27 maja w mojej szkole nie będzie lekcji. Długo miotałem się z decyzją czy poprzeć strajk czy nie. W końcu nie podpisałem się pod listą i wraz z kilkoma innymi osobami stanęliśmy w opozycji do reszty koleżeństwa. Strajk ma się dobyć. Co ja mam robić? Stawię się gotowy do pracy, ale do rodziców wysłano informacje, że szkoła nie będzie czynna.

Oto postulaty ZNP, głównego organizatora strajku:
ZNP domaga się: – zagwarantowania zwiększenia do 2010 r. wynagrodzeń nauczycieli i pracowników nie będących nauczycielami o co najmniej 50 proc. między innymi poprzez zwiększenie nakładów na oświatę publiczną, – utrzymania dotychczasowego zakresu praw i obowiązków nauczycielskich wynikających z ustawy Karta Nauczyciela, – utrzymania dotychczasowych uprawnień emerytalnych nauczycieli.
Zgodnie z uchwałą ZG ZNP z 8 kwietnia, strajk pracowników oświaty odbędzie się 27 maja br.

Pierwszy postulat wydaje się nie być wygórowany skoro rozłożony na lata, tyle, że w ogóle nie uwzględnia inflacji i za dwa lata może okazać się, że ta podwyżka to ledwie rekompensata wobec malejącej wartości złotego.

Drugi postulat jest dla mnie nie do przyjęcia i on przeważył w decyzji aby nie poprzeć strajkujących.

Trzeci postulat też niezbyt mi odpowiada, ale będę go popierał dopóki rząd nie wskaże porządnego programu jak rozwiązać problem “starych” nauczycieli. Nie wyobrażam sobie pracy zawodowej na obecnym stanowisko do wieku 65 lat. Wśród nauczycieli i lekarzy medycyny pracy jest to dość powszedni osąd. Nie mam pomysłu jak rozwiązać ten problem. Potrzebne głębokie zmiany w samym szkolnictwie Ci, którzy domagają się zmian w oświacie, przyciągania młodych, błyskotliwych nauczycieli muszą zdawać sobie sprawę, ze trzeba im zrobić miejsce. jeśli chce się wydłużać wiek emerytalny nauczyciela to tym samym utrzymuje patologie dzisiaj występujące. Oczywiście jest cała masa wspaniałych nauczycieli seniorów, którzy doskonale odnajdują się w dzisiejszej szkole. Niestety jest też spora grupa, która zwyczajnie się nie nadaje do pracy w szkole. Ten zarzut nie dotyczy tylko starszych, ale też młodych.

Najgorsze, że nie bardzo widzę wyjście z obecnej sytuacji. Ministerstwo Edukacji pozoruje ruchy zmierzające do zmian. Ministerka Hall objeżdża kraj, aby rozmawiać w terenie. Z kim rozmawia? Z urzędnikami. Nauczyciele mogą swoje opinie zgłaszać w anonimowych ankietach, które z łatwością można wrzucić do kosza. Związki twierdzą, że z nimi też się nie prowadzi dialogu, jedynie informuje co jest w planach do zrobienia. Wobec tego powinienem poprzeć strajk nauczycieli mimo kiepskich postulatów.

Tymczasem przeczytałem apel ZNP do rodziców i już wiem, że dobrze zrobiłem, że nie poparłem strajku. W odezwie można wyczytać, że głównym problemem jest walka o godne (dostatnie) życie nauczyciela. Jak? Dać, dać, dać, czyli przejadanie kasy w dziurawym systemie. Bez sensu.