Piszę notatki na ich temat coraz bardziej doznając rozterki, czy aby są one komuś potrzebne. Nie chodzi tu tylko o brak komentarzy, chociaż trzeba zauważyć, że np. odkrycie Friedricha Bergiusa sposobu produkcji benzyny syntetycznej w znacznym stopniu przyczyniło się do późniejszych sukcesów wojennych III Rzeszy. Dramatyczny los prawie wszystkich laureatów Nobla też winien nasuwać nie jedną refleksję. Wyraźnie spada jednak ilość Czytelników (odsłonięć), co wskazuje na wyczerpanie się zainteresowania się tematem daleko jeszcze przed jego zakończeniem. Generalnie kieruję się zasadą, ze póki jest choc jeden Czytelnik warto pisać. Jeżeli Redakcja i Czytelnicy podzielą mój pogląd w tej sprawie, to być może odnotujemy wszystkich noblistów ze Śląska.

niech Pana mniejsza ilość komentarzy nie zraża.

Są teksty które się czyta, zachowuje w pamięci, a do których o rozsądny, wnoszący coś komentarz trudno. Śląscy nobliści mają wielu czytelników. Bardzo chciałbym o wszystkich przeczytać.

merlot

Tu o błąd metodologiczny chodzi.
Pański.
Pan nie pracujesz nad sobą i swoim warstatem tak czytać – warstatem.

Co to jest za informacja, w pierwszych zdaniach, że nie dość, że ślązak, to na dodatek żyd?
Panie, taki coś, to aż mrowi po karku i powoduje nerwowe rozglądanie się za portfelem i aktem własności.
Na ziemiach zachodnich i nie tylko.
;)
Igła

Rozumiem, że ten błąd metodologiczny dotyczy ujawnienia pochodzenia żydowskiego, gdyż może to być odebrane ujemnie, niechętnie itp. Na pięć notatek o śląskich noblistach w trzech wypadkach zaznaczyłem ich żydowskie pochodzenie. Autor ksiażki na którą się powołuję pisze bardziej po mysli Igły (” był wyznania mojżeszowego”). Nie spodziewałem sie, że ktoś tak odbierze moją informację, wydawało mi się, że o śląskich noblistach piszę z sympatią i podziwem dla ich dokonań niezależnie od tego, jakie było ich pochodzenie. Ten podziw i sympatię żywię również dla Żydów, Polaków, Niemców, Francuzów i każdej innej narodowości, która zasłużyła się na polu nauki, literatury, sztuki i w każdej innej dziedzinie. Nie widzę powodu do ukrywania pochodzenia noblistów, po prostu taka jest prawda. Tu wydaje mi się jest właściwe miejsce do wspomnienia, że jeden z moich najlepszych przyjaciół na studiach Jakub B. był Żydem i nigdy tego nie ukrywał. Był najzdolniejszym studentem na roku, któremu mogłem tylko niekiedy dorównać. Jedynie lepszy byłem w szachach, ale w tej akurat dziedzinie miałem już standardt prawie zawodowy. Wiele mu zawdzięczam i zawsze pamiętam o jego pomocy jakiej mi udzielał. Po studiach wyjechał do Izraela i wszelki słuch o nim zaginął. W tym miescu wypada też wspomnieć, że razem z Jakubem B. słuchaliśmy wykładów na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie również studiował Otto Stern. Poprawnością polityczną się nie przejmuję. Być może, że ktoś uzna to za błąd, ale to jego problem, bo ja błędu nadal nie widzę, a poprawności politycznej, która jest moim zdaniem dobra dla tresury zwierząt nie mam zamiaru się podporządkowywać. Igłę pozdrawiam.

Wydawało mi się, że mam teraz pisać o noblistach ze Śląska, a nie o Walonach. Po prostu nie nadążam pisać o wszystkim na raz. Za zamówienie tematu bardzo dziękuję. Kiedyś i na nich przyjdzie kolej.

Faktycznie, p. Podróżny nie chwyta mojego ciętego i głębokiego dowcipu.
Oddalam się niezadowolony, frustrację wyładuję na obiadowym pęczaku a potem Ciapku.

Pozdrawiam obu panów.
Igła

Być może, ze nie chwytam. a być może nie chcę chwytać. Nie chcę, bo nie jestem do końca pewien, czy to tylko dowcip, bo sugestia jest taka, jakby trochę mniej przyjemna, a w dzisiejszych czasach zostać antysemitą jest stosunkowo łatwo, dlatego wolę nie ryzykować. Tu podam również dowcip, tyle że prawdziwy. W lokalnej TV dawno, dawno temu miałem okazję spotkać się z jednym z rządowych doradców Naszego Drogiego Bronisława, który na dzień dobry od razu do mnie krzyknął: “Pan jesteś antysemita”, na co nie zbity z tropu odpowiedziałem, że jest to troche niemożliwe, bo jestem Żydem. Doradcy odebrało mowę! Stanowczo jednak zaprzeczył. Zapytałem, go skąd on wie, że nie jestem Żydem? Wszak pochodzę ze Lwowa, tam wszystkie nacje zgodnie ze sobą żyły i współzyły. A więc skąd on to wie? Doradca w swojej łaskawości skapitulował i uznał mnie za Żyda. Co zawsze z dumą wszystkim opowiadam, bo w dzisiejszych czasach bezpieczniej być Zydem, niż antysemitą. Podsumowujac ten dialog doradca powiedział, że za to Polacy są antysemitami. I tak fortelem uszedłem z pod antysemickiej łatki. Nauczony doswiadczeniem, wolę być ostrożny niż wpadać w łatwe sidła i pułapki. Mój Cezar przesyła pozdrowienia dla ostatniego wolnego Ciapka.