ukochanych Z’wierzeń clowna”, o których już tekst chcę napisać od dawna, ale mi nie wychodzi:

Fragment z cudownej i totalnie śmiesznej rozmowy pomiędzy clownem a pewnym zakonnikiem :

“Pan powinien naprawdę przeczytać św. Bonawenturę. Wspaniały- i niech pan nie gardzi tak bardzo dziewiętnastym wiekiem. W pańskim głosie słysze pogardę dla dziewiętnastego wieku.

-Słusznie-powiedziałem. -Nienawidzę go.
To błąd stwierdził. -Nonsens. Nawet architektura nie była taka zła jak ją okrzyczano. Rożeśmiał się. -Niech pan poczeka do końca dwudziestego wieku, zanim pan zacznie nienawidzić dziewietnasty.”

Tak mnie się skojarzyło:)

Więcej dopiszę jak się uporam z tłumaczeniem.

pzdr