czuję się na tyle dobrze, żeby już nie musiał Pan czekać (wystarczy, jak zawsze, nieco się rozglądnąć), a le kiepsko też, więc marudzę i nie mam satysfakcji z wegetacji.

Upraszam Pana i wszystkich innych gości o przeniesienie się do kolejnego miejsca, z góry przepraszając za jego wyraźnie naznaczoną przeziębieniem formę.

Pozdrawiam też wszystkich serdecznie, z niewidzialną żoną Pana Mindrunnera, Kasią na czele