To z jakim życiem mamy do czynienia od momentu poczęcia do naturalnej śmierci stanowi element dyskusji. Owszem nie jest to prosta sprawa w odniesieniu zwłaszcza do tego, czy można mnożyć embriony do celów naukowych – rozwoju medycyny, nauki. Czy może ze względów etycznych należałoby tychże badań zabronić.

Przesłanką etyczną główną jest fakt, że życie człowieka nie jest niczyją własnością i nie może być ono przedmiotem eksperymentów, manipulacji lub działań uwłaczających godności człowieka.

Na pewno kwestie badań naukowych na embrionach będą zawsze kolizją etyczną, gdyż wiemy z jakim życiem mamy do czynienia po zapłodnieniu komórki jajowej. Jednak “dla dobra”.. ????

Odpowiedzi na jakość owego życia dają trzy argumenty:

1. Argument przynależności gatunkowej

Embrion jest niewątpliwie odrębnym od matczynego organizmem ludzkim, o czym świadczą zachodzące w nim procesy życiowe oraz jego wyposażenie genetyczne( które pozostaną już stałe i niezmienne)

2.Argument ciągłości rozwojowej

W całym rozwoju embrionalnym i płodowym nie można wyznaczyć na tyle doniosłych skoków rozwojowych, by uzasadniły one ustanowienie jakościowej granicy, rozdzielającej życie przedosobowe od w pełni osobowego. Mamy do czynienia z rozwojem ciągłym, w ramach którego późniejsze stadia wynikają z poprzednich.

2. argument tożsamości indywidualnej

Pojęć “embrion” oraz “płód” nie używa się w opozycji do pojęć “osoba” bądź “człowiek” (w znaczeniu: płód, a więc jeszcze nie człowiek), ale tak, jak stosujemy pojęcia “niemowlę”, “dziecko” lub “dorosły”. Oznaczają one różne fazy rozwojowe jednej i tej samej istoty ludzkiej.

3.Argument potencjalności.

Od samego początku rozwoju embrion ludzki jest obdarzony potencjałem rozwojowym w kierunku pełnego ujawnienia cech właściwych każdej osobie ludzkiej.

W pierwszych stadiach rozwojowych nie jest jednak jedynie potencjalnym człowiekiem, ale co najwyżej potencjalnym dorosłym.

***********

Analiza argumentów przynależności gatunkowej, ciągłości rozwoju, tożsamości indywidualnej i potencjalności pozwala na wysnucie wniosku, że przyjęcie procesu zapłodnienia jako zasadniczej cezury jest rozwiązaniem, które w przekonujący sposób pozwala zharmonizować dane z różnych dziedzin wiedzy. Skoro poza procesem zapłodnienia nie możemy ustalić żadnych jakościowych cezur w rozwoju prenatalnym człowieka, nie ma podstaw, by odmówić embrionom i płodom ludzkim praw przysługującym osobom urodzonym. Podstawowy szacunek, jakim są otaczani ludzie ze względu na niezbywalną godność, nie zależy ani od wieku, ani od kondycji zdrowotnej, ani też od korzyści, jakie społeczeństwo czerpie z ich istnienia.

Zebrane argumenty na podstawie opracowania:

Szacunek dla życia i śmierci człowieka w okresie prenatalnym

prof. dr hab. Marian Machinek
Wydział Teologiczny Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie

Opublikowanego w:

- Medycyna Praktyczna 2008/03, – Medycyna Praktyczna Chirurgia 2009/04, – Medycyna Praktyczna Ginekologia i Położnictwo 2009/02

Publikuję jako synteza argumentów za życiem ludzkim konsekwentnie od poczęcia.. .