ciekawsze niż twoje rozważania:)
Pzdr

Fundamentalne problemy tu poruszyłeś. :)
Jako zaposiadywująca hyzia na punkcie siatkówki, sporo czasu ostatnio poświęciłam na przypatrywanie się meczom kobiet w Halle. No właśnie!
Z tymi kobietami, a właściwie z jedną miałam problem. Natalia Kulikova jeszcze się nazywa. No i, jak się jej przypatrywałam i jej grze (fantastyczne bloki!), to się zastanawiałam czy ona przypadkiem nie na koksie albo na hormonach jedzie. Jakiś taki mocny trądzik wypatrzyłam i rosnące bokobrody. No i te bloki, mało pasujące do innych.
A dziś czytam, że rzeczona Natalia w ciągu najbliższego roku ma się stać Maksem, bo jest w trakcie zmiany płci. I problem jest, czy ona – zachowując jeszcze anatomiczne cechy płciowe – jest jeszcze kobietą, czy też – na szprycy androgenicznej będąc – za chłopa może już robić.
I na ile on/ona wynik meczu wypaczył/a? A co on/ona będzie robić, jak już onym zostanie i z kim się zwiąże to jeszcze insza inszość jest. Problematyczna, jak słusznie zauważyłeś Mirasie. :)

studia gender to niepotrzebny wymysł.
Ja już przed połową tekstu wymiękłam :(, czyli się nie nadaję. Uff.

...ani o lezbijkach.

W sensie badawczym duzo bardziej interesuje mnie koktail homo i transseksualizmu.

Prowadzi bowiem do zabawnych sprzeczności i zapętleń, które opisałem wyzej.

Po prostu

I o to przecież właśnie chodzi, żeby nic nie było proste i oczywiste. Szczególnie w tych sprawach.

Nowy Człowiek, zasadniczo wirtualny i cały czas rozglądający się za jakimś werdyktem prawników czy autorytetów. Russelli czy Michników.

Wyciąganie tego może być zabawne, w małych dawkach, ale ludzie normalni nie powinni tego typu rozważań traktować poważnie.

(A swoją drogą Russell był dokładnie tak genialny jak ja jestem Kuba Rozpruwacz.)

————————-
triarius

Wiesz, miałem taką cichą nadzieję.

Jednak sprawa jest bloody tricky, nie wiem czy w pełni to chwytasz…

To jest NAPRAWDĘ cholernie śmieszne. Ale to jest PUłAPKA! Jeśli my naprawdę zaczniemy na ten temat filozofować – zamiast np. zastanawiać się nad Oswalda Spenglera fenomenologia historii – to to skurwysyńkie totalitarne, postmodernistyczne, lewackie bydło naprawdę zwycięży.

My się będziemy śmiać, ale nic już dla nas nie będzie po prostu, normalne, naturalne, biologicznie uwarunkowane. Nasze, i naszych dziatek, mózgi będą biegać tymi koleinami.

I kto się będzie śmiał ostatni? I najgłośniej? Że spytam.

I tym optymistycznym akcentem…

————————-
triarius

hihi, piekna zbitka :-)

Jak dobrze, ze wiemy, co mowimy :-)

Jerry

P.S.

Pisanie nickow (“ekwiwalentow” pseudonimow) z malej litery, jest jednym z “zabiegow” postmodernistycznych.

triarius – postmodernistyczne “bydle” ? :-))))))))))))))))))))))

takie opowiadanie fantastyczne, chyba ze zbioru “Arcydzieła” pod red. Orsona Scotta Carda, gdzie facet był jednocześnie matką, ojcem, dzieckiem… Polecam :-)