to chwila wspomnień rodzinnych, skoro dzisiaj i tak mamy Wieczór Pieprzenia Od Rzeczy… Hm, zasadniczo taki Wieczór mamy tu co wieczór, ale nie bądźmy drobiazgowi.

Moja matka nie znosi dłuższych wypowiedzi pisemnych. Na mnie całe dobro i piękno w tym względzie przeszło od Czajnika.

Który ma talent, no cóż, szlachetniejszy od mojego… Jeśli on jest Dostojewskim, to ja jestem Chmielewską. :P

Bo ja lubię Stachurę, Wojaczka, Tyrmanda, Hłaskę i tych wszystkich porąbanych grafomanów, a od większości poważnej literatury mnie odrzuca.

Taki stajl. No cóż, albo się coś ma, albo nie ma.

Kiedyś usłyszałam, w formie ciężkiego zarzutu, że oto przestałam odróżniać Literaturę od grafomanii… Bullshit, nigdy jej nie odróżniałam.

Całe moje życie jest jedną wielką grafomanią, to jaka ma być moja poezja und proza?

Stachura kochał Życie tak bardzo, że w końcu się nim udławił. Nie wykluczam, że i mnie to czeka, choć staram się brać sobie do serca maksymę prezesa Legii – Jedzmy łyżką, a nie chochlą! W efekcie ciągle nie możemy nawet wygrać tej poronionej ligi…

Udławienie się życiem może spotkać każdego.
Chyba szczególnie tych zachłannych i ciekawych, którzy nie idą na kompromisy, nie zatrzymują się tylko smakują, kopią, sprawdzają.
Drepcząc ścieżkami raczej niezaludnionymi.

To jest fascynujące, lecz niesie za sobą niebezpieczeństwa. Płaci się wysoką cenę czasem, może nawet częściej niż czasem.

Stachura umiał pięknie pisać o samotności poszukującego.

Dla niego nauczyłam się grać na gitarze. :)

Pod kołami pociągu Warszawa-Sochaczew…

——-
A teraz będzie strasznie! ;)

Zawezwana telefonem lazłam w noc, gdzieś o czeciej czydzieści czy.
A kiedy odpędziłam już wszystkie złe duchy, czekając na sen (nie mój), czytałam o Mlecznej Drodze. W jej całej jaskrawości.

Telepatia, kurde. :)

Teraz litrą mleka na zimnym polu? ;)

Ja się bardziej boję teściowej, co przykazała żur skisić według południowej i starodawnej mody.
Ciekawe czy w szabaśniku wyląduję na “trzy zdrowaśki”, jak schrzanię to cudo?
;p

A teraz zastanawiam się dlaczego wystąpiły u mię wybuchi śmiechu kiedy tylko akordeon usłyszałam.
Diagnosta poczebny od zaraz!
:)

Tancz wesoly Pingwinku, moze Pino sie usmiechnie?

Kropeczka zamiast Pino ?
Incoguto u Peugeota?

…tak to może powiedzieć Mida, albo Gretchen, a nie efemeryczne awatary z Paryża;-)