Są takie małżeństwa? Naprawdę?
Ja chyba żyję w innym świecie.

Moi rodzice zawsze mieli, hmm… włoski temperament, i ostatnią rzeczą którą bym powiedział, to że dom był cichą przystanią. Nieraz (nawet nie raz dziennie) padały mocne słowa, okrutne. Ale to tylko emocje. I nigdy nie było tak, by tylko jedna strona wiecznie ponizała drugą. A ta druga tylko kuliła się w sobie. Bo sama o sobie tak myśli, to i na to pozwala.
U żadnego znajomego małżeństwa nie wyobrażam sobie takich scen.

No nie wiem — czy ja taki naiwny jestem, czy też historyjka jest niewiarygodna.

A co do przemocy psychicznej — zgoda. Jest i działa. Znam mnóstwo przykładów. Ale są one mocno zakręcone i nigdy na pierwszyrzut oka nie wyglądaja klarownie.

Pozdrawiam