nie uczy, bo na razie brak mi motywacji, pewnie jak się pojawi motywacja jakaś (ale mniemam, że nie chłopak z Anglii, he, he:)), to się uczyć zacznę.

masz rację i jej nie masz.
Talent trzeba mieć. Pomaga jak cholera.
Druga sprawa – nie chcesz, masz blokadę, to się nawet z talentem nie nauczysz.
Mój stary ma dziki talent, choć akcenty fatalne. Siedzieli 9 lat w jednym kraju, ale to matka pracowała a on wszystko po angielsku i się tam nie naczył mówić. Z kolei hiszpańskiego w sekundę, bo mu był potrzebny.
Ja ruskiego w szkole się nie nuaczyłem, bo była to walka z reżimem, za to ruskiego nauczyłem się w Rosji tak, że nie mogę powiedzieć co, ale bardzo. Co więcej bezgramotnie.
Są jednakowoż jednostki które za nic w świecie się zadnego nie nauczą języka.
Co więcej są takie jednostki, że jadą do stanów, tam ledwo gadają, ale jak wracają to po polsku z fantastycznym akcentem amerykańskim gadają.
No i co to ma wszystko znaczyć.
Ale tak, jak kręci to pomaga.

pomaga, ale niektorym nawet motywacja nie pomaga.
Powatrzam, jest równięz syndrom MONIZA CLAVIER

takie opowiadanie Mrożka, zresztą bardzo fajne.

Ignorancie jeden ;)

wybaczenia upraszam, kogoś, prawda, muszę obrażać, zwłaszcza kiedy się trochę narąbię.

Zjawisko polega na tym.
Jest sobie skromny emigrant z komunistycznej Polski, w kraju zachodnim a świetlanym.
Ma tekturową walizkę, kabanosa, kompleksy i nic poza tym.
Języków nie zna.
Ale jak się natęży – to nagle zaczyna mówić swobodną angielszczyzną.

to ja się spiłam i bredzę, nie sugeruj się tym :)

A teraz się objadłam po uszy, do szczęścia brakuje mi już wyłącznie herbaty i szluga.

Jak tak się nad sobą zastanawiam czasem, to widzę, że jestem wcieleniem przyziemności :)

bo tu o językach gadać zaczęlismy, to zapraszam do poczytania i skomentowania mojego czteroczęściowego poradnika, jak się uczyć niemieckiego.

Jako ten pierdolony filolog, acz nie germanista:)

http://tekstowisko.com/tecumseh/60149.html

http://tekstowisko.com/tecumseh/60173.html

http://tekstowisko.com/tecumseh/60178.html

http://tekstowisko.com/tecumseh/60259.html

lubię się lansować:)

A poza tym lubię słuchac i czytac mądrych ludzi, no, więc ich namawiam do pisania/komentowania.

Sam zaś kurde mógłbym zamilknąć właściwie, bo wiele nie mam do powiedzenia, spadam czytać Agnieszkę Graff, bo wczoraj jednak trywialnie zająłem się Cobenem:)

no fakt, “tą” okropnie brzmi.

Ciekawe dlaczego dopuszczono tę alternatywność )zarówno “tą” i tę”?)
Równie dobrze, mozna by dopuścić “proszę panią”, w szkole chyba wszystkie dzieciaki tak mówią, byłem świadkiem w czasie praktyk.

Co zabawniejsze, mówią też tak nauczyciele, w tym poloniści:)

Co do tych 4u i podobnych (kurde, wiedziałem jak te stworki się nazywały), to myślę, że w języku smsów i maili czy na forach/czatach/blogach nie jest to problemem., jeśli ktoś umie też pisac normalną polszczyzną.

Gorzej jeśli młodzi używają tylko tych znaczków i języka smsów/maili np. w pracach szkolnych.

A jeśli sa tzw. digital natives to pewnie tak robią:), a de facto takie pokolenie nam rośnie, a właściwie już jest.

ja jednak jako człek łączący w sobie najlepsze cechy “digital native” i “digital immigrants” się znaczków nie boję:)

Więc pozdrowienia serdeczne 4 U