:)
Jacek Jarecki

...i nie zauważyłem, że ten rysunek datowany jest na 2. I…

A miało być chronologicznie, dzień po dniu. Dziś te rysunki wydają się najnormalniejsze – wtedy, rysując je, czułem wyzwolenie. Budowałem wokół siebie poszerzającą się strefę wolności. Od dziś ta strefa sięga od Bugu aż po Gibraltar i Islandię.

...mówcie/piszcie mi per jotesz, bo Panowanie mnie onieśmiela i odbiera możliwość Tykania Was Wszystkich. Przechodzenie z każdym na Ty w TXT może być kłopotliwe, bo bruderszafty ciężko płyną po łączach. W ostateczności można by stworzyć czat brudziowy, ale całowanie w monitor nie każdemu wystarczy…
:)
ps. W te słuchy nie wierzę od momentu, gdy Naczelny Defetysta wmawiał mi, że białe nie jest białe a czarne nie jest czarne. Dlatego potem, gdy pomylił strony barykad z zomowcami, to już byłem uodporniony!

Oglądając to nie jestem jednak obojętny. Zbyt dobrze chyba pamiętam te czasy. Już wiosną 82 roku otrzymaliśmy zlecenie na poszukiwanie bursztynu opodal Koszalina. Miał on PRL z zagranicznych długów wyzwolić. Trzeba było wykonać w tym celu szereg wierceń poszukiwawczych w lesie na Górze Hełmskiej. Formalności trzeba było załatwiać w Okręgowej Dyrekcji Lasów Państwowych. Lasy Państwowe były wtedy ostoją dożywających swoich dni ubeckich funkcjonariuszy, zwolnionych ze służby po gomułkowskiej odwilży. Tam wisiały na ścianach biur plakaty o takiej właśnie treści – bez tubki z wazeliną.
Towarzyszu Jaruzelski, mieliście rację – dotąd pamiętam fragment.