_{Prezes , Traktor, Redaktor}

Możesz mu właśnie mówić, że świetnie to wszystko pamiętasz, a on jest dla Ciebie bohaterem, tak jak to wyżej opisuje Andrzej.
Mój dziadek silnie to odbierał.

Kłaniam się zielono

Ale aż mi łzy w oczach stanęły, gdy przeczytałam twój tekst. Ja właściwie nigdy nie miałam dziadka – pierwszy zmarł przed moim urodzeniem, drugi zaraz po. Zawsze zazdrościłam koleżankom ich dziadków, choć właściwie swojej rodziny i tak miałam zbyt dużo.
Tak sobie myślę – zawsze to On dzielił się z tobą swoim optymizmem – teraz to ty musisz go podtrzymać i dodawać radości w najtrudniejszych chwilach.
Życzę i Tobie, i Twemu Dziadkowi, byście przeszli przez trudne doświadczenia zwycięsko, bez względu na to, gdzie oboje dojdziecie.

bym se tez cos napisala, ale wiecie jak to dzsiaj jest, pelno antykomunistow, to mu jeszcze na grob naleja, a dziadek jak dziadek, jakos w Polsce pojawil sie jako zolnierz LWP mowil, ze caly szlak bojowy przeszedl od Lenino do Berlina, 2 razy ranny – autentycznie, potem to jezdzil po calej Polsce jako junak budowal za darmo, jakies tam pierdoly, kopalnie, Starowke, Nowa Hute, nie mial czasu nawet sie uczyc, ino budowal komune. Jakos zaocznie skonczyl technikum, pewnie po znajomosciach, bo legitymacji mial co niemiara – wszystkie czerwone, z orzelkiem bez korony, ale jakos ciagnol chlopina z kupa dzieci, nawet w PZPR byl – pytam dziadku cos to tam robil – cebule i ziemniaki na zime zalatwialem towarzyszom, potem na stare lata jakos zapisal sie i do Soldarnosci, ale juz byl za stary, zeby go chociaz gdzie zamkli na 5 minut. Dziadek w koncu umarl, nawet sztucznych zebow po sobie nie zostawil, bo go nie bylo na nie w koncu stac, ot stalinowiec.

mara

Wtedy zostanie dłużej i nie tylko w twojej pamięci.
Mnie wychowali dziadkowie.
Dziadek zmarł pierwszy jak miałem 17 lat.
Mam wrażenie, że łączył mnie z dawnym światem, jeszcze z XIX wiekiem.
Igła