czy on ma komplet klepek.
Bo wstydu to nie ma zupełnie.
Czyli nadawał się wyjątkowo.
Jak to mawia Igła: tfuj!

z tego co wiadomo nikogo nie zakapował. odpieprzcie się od astronoma. na księżyc z taką lustracją!

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

a nawet jak donosił, szkodził, gwałcił i zabijał to co? był jakimś ałtorytetem moralnym? protestował przeciwko lustracji? bronił Maleszki?

Wolszczan pchnął polską astronomię do przodu o całe lata, ale co tam, to się nie liczy bo najważniejsze są jakiś durne teczki. przez takich cymbałów jak prawacy z gazpola to w tym kraju nigdy nic się nie uda, bo zawsze coś się komuś wyciągnie … cokolwiek. a tak żeby po polsku i katolicku dopierdolić bliźniemu…

niektórzy ludzie mają zajebistą radochę w podniecaniu się zatęchłym papierem …

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

za to widzę podpierdalactwo w starym dobrym polackim stylu …

ja jestem po stronie profesora. zrobił tyle dla Polski, że ten epizod z jego życia nie ma żadnego znaczenia

natomiast relatywizm jest mi jak najbardziej bliski

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

ani, że wszyscy donosili …

napisałem ze to co zrobił jako naukowiec ma nieporównanie większe znaczenie niż te parę raportów co je naskrobał dla sb …

tylko w tym popieprzonym kraju może być taka sytuacja, że glanuje sie kogoś dla samej porzyjemności glanowania.

a mamba chujamba to jest to co odstawiają popaprańcy z gazpola i ich przydupasy

Piłsudski też ma trochę na sumieniu

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

najfajniej sobie siedzieć w ciepełku i wydawać sądy o czyjejś moralności… ja wysiadam. nie mam zamiaru babrać się w gazpolowym g***nie

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

wszystkie te jakoby odkryte planety czy galaktyki to takie zmyłki uśpionego agenta, który miał zinfiltrować światową astronomię i zniszczyć ją! Teraz naszym patriotycznym zadaniem jest nagłośnić to w świecie a zwłaszcza w tych lewackich Stanach Zjednoczonych, bo tam do dziś naiwnie zachwycają się tymi agenturalnymi odkryciami. Pomoże w tym prezes Kurtyka, łowca spadających gwiazd…

czemu się nie przyznał?

miał ku temu wazniejsze powody, prawda?

ciekawe jakie to powody.

nie ma informacji błahych dla SB, ocena charakterologiczna jaką przekazywali dla SB czesto miała kapitalne znaczenie do rozpracowywania

skoro człowiek jest za niewinność oskarżany, to jaki był problem w ’95 czy 2000 roku się przyznać?

czy nawet w 2007?

no tak, ale oświadczenie lustracyjnego się nie musiało to sie smykło

casus Czarnieckiego od Getinu się kłania, wcale mnie nie zdziwi jak za chwilę jakiś Lachowski polskiej nauki się obajwi

w ciepełku innego nieszczęśliwie pomówionego łatwiej, taniej, lepiej, wygodniej,

wredny cynizm

a jakoś tak sobie gdybam

_{prezes,traktor,redaktor}

Jasne. Gdyby niejaki Fritzl był wybitnym naukowcem, to przecież również byśmy nie chcieli zajmować się jego słabostkami.

Na tym polega dojrzała demokracja i państwo prawa, że jak gwałcił i zabijał jakiś kmiotek — to na szafot z nim, a jak książę jaśnie pan — to cicho sza.

Docencie — sam się ośmieszasz.

Uwaga. Tą wypowiedzią odniosłem się dokładnie do zacytowanej wypowiedzi Stopczyka. Ni mniej ni więcej.

w przedszkolu???!!!

PS Ma Pan na tę rację jakieś zaświadczenie?

Mój ojciec też miał epizod z SB. Miał intratną propozycję, czysto biznesową. Mógł wziąć udział w informatyzacji tego urzędu. Byłoby z tego dużo kasy, szanse na mieszkanie, etc.
Mieszkaliśmy wówczas w wynajmowanej norze bez łazienki a kasy naprawdę nie było.

Ojciec odmówił.

No to teraz proszę, wprost.
Bo mnie wychodzi, że albo on był frajer, albo tacy różni wodzireje świnie.

Nie mam pewności, ale sądzę, że takich, co odmawiali w sytuacjach moralnie wątpliwych, ryzykując znacznie więcej niż paszport i karierę, było więcej.

A dziś stawia się nam przed oczy Wolszczana i mów: uczcie się dzieci, jak odnieść sukces. Jak? Tak!

przekracza pan granice chamstwa

Przykre

Gratuluję wysokiej samooceny

Obejrzałem sobie wczoraj wywiad p. Durczoka z prof. Wolszczanem w TVN24 i przyznam,że nieco się zdziwiłem, podobnie chyba jak i p. Durczok. Co prawda p. Wolszczan nie kręcił, tylko wyłożył swoja koncepcję życiową w sposób bezpośredni, ale to w niczym nie zmienia sytuacji.

Oto bowiem wyszło z tej wypowiedzi ni mniej ni więcej tylko tyle, że p. Wolszczana interesuja jedynie jego cele życiowe, czyli kariera naukowa, odkrycia etc. Cała reszta jest tylko otoczka w zasadzie nie wartą wzmianki. Ot takie imponderabilia ówczesnego życia społecznego w Polsce.

Zastanawiałem sie przez chwilę nawet, czy dla osiągnięcia tego celu, w czasie, gdy był już za granicą, a zaszłyby takie okoliczności, też podpisałby umowę z jedna z tamtejszych służb o współpracy. I wyszło mi, że pewnie tak.

W związku z powyższym nie widze powodu, by dalej dyskutować o tym panu. Tyle, że pojawił się nowy typ naukowca, który po trupach, ale będzie dążył do osiągnięcia swego celu naukowego, będącego jednocześnie jego celem osobistym. Miałem nawet niejasne skojarzenia z facetami typu Mengele czy innymi eksperymentatorami niemieckimi podczas II wojny. Choć oczywiście skutki w przypadku pana W. były inne. Ale raczej tylko dlatego, że i warunki czy okoliczności jakby trochę nie takie same.

Proponuję spuścić zasłonę milczenia nad tym smutnym tematem. Tacy ludzie po prostu tak mają.

Pozdrawiam serdecznie

To za daleko idące.
Ale jest coś na rzeczy.

Bardzo często, jak zapytać jakąś wybitną sławę, dziennikarza, polityka o sprawy wykraczające poza jego dziedzinę działania/wiedzy, to wychodzi tylko wstyd.
I lejące się gówno oraz rozumek myszy.

a czy wszyscy muszą być Leonardami da Vinci i znać się na wszystkim i mieć kulturę osobistą królowej angielskiej? Mozart też był chamem i prostakiem ale nikt tego mu za złe nie ma

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

całkowita zgoda, co do kwestii tyle w tym temacie. Nawet x 2.

Pozdrawiam nieustająco

jestem cham i prostak.
Ale nie kabel albo świnia.

Wielki Wóz i Gwiazdę Polarną.

Tak jak większość tzw. zwykłych Polaków.

I wcale nie trzeba być wybitnym, żeby wiedzieć, ze pewnych rzeczy się nie robi, i że to może kosztować?
No tak nas uczą od 2 tys. lat albo i dłużej.

Chcesz se jajcować?
Proszę bardzo.

Byłbyś szczęśliwy jak by się okazało, ze twój Tato pisał raporty a Twoja żona kablowała na ciebie?
Co?
Np. że piszesz pracę doktorską zatrudniając do tego magistrantów, upijasz się z nimi a jak se pójdą, to wyzywasz żonę, bo gruba a potem oglądasz pornole.
Czy to groźne doniesienie? Takie zwykłe, ludzkie sprawy.
Jak dla kogo?
I zgadnij co z tym może zrobić ekipa wywiadu, złożona z psychiatry, psychologa, 3 analityków i 5 prowokatorów?

...nie być chamem, prostakiem, kablem i świnią. Ale to niemal ponad ludzkie możliwości. Jak się okazuje…

nie ma co liczyć

“Why does it always rain on me?
Is it because I lied when I was seventeen?”

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

fajnie, że widzisz świat w tak czystych i jaskrawch kolorach! Ja niestety widzę wszystkie odcienie, pomieszania, przybrudzenia oraz cholernie dużo odcieni szarości.

Tak mi teraz przyszła do głowy abstrakcyjna sytuacja, ze profesor W. nie odkrył planety gdzieś w bezdennych otchłaniach kosmosu tylko prosty środek, który jednym zastrzykiem przywraca cukrzykom wytwarzanie insuliny w trzustkach. I był łajdakiem, który, by stać się geniuszem farmakologii, zakapował wiele osób, skrzywdzonych przez to przez bezpiekę...

Ja bym mu natychmiast to wybaczył. I dwa miliony Polaków co najmniej. Bywa, że to, co kanalia dała ludzkości, przeważa wredne uczynki. Myślę, że trochę o to chodziło Docentowi. No cóż – odkrywanie nowych planet, gwiazd i galaktyk jak widać jest czynem mało chwalebnym wobec bezmiaru zbrodni moralnych, popełnionych na narodzie polskim!

trele morele, ta kanalia jest nie do wybronienia. Każdy kto próbuje to robić w taki sposób jak Ty i Docent, zwyczajnie się ośmiesza. Etyką się nie handluje, zwłaszcza cynicznie. Wstyd i hańba!

zresztą to kiepski interes nikt w tym kraju złamanego ojro nie da

etyliną to co innego

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

Mozart nie był chamem i prostakiem tylko tak go pokazał Forman.

Wszystkim dziękuję za zaangażowanie, zwłaszcza Docentowi (bo on tu zdaje się w niewdzięcznej roli sam kontra reszta świata). Za wysoką klikalność powinienem podziękować zdaje się samemu Wolszczanowi. Powstrzymam się, bo mógłby p. profesor odebrać takie podziękowania za złośliwe…

Ponieważ padło wiele radykalnych wypowiedzi, postaram się wyłożyć własne stanowisko. Tak, dla uniknięcia rozszerzenia ocen własnych i interpretacji tekstu szanownych czytelników na to co autor miał na myśli.

Nie odbieram Wolszczanowi zasług. Jest wybitnym naukowcem. Osiągnął więcej niż niejeden mógłby zamarzyć. Zapewne jako laik nie jestem w stanie docenić jego dorobku — nawet mnie jego dziedzina nie interesuje. Ktoś powie, że to nie fair: nie pisać i nie interesować się wybitnymi dokonaniami, a czepiać się zupełnie przeciętnej podłości delikwenta. Nie zgodzę się.

I tu nie tylko o lustrację idzie. Gdyby się okazało, że nasza Otylia czy inny Małysz szprycowali się dopingiem — też może bym o tym napisał, choć o sporcie wiem jeszcze mniej niż o galaktykach.

Bo mnie nie interesuje akurat astronomia, ale interesuje mnie sposób na życie. I sądzę, że po to wykształciliśmy jakieś normy społeczne, etykę, prawo, państwo i tym podobne drobiazgi, by metody osiągania sukcesu po trupach były nieopłacalne.

Innymi słowy. Nie zgadzam się z Trollem, gdy mówi Mam w dupie jego “dokonania”. Jest szmatą i kanalią — to znaczy Troll nie ma racji w ogólności, ale trafnie ujął zakres tego tekstu i tej dyskusji. Bowiem w tej historii w ogóle nie chodzi o to, co osiągnął Wolszczan, ale że w dążeniach do wymarzonego celu robił łajdactwa. I że jest to głoszona przez niego metoda na życie i sukces.

Wszyscy, którzy mówią, że małostkowością jest czepianie się wielkiego Polaka niech zastanowią się: czy gdyby Wolszczan nie odniósł sukcesu i dziś należał do amerykańskiej biedoty — jego plama na honorze była by większa?

A więc — nikt tu nie “unieważnia” dokonań Wolszczana. Super, jest wielki. Ale czy wolno w celu osiągnięcia wielkości się zeszmacać? I szkodzić innym?

Czy cel uświęca środki?

Pisze Jotesz, że tak. I daje przykład z jakimś zbawczym lekiem. Że takiemu wynalazcy wybaczyłby wszystko. naprawdę wszystko?
A gdyby taki lek sporządził dr Mengele?

Wiem, ostro. To może mniej drastycznie.
Joteszu, Docencie. Kojarzycie piosenkę Kiedy byłem małym chłopcem ? Co powiecie swojemu dziecku? Synu, warto mieć marzenia, wielki cel. A żeby go osiągnąć nie cofaj się przed niczym. Jak będzie trzeba — donoś. Docent może dorzuci jeszcze, żeby w razie czego gwałcić. Tak ironicznie, nie?

Mi o to właśnie chodzi.

“W zawodzie Wikinga najbardziej cenię sobie gwałcenie”

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

pocałuj mnie w dupę...

“na pieszczotę to trzeba zasłużyć” :) :)

“już nikt nigdy przez tego pana życia pozbawiony nie będzie”

tobie nie powiem tego, co Tuwim do jednego endeka, co na niego szczekał.
:)
Prawdę mówiąc, to mi wisi cała ta dysputa o Wolszczanie, niemal tak, jak robi to Wolszczan, któren na to szcza. Dlaczego? Bo jest to temat zastępczy. I nie będę rozwijał już nic więcej. Troll na ten temat może trollować do woli. Młodzi mogą podpowiedzieć starym, jak ci powinni postępować w tamtych szarych czasach, bo młodzi zawsze wiedzą lepiej i widzą ostrzej. Zwłaszcza ci z IPN, dla których to już historia, którą oni z talentem nicują...

Może ktoś zajmie się ciekawym tematem, jak cenne jest 300 zetów, które żal stracić posłom, gdy demonstracyjnie opuszczają obrady sejmu. Posły-osły…

Dzięki.

PS. Nawet nie wiedziałem o Twojej pasji.

Sugerujesz, że ja się upajam? Hmm. Mam nadzieję, że nie robię tego jednak.
Staram się odróżnić czyn od sprawcy, to raz.
Dwa — chodzi mi raczej o specyficzny system wartości, który bez żenady zaprezentował profesor.
Trzy — moralną wyższość zdaje mi się prezentować sam astronom, który nie waha się nas, Polaków, połajać o wyższości zapominania nad jątrzeniem, oraz ukarać zerwaniem stosunków dyplomatycznych i współpracy gospodarczo-naukowej między Republiką Polską a p. Wolszczanem.

Nie byłbym sobą, gdybym nie czepił się, że Wolszczanowi esbek donosić nie kazał czy nie żądał. Był bardzo miły, a gdy astronom odmówił — dał spokój. Sam profesor to podkreślił.

Ale poruszyłeś ważną kwestię. Tak, żyjemy w szczęśliwszych czasach, i pewnie nasza moralność nie zostanie wystawiona na takie próby, jak te, które dotknęły naszych rodziców i dziadków. Ale czy myślisz, że dziś drobne, pozornie niewiele znaczące świństwa, permisywizm, czy postawa ze wspomnianego przeze mnie ulubionego przysłowia mojego szefa — nie mogą pomóc w karierze? Że dziś nie można być takim wodzirejem? Można.

Tyle, że raczej tych kompromisów, racjonalnych zachowań nikt nie spisuje i nie spina w jednej teczce. Więc tłumaczyć z większości z nich prawdopodobnie będziemy musieli dopiero przed sądem Bożym. Chyba, że ktoś uprze się kandydować na prezydenta, to mu wyciągną może.

I tu pytanie — czy postawa profesora nie wygląda dziś szczególnie atrakcyjnie. I czy rzeczywiście nie warto jej głośno piętnować. Bo czy chcesz żyć w świecie, w którym sukces będzie udziałem tylko ludzi o takiej moralności? Doprawdy, zyskają na tym wszyscy?

W sumie przepraszam za słowa ostre i wugarne. Po prostu wyrażają moje odczucia.

Panie Jotesz – skoro to temat zastępczy to nie lepiej zakończyć go raz a dobrze? Bo mnie do ostrych słów zbiera, bo ten temat wraca. I krytykuje się historyków z IPNu, którzy to próbują wyjaśnić a tym samym zakończyć, a chwali tych, którzy chcą by wszyscy gwałtownie zapadli na amnezję ja w kiepkiej telenoweli.

W ogóle tego nie rozumiem. W mojej ocenie pytania będą póki nie będzie widaoo o co chodzi.

Odpowiedzią na końcówkę Twojej ostatniej wypowiedzi jest jej sam początek.

W sumie zgadzam się nieco z Twoim stwierdzeniem, że dziś by pozostać uczciwym, trzeba zrezygnować z kariery.

Ale to niezbyt dobrze świadczy o naszym tu i teraz. Sam nie jestem pewien czy to cecha już cywilizacyjna, czy tylko dotyczy to naszej IIIRP, ale pewnie dlatego właśnie m.in. pisuję bloga, że tak do końca przyjąć że to OK — nie umiem.

Może, by w ogóle mogło się kiedyś coś zmienić — trzeba najpierw o tym po prostu mówić?