Panie Oszuście, tłumaczyć się z pańskich – dolnośląskich emocji.

Dlaczego nie w Niemczech, albo gdzie indziej, to matematyka tłumaczy.
Ja nie.

Ja, o czym innym.
W zasadzie.

Czy Ty chciałeś powiedzieć, że Niemcy, Islandia, Włochy i kilkadziesiąt innych państw z całego świata sprzedało swoją suwerenność armii USA?

Łał! To już trzeci raz dzisiaj, kiedy coś (nowatorskiego całkiem) mnie zadziwia…

Tylko, kurde, skoro niepodległość sprzedana, to gdzie te państwa od baz amerykańskich są... w Iraku, w Afganistanie… czy gdzieś tam we świecie szerokim.

Jest interes.
Głównie polityczny.
Choć nie tylko.

Reszta to brewerie.

Przecież to jasne.

Tarcza jest aksjomatem.

Aksjomatem nie jest natomiast przywiązanie WP do jankeskich technologii wojskowych.
Owszem są najlepsze ale i najdroższe. Za drogie.

Tymczasem w naszej okolicy powstają równie dobre, a czasem być może lepsze i na pewno tańsze.
O wiele tańsze.

Wiec niech montują te silosy.
I niech spier… ze swoimi drzwiami od stodoły, furgonetkami albo szykiem dla sierżantów rodem z Rambo.
ubogich.
Mamy swoje tradycje i swoje lokalne układy.
Inaczej.
Najwyższa pora abyśmy zaczęli mieć.

to już się boję.

^{dawniej KriSzu}

A jak mamy się obronić przed Niemcami i Rosjanami bez sojuszy? Wojska sojuszników Panu przeszkadzają? To można pojechać do Rosji! Tam obcych wojsk nie ma, za to własne strzelają do obywateli. Rozumiem, xe to lepszy model.

Pozdrawiam

Proszę wreszcie zrozumieć, że w tej sytuacji geopolitycznej, w jakiej się znajdujemy i przez czas dluższy (mam nadzieję, że w pokoju) znajdować się będziemy, nie mamy żadnych szans obrony przed Niemcami i Rosjanami jednocześnie.

I żadne bazy wojskowe Amerykanów nam w tym nie pomogą (czy wie Pan, ile czasu zajmuje przerzut dywizji marines drogą lotniczą, o broni ciężkiej i pancernej nie wspominając? A ile czasu będą mialy ewentualne dywizje spadochronowe Rosjan, by zająć spory kawalek Polski?). Stąd albo będziemy trzymali z EU i NATO, albo z Rosją. Innego wyjścia nie ma. Chińczycy są za daleko.

No i proszę nie zapominać o gazie i ropie, bo to jest wspólczesna broń szybkiego, a nawet bardzo szybkiego rażenia. Czyżbyśmy gaz i ropę ciągnęli z USA, albo Wenezueli, a może z Bliskiego Wschodu? Ile tych tankowców wejdzie do Gdyni czy Gdańska, o jakiej wyporności? I którędy wplyną na Baltyk? A kto tych cieśnin pilnuje? Czyżby Amerykanie?

Uklony i wyrazy uszanowania

Bez formy, ale się Pan trzyma…

Pozdrawiam

A czy pan aby w formie?
I łapie?

A co mogłoby złapać tankowiec w Cieśninie Duńskiej?
Czy aby nie mógłby to być sowiecki Mig, przemykajacy nad Bałtykiem, nad którym nie będzie polskich rakiet i samolotów?

Któryś raz zaczynam i nie wiem, od czego powinienem.

Punktem wyjścia musi być określenie punktu wyjścia.

Tak mi się to zdanie spodobało, że aż je wytłuściłem. Rzecz jasna moje określenie punktu wyjścia będzie niezmiernie prymitywne, amatorskie i idące w poprzek pewnym uznanym teoriom. Jako polityczny dyletant mam, jak sądzę, do tego prawo. Co więcej, obowiązek – jeśli milion takich, jak ja, dyletantów powie coś podobnego, to…

Choć w kwestii tarczy mam wrażenie, że idę pod prąd. Podobnie było z Kosowem. Prawo dyletanta.

Otóż nasz piękny kraj znajduje się w ściśle określonym miejscu na mapie i nie zanosi się na to, by się w najbliższym czasie miał zmienić swoje położenie. Chichotem historii może być to, że w okolicy 1989 roku zmienili się wszyscy sąsiedzi naszego pięknego kraju, a on jak był tu, tak i jest. Oaza stabilności, nieprawdaż?

Bycie w tym, a nie innym miejscu implikuje (niestety, albo stety) konieczność ułożenia sobie stosunków z określonymi sąsiadami. Co więcej, ci sąsiedzi wyglądają na raczej spokojnych, a ich skłonność do ekscesów wydaje się być (na razie) akceptowalna. Co prawda jeden z sąsiadów odczuł nagłe uderzenie wielkiej gotówki i za bardzo nie ma co z nią zrobić, ale przez dłuższy czas będzie zajęty remontem własnego podwórka, z rzadka spozierając za płot.

No to mamy punkt wyjścia. Subiektywny, bo jakiż mógłby być inny.

Teraz możemy pokusić się o określenie celów.

Te mogą być różne u różnych osób (fuj, chyba rusycyzm to u), jedni mogą je określać pobożnymi życzeniami, inni polską racją stanu, a jeszcze inni biznesem.

Ja pozwolę sobie zdefiniować ten cel jak najkrócej.
Polska powinna być bogatym i szybko rozwijającym się państwem zaprzyjaźnionym w miarę możliwości z bliskimi i dalszymi sąsiadami w Europie. Szukać sprzymierzeńców Polska powinna najpierw wśród sąsiadów, a dopiero później za oceanem. Bezpieczeństwo powinna sobie Polska w miarę możności zapewnić sama, pomna tych, co nie chcieli umierać za Gdańsk. Co nie przeszkadza aktywnie działać w NATO zgodnie z zasadą, że potencjalnych wrogów trzeba trzymać jak najdalej.

Wpadam w banał starając się streścić w paru zdaniach dość skomplikowane kwestie. Ale może jakoś wybrnę.

Mamy początek, mamy koniec, pozostaje określić drogę.

Ale, ale, mamy jeszcze coś takiego, jak zasady. Aksjomaty, reguły, kak zwał, tak zwał. Gdybyśmy nie mieli tych reguł, to cała polityka byłaby jednym wielkim makiawelizmem. Z regułami się nie dyskutuje. Reguły przyjmuje się albo nie. Czy, za przeproszeniem, z dziesięcioma przykazaniami Pan dyskutuje? Stoi tam “nie kradnij”. Pan nie pyta, dlaczego nie kradnij?, Pan przestrzega albo łamie.

I tak jest z tym moim aksjomatem. Nie chcę obcych żołnierzy w Polsce. Bo nie. To niewątpliwie wpłynie na metodę osiągnięcia celu.

W takim razie zostało tylko określenie “sił i środków”, by wymieniony wcześniej cel realizować. Tutaj jestem za słaby w uszach. Dużo napisał wyżej Pan Lorenzo, krócej i jaśniej ode mnie.

...
Cały komentarz przeczytałem od początku do końca. Słabo się kupy trzyma. To przez ten ostatni kieliszek Chianti.

Ale coś odpowiedzieć musiałem.

Pozdrawiam chaotycznie.

słabo, bardzo słabo. Sorry, jestem szczery o tej porze podwójnie. Na pociechę dodam, że nie tylko u Pana słabo. W nagrodę zadedykuję Panu tekst o tym, jak Troll widzi te całe aksjomaty. I w ogóle.

ale wygląda na to, że w najbliższym czasie decyzji na “tak” nie będzie. Piszę to jeszcze przed wizytą Sikorskiego w dużym pałacu.

Jeśli nawet nie będzie definitywnej decyzji “na nie”, to sam fakt odłożenia rozmów na następną kadencję prezydencką w Stanach jest przejawem zdrowego rozsądku.

to co się teraz dzieje to są tylko chwyty dyplomatyczne i przetargowe.

Tarcza na Litwie?
To tak jak by facet bez spodni stał na środku ulicy.
Nikt nie wystawi tak kosztownego systemu do kraju pozbawionego wojska, wywiadu i tego co wojskowi nazywają przestrzenią operacyjną.

Ja to już dziś usłyszałam pierwszego “rejtana” w wykonaniu Michała Ra-Coś-Tam (niedosłyszałam nazwiska), który w czasie konferencji Tuska przedstawił się, jako dziennikarz Salonu (tak, tego).
Jego “rejtan” był pytaniem, które brzmiało: “Czy nie uważa Pan, że podjęte decyzje są działaniem zgodnie z rosyjską racją stanu?”

No i co z takim zrobić? Nawet, bidusia, nie usłyszał, że żadnych decyzji nie podjęto, w tym odmownej. Że negocjacje jeszcze się nie skończyły.
Ale co tam. On już wie, że premier działa zgodnie z rosyjską racją stanu.
Mocne to oskarżenie. Bardzo mocne.

Kończyny opadają...

Możliwe, że tak się zwał ten… (wstawić właściwe). Ech…

Posłucham sobie teraz Sikorskiego.

Pan mówisz “sprawdzam”? :)

To się raczej nie zdarzy. Obstawiam, że umowa zostanie podpisana i (jeśli nie dojdą do porozumienia z nami) schowana do szuflady. Będzie się nią martwić następna administracja.

Z obronnym pozdrowieniem…