Chodzi mi o to, że na substancję duchową tego kraju (i narodu) składają się dość homogenicznie ludzie, których prawackość lub lewackość nie jest zgodna z etykietkami, przyklejonymi im przez nabuzowanych blogerów obojga polaryzacji.

Kafelki mogą być położone równo, albo nierówno.
Ale mogą też być poruszająco piękne, niezależnie od ułożenia.

W tym przypadku nastrój i kondycja pana Pedro nie odgrywają roli.