te ostatnie spostrzeżenia.
Nawet mi się podobają, choć ten rów melioracyjny daje jednak niewielkie możliwości zwiedzania:) Ja bym sobie połynęła znacznie dalej.

Ale obawiam się, ze turystyka pośmiertna nie jest mi pisana. Jako nieboszczka nie będę miała możliwości skutecznie protestować, gdy rodzina zechce urządzić sobie kącik pamięci ze słoikiem po papryce w tle. Bo on jest potrzebny jedynie żywym….

zastanawiam się teraz co mnie bardziej natchnęło na ten (zbędny) komentarz, pewnie te rowy co wspólnie obgadaliście:)

stara jest to anegdota jak to ze Stanów do Włoch przyszła paczka a w niej przyprawy do pizzy. Tydzień zaś później list z informacją o danych nieboszczka który to został skonsumowany :)

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

myślałem że jest tak stara że nie ma co się szczypać i zapodałem:)

cięzki dzień, ciężki dzień...aaaa poniedziałek?

:))

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

to ulubiony poniedziałkiowy humor

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}