Czas ją pisać.
OD NOWA
Bo nie tworzyć, bo ona była i jest – nie/do/opisana.
Nie przetworzona na język współczesny, sponiewierana, zapomniana, wykorzystana, zlekceważona, skazana na banicję.

Ale ona jest.
I żyje.

PO TO POWSTAŁO a co? TEKSTOWISKO.
To jest polski portal, dla nas.
DLA POLAKÓW. I dla OBYWATELÓW Rzeczpospolitej.

Tak- tej RZECZPOSPOLITEJ – Rusinów, Lachów, Kozaków, Żydów, Litwinów, Prusaków, Lipków, Ormian, Łotyszy, Karaimów.

Tak – katolików, prawosławnych, żydów, ewangelików, muślimów, kalwinów.

Tak – Ślązaków, Kaszubów, Orawian i Łemków.

Tak – Wietnamczyków, Afrykanów, Turków, Arabów.

Czas odnowić starą wspólnotę, czas budować nową.
Ze starymi i nowymi.

Wyznaczać cele, znajdować narzędzia.
Nie bać się, korzystać z okazji, cudzych słabości.
Tam gdzie trzeba ze starej zasady – Za wolność Waszą i Naszą – tak jak Lech na szlaku ukraińsko-kaukaskim próbuje.

Tam gdzie inaczej – na szlaku unijno-jankeskim – cynicznie licząc koszty i zyski, jak tandem Tusk-Sikorski kombinuje.

Jesteśmy Żydami Słowiańszczyzny.
Czerpmy pełnymi garściami z tego dorobku. Bez wstydu, wprost przeciwnie z dumą.

Czas już zrzucić dyby, jakie nam nałożyli Rosjanie i Niemcy.
Czas nazwać sztamajzę – dłutem a policjanta nie kojarzyć ze stójkowym.
Czas.

I teraz.
Macie mi za złe moje emocje?
Moje, jako Igły?
Moje złe słowa/wyrazy/obelgi?
Jako blogera?

A tak naprawdę, co mi macie za złe?
Że wreszcie odciąłem się od szytego grubymi nićmi dziadostwa?
TXT jest tylko współ emanacją mojego rozumu i emocji. I moich kolegów.
I Was – blogerów.
Emocji i rozumu.
Nie weszliśmy we współpracę z medialnymi macherami.
Mimo kontaktów i podjazdów.
Mimo ofert i kontrpropozycji.
Jesteśmy sobą.

Nie wstydzę się ani jednego, ani drugiego.

Nie wstydzę się, że jestem Igłą.

Jestem sobą.