Gdy Bóg chce kogoś pokarać, to mu rozum odbiera. To znana prawda. Jak się okazuje, dotyczy to nie tylko jednostek, lecz również całych narodów.

Szkoci marzą o niepodległości. Nie pamiętają, że to Anglia została przyłączona do Szkocji, gdy Jakób VI król Szkotów został Jakóbem I królem unii Szkocji i Anglii. Nie znają również aktu unii, w którym ich przodkowie zadbali o to, by mieć zapewnione przywileje w kontaktach z potężniejszym partnerem. To, że obecny rząd szkocki nie wykorzystuje przywilejów z aktu unii, to świadczy o jego dyletanctwie, a nie o mądrości. Rezygnowanie z przywilejów w zamian za „niepodległość” nie jest specjalnie rozsądne. Wykorzystanie przywilejów, wydojenie Anglii, tak by to ona chciała wycofać się z unii, to byłoby posunięcie mistrzowskie!

Szkoci chcą pozostać w unii brukselskiej i strefie funta. Nie ma niczego głupszego do zrobienia. Zamiana Londynu na Brukselę skutkuje tym, że nie sposób pisać o „niepodległości” a la Alex Slmond inaczej niż w cudzysłowie. Jeśli opuszczać unię z Anglią, to konsekwentnie należy poprzestać na pozostaniu w europejskiej przestrzeni ekonomicznej tak jak to robią Islandia, Norwegia i Szwajcaria. Wielka Brytania ma przywileje w unii brukselskiej, których Szkocja nie odziedziczy. Natomiast pozostanie w strefie funta jest głupsze niż przystąpienie do strefy eura. Skazywanie się na taką rolę w strefie funta, jaką pełni Grecja w strefie marki eura, to szczyt głupoty. W strefie eura Szkocja byłaby jednym z wielu słabych krajów, na jakie Berlin przerzuca swoje kłopoty gospodarcze. Na wyspach Szkocja będzie jedyną kandydatką do tej roli.

To, że marsz do niepodległości należało by zacząć od odrodzenia narodowego (jak to robią Walijczycy) i usamodzielnienia ekonomicznego, to zupełnie inna sprawa.

Jak zatem zagłosuję w referendum przyszłotygodniowym? Ponieważ jestem fatalistą i uważam, że woli Boga nie ma sensu się sprzeciwiać, więc zagłosuję na „tak”. Jak zwolennicy oderwania się wygrają, to zacznę się pakować i szukać czegoś w Anglii…