przypomnialem sobie mojego alternatywnego maila, oto on:

doggy [dot] style [at] wp [dot] pl

za chwile wchodze do skrzynki, by zobaczyc, co tez pan zyczyl sobie ode mnie:-)

_{It`s good to be a (un)hater!}

Dziękuję za wizytę, pozdr…

Skoro agnostycyzm nie ma uzasadnienia, to i ateizm także. Tak więc spróbujmy się zająć kwestia poruszoną w tytule Panskiego tekstu. Ale ta próba też jest chyba bez sensu, bo Golina to gdzieś kolo Konina, a stamtąd to rzut beretem do Poznania. Dalej – jako Krakus – chyba nie muszę Panu tlumaczyć...

Ten wywód jednak chyba ma sens, co jest Pańską jedyną pociechą. Przynajmniej w tej sytuacji.

Pozdrawiam serdecznie

Na razie w kwestii najprostszej. Otóż ja po łacinie nie piszę. Po prostu wkleiłem tekst piątej drogi Tomaszowej; nie przepisywałem, tylko z netu wziąłem i wkleiłem.

O Ayer’ze i innych później, jak złapię rybkę Twojego wpisu.

Pozdro.

Ayer napisał, że twierdzenie, iż Bóg istnieje jest nonsensowne i że twierdzenie ateisty, iż Bóg nie istnieje jest równie nonsensowne. Można tu dodać, że dla Ayera twierdzenia o Bogu są ponadto niezasadne (później nieco odpuścił z tym radykalizmem, ale o to mniejsza). Ja myślę, że Ayer miał dobre prawo tak napisać. Po prostu postrzegał język jak postrzegał; on był filozof analityczny, a z tymi to trudna sprawa. Ayer był taki więcej Hume’owski, a to ważne. Chwedeńczuk w Przekonaniach religijnych pisze, że na przeszkodzie sensowności słowa “Bóg”, a więc rozumieniu tego słowa, stoi wymóg Hume’a. Wymóg ten różnie był formułowany. John Austin pisze tak:

Słowo x może mieć znaczenie tylko pod tym warunkiem, że mogę wiedzieć, co najmniej w jednej sytuacji, iż “to jest x”, przy czym “to” oznacza coś uchwytnego zmysłowo.

Ajdukiewicz z kolei tak:

Poszczególne wyrazy są dopiero wtedy na gruncie jakiegoś języka sensowne, gdy w języku tym ustalone są kryteria pozwalające rozstrzygnąć zdania zawierające ów wyraz w najprostszym dlań kontekście.

Chedeńczuk stęka, że Ajdukiewicz nieco się polenił i nie podał warunków na te kryteria, a wymóg Hume’a zakłada, że kryteria rozstrzygania zdań muszą wiązać się z doświadczeniem.

I na koniec tego rżnięcia z Chwedeńczuka jeszcze raz Ayer:

Rozumiem zdanie o fakcie, jeśli wiem, czego wypatrywać, przyjąwszy, że jest ono prawdziwe. Wiem zaś to, gdy potrafię interpretować owo zdanie jako coś, co odnosi się do doświadczenia przynajmniej możliwego.

W kontekście powyższego Ayer prezentuje całkiem mocne stanowisko, aczkolwiek różni ludzie o języku religii (czy religijnym) różnie mówią. Dla niektórych język ten jest sensowny i zasadny, dla innych sensowny ale bezzasadny, a jeszcze dla innych, w tym dla Ayera, bezsensowny i bezzasadny.

Wiele gaduł na takie tematy przeprowadziliśmy w salonie24 i nameste napisał fajną rzecz, jak on widzi ateistę. Bo agnostyk wiadomo, powie, że Bóg albo jest albo go nie ma i że nie wiadomo, a zatem jakoś tam w dyspucie prowadzonej językiem religii uczestniczy. Teista wiadomo co powie. A ateista powie tak: – A co to Bóg?

To właśnie ma na myśli Ayer, że ateista nie może wypowiadać jakichkolwiek sądów o Bogu, bo może to czynić jedynie w języku religii, a ten jest bezsensowny i bezzasadny.

Quine napisał, że ateista musi nawet odrzucić nazwę Bóg, ale Quine’a uratował Woleński:

Logika standardowa nie dopuszcza nazw własnych pustych, tj. nie posiadających desygnatów. Z tego powodu ateista nie może powiedzieć:

Bóg nie istnieje

o ile “Bóg” miałby być nazwą własną, nawet jeśli jest przekonany, że Bóg nie istnieje. Nie ma natomiast problemu z wyrażeniem:

nie istnieje takie x, że x jest Bogiem, ponieważ logika dopuszcza puste predykaty.

To było okropnie krótko jak na wagę i ciekawość tematu, ale czasami tak wychodzi. Polecam Granice niewiary Jana Woleńskiego i Filozofię religii – zbiorówa, którą zrobił Chwedeńczuk; wśród autorów jest również Ayer. Woleński i Chwedeńczuk to ateiści, więc bać się nie trzeba :-)

Teraz znalazłem w necie Grzegorczyka. Jest dobra książka Bogactwo światopoglądów religijnych Kazimierza Kondrata. Oczywiście trzeba czytać co pisał Bocheński, a osobną dyscypliną jest Wittgenstein. W ramach autoreklamy i dla odprężenia moje Takie x :-)

Pozdro.

Ayer miał dobre prawo napisać, to co chciał, nawet słowo: anus na płocie, po to, by Zdzichu przechodząc, ją pogłaskał, i załapał wiór w rękę...

Ja też mam to prawo i napiszę. Problem dyskusji przeróżnych, a właściwie osób w nich uczestniczących polega na obnażaniu własnego narcyzmu. Skrótowo, to polega na tym, żeby przekonać interlokutora, a w zasadzie biernych uczestników dyskusji, że ma się większego ptaka, tfuu… co jo godom, co jo godom, i powiada się tak: Polecam do przeczytania X, ale Y jest niegorszy, bo w z tak odpowiedział M, że tenże się skurczył. Maniera ta polega na tym, żeby, świadomie, bez względu na cokolwiek przekonać lud, że się więcej czytało.

Czy Ty aby jesteś pewien, że złapałeś rybkę mojego wpisu? Bo mnie cosik się wydaje, że Ty kalosz złowiłeś. A Bocheńskiego Stachu mi czytał w odcinkach, tego z tym trudnym nazwiskiem na W też.

Czy mam pisać, że Ayer twierdzi (i nie jest to wiedza na chybcika wyczytana w tym nieszczęściu (uwazaj, bo to rybka…) jakim jest net, że nie do pomyślenia jest nawet probalistyczne potwierdzenie czy obalenie tezy o istnieniu Boga. Pogląd ten uzasadnia odwołując się do okoliczności, że pojęcia Boga nie można zdefiniować za pomoca zadnych objawów empirycznych. Ale przecież to samo dotyczy wszelkich pojęć teoretycznych wprowadzanych przez naukę...

Pozdrawiam…

to już taką dosłownością poleciało. a gdzie Freud? gdzie klasycy? toż to czyste lewactwo … świat chyli się ku upadkowi

Pan, znaczy, jest Elemelek, a Wyrus to pewnie Orzeł Sam. ;-)

chylę czoła

mama anarchija, papa stakan partwiejna!”

Tak, jestem Elemelkiem, reprezentujacym PIZW (poziom intelektualny zwykłego wróbla), nie mam jednak z tego powodu objawów mniejszego mniemania o sobie.
Pozdrawiam…

ja nie wątpię. ;-)

ja z kolei czuję się jak SPDP (Standardowy Pokarm Dla Ptaków), co absolutnie nie wprawia mnie w żaden niż emocjonalny. fakt, że jest się częścią łańcucha pokarmowego, i to dość nisko w hierarchii ogniw, trzeba po prostu zaakceptować.

pozdrawiam

a tak BTW szkoda, że nie ma tu Paliwody, prawda? :P

“...mama anarchija, papa stakan partwiejna!”

Szkoda, fakt, jednego nie można mu jednak zarzucić. W odróżnieniu od takiego Wyrusa opisywał świat zewnętrzny większą ilością słów jak tysiąc.
Pozdrawiam