I niby, jak ja mam to wszystko przeczytać, na dodatek do końca i ze zrozumieniem?
Co?
I jeszcze ta Pino lata, Gretchen plackiem przed Mocą leży (i mnie ciągnie) a tu niby jakieś szkopskie nazwiska, cytaty nieznane i takie tam..
Chiba se to na rano zostawię.

I na dodatek, jeszcze więcej będzie.

ale nieszkodzi.
I tak nie lubię prawników.

A na pytania pan będziesz odpowiadał?
Niekoniecznie moje.

nauczyli się bać, proszę pana.
bo zaraz ich ktoś napada.

Niby mądrzejszy.
Jak ja nieprzymierzając.

To już wolą se z żoną.
Pogadać.
I nie tylko.

znam, kilka słów więcej i tyle.

Myślę sobie jednak, że czasem warto wiedzieć, gdzie się rzeczy zaczynają, zanim się człowiek zacznie dziwić temu, jak się kończą.

Pozdrawiam ostentacyjnie

a jednak, a jednak..

Mianowicie: czemu to Autor tak się zżyma (a przynajmniej zdaje się chcieć robić wrażenie, że się zżyma) na to, że publika klubu towarzyskiego nie pali się do debaty konstytucyjnej i podobnych?

Przecież klub, choćby najbardziej elitarny (mniejsza czy faktycznie, czy tylko w swoim mniemaniu) żyje jakimś tam swoim rytmem i snuje wątki wokół motywów zdolnych przykuć uwagę klubowiczów. Tak jest wszędzie na świecie, gdzie są kluby.

Proszę wybaczyć, ale to mi wygląda na dość zabawne nadymanie się wzajemne. Jedni nadymają się, bo tu o pierdołach jedynie towarzystwo zdolne gadać się schodzi na wieczory przy mikrofonie, a drudzy też się nadymają, ale dlatego, że ktoś się wychyla z tematami wymagającymi pracy umysłowej, podczas gdy oni relaksu spragnieni. Są pewnie i tacy, co nadymają się, ponieważ inni się nadymają, ale to może pomińmy.

Chciałem przez to powiedzieć, że może warto pamiętać o dwóch sprawach: jedna jest taka, że tematy różnego kalibru nie muszą się wzajemnie boczyć na siebie ani oczekiwać choćby podobnej aktywności dyskutantów, a druga taka, że z tego co tutejsze statystyki pokazują, tylko promil publiki zabiera głos, a przytłaczająca reszta biernie czyta. Biernie to nie znaczy, jednakowoż, bez zrozumienia i bezowocnie.

W tym duchu pozdrawiam Autora i wszystkich jego milczących Czytelników, których nawet się nie domyśla.

Pozdrawiam z szacunkiem.

P.S. niech mi będzie wybaczone, że wpisuję tu jedynie takie meta uwagi, ale na prawie i konstytucji znam się jak kowal na fortepianie. Co nie znaczy jeszcze, że jakichś swoich lamerskich uwag do meritum nie dodam, bo, co przyznać muszę, stara się Pan temat zapodać atrakcyjnie.

choć pewnie znów nie rozumiem, to trochę Panu tej ciszy zazdroszczę.

U mnie proszę Pana rejwach, krzyki i dziki gon.

W nieznacznym, choć dostrzegalnym związku z art. 70 ust 2 .

Ale to minie.

To zawsze mija.

Pozdrawiam w związku z tym

autor się nie zżyma, ino sobie kpi.

Nie zżyma się bo już próbował, a kpi sobie, bo go bawią głosy o potrzebie poważnej debaty.

Z których, jak już jest okazja, nic nie wynika.

I bawią go krytycy wklejek, którzy jak się nadmą, to jedynie powietrze zepsują.

Autor wielokrotnie o pierdołach pisał i pisać zamierza, bo ma pisanie o pierdołach w wielkim upodobaniu. A że od czasu napisze coś innego, to po to, aby tym co jęczą i płaczą, mieć co do wytknięcia. W razie czego.

A milczących czytelników wielce szanuję. Mniej szanuję tych co marudzą, a sami niczego nie potrafią poważnie powiedzieć.

Pozdrawiam serdecznie

PS Metauwagi są najzabawniejsze. I przy okazji rozwijające zazwyczaj. Dziękuję.

Pan się czepia.

No widać, że autor przez Wikipedię się przebił, choć z trudem jemu to szło, ale jak na dziennikarza, to całkiem, całkiem. No.

Opowiem Panu anegdotkę.

Kiedyś znajoma moja chciała pisać doktorat. Czy może nie tyle, że ona chciała, co na nią nacisk kładziono. W miejscu zatrudnienia.

Więc się zawzięła w sobie i jak do uczonego zebrania przyszło, to oznajmiła,że chce pisać o kryzysie cywilizacji europejskiej.

Cisza zapadła na dłużej, a potem się wszyscy śmiac zaczęli i poklepywać po udach.

Wyjaśnili jej później, że ten kryzys to trwa w zasadzie od momentu, jak okoliczni się zorientowali, że mają cywilizację europejską.

Dla niej to na dobre wyszło, bo się obraziła na nich i precz, w stronę pieniędzy, poszła. Ku obopólnej radości.

Nie wiem, czy taka odpowiedź Panu wystarczy, ale innej chwilowo nie mam, z powodu wrzechświatowego kryzysu (w radiu o nim usłyszałem, więc relata refero)

W jednym tylko mnie Pan zdziwił: myślałem, że linia 506 już jest sprywatyzowana.

Pozdrawiam uspokajająco

Ciapek może być gończym?

To już prędzej Szarik.
Bo żarty jest.

to mnie pan zaskoczył.
Ale pewnie dlatego żem sie skupił na tym – Czy może nie tyle, że ona chciała, co na nią nacisk kładziono. W miejscu zatrudnienia. i na dodatek – śmiac zaczęli i poklepywać po udach.

Pan dziwnych znajomych masz i dlatego panu zazdroszczę, bo ja to tylko z Ciapkiem..

Ale tak jak powiedziałem, rano.
Ale pewnie tylko tak mówię?
Jak zwykle.

ja rozumiem Pański ból, ale jednakże oni (znaczy ci uczeni) po swoich się udach klepali.

W czym widać było i przezorność i wybór, i smak estetyczny też.

Co do autobusu 506 to nic nie wiem, jak i o innych, ale słyszałem,że niektóre są prywatne, więc tak się zastanowiłem. No

Pozdrawiam

w żadnym, za przeproszeniem, akcie normatywnym nie ma przepisu, że musi Pan spoglądać na mnie z aprobatą.

Wystarczy, że się tolerujemy w ramach jednej platformy blogerskiej.

Kłopotów współczuję, usprawiedliwiać się nie zwykłam, więc Pańskie podpunkty przyjmuję obojętnie dosyć.

pozdrawiam z niezmąconą powagą

dalszej, prawda, merytorycznej dyskusji o Konstytucji. Zjadłam łazanki i już nawet nie rozumiem, co Pan pisze.

Jakbym kiedykolwiek rozumiała.

ukłony hucpiarskie

Nie dąży pan do obalenia siłą panującego ustroju ale opisuje ewidentne początki jego miałkości wynikające z ustawy zasadniczej.

To ja jestem za.
I poczekam na kolejne odcinki.

Jak rozumiem krytyka będzie konstruktywna i wskaże możliwe rozwiązana i to takie które naruszą panujący układ, który przecież nie wziął się z niczego?

drugie.
To cieszę się.
I nawet wolę to co się panu podoba niż to czego nie wiem czy powinno mi się podobać.
Bo nie wiem.
Bo się nie znam.
Nie spodziewam się też, ze opisze pan ustrój idealny ale zawsze będzie miło poczytać.

A Pan to się tylko czepia tych ojców konstytucjonalistów...
Wszak stworzenie świata nie przychodzi łatwo...

Bóg rzekł niech się stanie — i stało się.
Ale to wszyscy postępowi wiedzą, że to tylko taki mit jest.
Rzeczywistość jest trudniejsza.
Trzeba mówić i mówić, a nawet pisać i pisać — aż w końcu się stanie.
Nie?

Pozdrawiam uprzejmie.

PS. Ale dyskusję, to już naprawdę innym razem.
Dobranoc ostatecznie