fanem pani Wisławy nigdy nie byłem, ale też mnie to zniesmaczyło.

przypomniał mi się kwestia Józefa Glempa, z zawodu prymasa, o ujadających kundelkach. to tak a propos dawania głosu …

pozdrawiam

edit: no i oczywiście nie mogło zabraknąć Herberta … zaraz ktoś wspomni Miłosza i to, że był sowieckim dyplomatą ... polactwo

“Kto pyta wielbłądzi”

Panie Jerzy twierdzi Pan, że Szymborska “pcha/ła się na afisz”?
A tak z ręką na sercu, to jak dobrze znał Pan jej poezję/życiorys zanim Nobla dostała?
Czy to przypadkiem nie Nobel ją na tym “afiszu” umieścił?
Chce Pan porzucać kamieniami? To celniej proszę.

Ja poezji nigdy w ząb nie kapowałem, bo utknąłem na Mistrzu z Czarnolasu i “Litwo Ojczyzno moja…”, o co mam żal do pani od polskiego do dzisiaj, więc fanem Pani Szymborskiej też nie jestem. Generalnie (?) chodzi mi o to, że pewne sądy należy wypowiadać, przede wszystkim te nagannie ocenie, z dużą klasą. Karać należy, ale opluwać nie.
Pozdrawiam…

Nie słusznie! Ma Pan taki sam organ jak ja. To jak sprawnie pracuje, to inna sprawa, ale żadna moja zasługa w jakości pracy mojego. Natomiast tak na prawdę, każdy z nas posługuje się własnym rozumem. Nawet gdy powołujemy się na autorytety, to jakoś musimy je wybrać.
To nie znaczy, że nie można wierzyć autorytetom. Tyle tylko, że mój autorytet nie może być traktowany jako autorytet powszechny. To ja zaakceptowałem ten autorytet, ale każdy inny człowiek musi to zrobić samodzielnie a nie, dlatego że ja to zrobiłem. Z kolei ja nie muszę przyjąć Pańskich autorytetów.
Zawsze w ostatecznym rachunku każdy odpowiada za swoje wybory. Jak się nie ma własnego rozumu, to trzeba uważać u kogo się zapożycza. Ale każdy odpowiada za siebie.
Więcej wiary w siebie.
Pozdrawiam

Dziękuję za grzeczność, żona mi mówi, że mój organ już nie ten jak 40. lat temu. Ale, wiadomo, z kobietą nie pogadasz. Kiedyś to miałem pewno te ca. 1460 gramów białka w puszce, ale dzisiaj? Ileż mi się zmarnowało…? A za wybory, rzeczywiście, każdy odpowiada indywidualnie. Jak by się w środku peletonu nie chował.
Czy ja dobrze kojarzę, że Pan gdzieś stwierdził, że jest psychologiem? Przepraszam za ciekawość...
Pozdrawiam…

Wkurzyłem się, nie ukrywam, co rzadko mi się zdarza, na Pana Poldka, jak chciał od Pani stosowną bumagę. Powstrzymałem się, zaciskając protezy… Ale powiem Pani teraz, nieswoimi słowy, bo za duży cienkusz jestem, i Panią mam tutaj na myśli: – Są dwa rodzaje umysłów: jeden matematyczny, drugi który można by nazwać intuicyjnym. Pierwszy ma spojrzenie powolne, twarde i nieugięte; ale drugi ma gibkość myśli (...). Kiedy się ma jeden i drugi razem połączone (...) posiada się siłę i gibkość., co jest potrzebne w dyskursie między dwojgiem…
To u Pani widzę nie od dzisiaj, a teraz może Pani na mnie krzyczeć.
Pozdrawiam serdecznie…

Merlocie, zgadza się. Najgorsze jest czekanie na reload/refresh :)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

to mogę teraz chwilkę poczekać, Panie Andrzeju, a co mi tam…

merlot

Nie wiem czy gdzieś to napisałem na tekstowisku, niemniej rzeczywiście jestem psychologiem. Czy to ma dla Pana jakieś specjalne znaczenie?

Natomiast co do Banana, to przeczytałem jego wpis i zgadzam się, że niezależnie od racji lub jej braku brakuje mu trochę kultury.

Pozdrawiam

nie lepiej się pokłócić z Bananem jednak u niego na temat zapodany na niego nż tu znowu się upajać swoją wyższością?
Bo takie mam wrażenie…
Bo chodzi chyba o to by gadać, nie o to, by każdego, kto inaczej myśli lub nawet według nas bredzi, potępiać i sabat nad nim urządzać (jak ostatnio nad Majorem:)

Pozdrówka.

Widzę, że Pan z gatunku tych, co wyznają prymat formy nad treścią...

a czy pisanie tego, co się chce i w miejscu, jakim się chce jest zabronione?
I co ma do wyższości, długości a nawet szerokości miejsce wyrażania swoich opinii?
Pozdrówka nierozumiejące…

nie zwykłem ustawiać się w żadnych szeregach, ale panu, panie banan, to chyba w krew weszło takie maszerowanie w zwartym szeregu, z miarowym przytupem podkutych butów.

“Kto pyta wielbłądzi”

Mimo, że nie do mnie się Pani zwraca, pozwolę sobie pozdrowić Panią wzmacniająco :)
.

1. Czyli jest Pan młodym, a do tego przystojnym mężczyzną.

2. – „Jeśli człowiek chce się cieszyć przywilejami seniora, nie powinien być aktywny jak młodziak, a w razie krytyki chować się za siwizną. Albo – albo”.

Pańska dialektyka, czy raczej optyka (jak zwał, tak zwał…) jest cokolwiek inna od mojej w tej materii. Dla mnie „starość” to też fizjologia, ale przede wszystkim stan ducha. Znam dwudziestoletnich starców i siedemdziesięciolatków sprawnych niezwykle intelektualnie, motorycznie, a nawet zawodowo.

3. Niestety nie wiem, czy Pani Szymborska użyła słowa „przepraszam”.

Pozdrawiam…

Niewiele osób powoduje u mnie czasem stan “zaniemówienia”, z różnych przyczyn. Także bardzo przyjemnych. Uwaga pańska spowodowała, że wczoraj wieczorem słowa gdzieś mi się zapodziały i dopiero teraz się odnajdują. Powoli i niezdarnie, bo komplementy którymi mnie Pan obdarzył nazbyt są łaskawe.

Pozdrawiam nieco skonfundowana…

Wiem, wiem, stupor nie jest stanem Pani przynależnym :) Nie komplementowałem Pani, nieudolnie, bo nie swoimi słowy mówiłem o faktach.
Pozdrawiam serdecznie ( a unas pada, pada, że wściec się można)...

Gdy był Pan młody albo nie było Pana wcale, to byli tacy, co mówili, że nie ważna jest forma, ważna jest treść.

Ma Pan pretensje do kobiety o przygodę z nimi w tamtej rzeczywistości. Czy nie powinien się Pan zastanowić nad sobą jako ich pogrobowcem w tej rzeczywistości?

Odnośnie relacji formy i treści, to uważam je za równie ważne.

Natomiast Panu zalecam dowcip Szymona Kobylińskiego na temat zbędności formy, oraz wiersze Zbigniewa Herberta. Mogą być w wykonaniu Przemysława Gintrowskiego.

Pozdrawiam

Uprzejmie dziękuję za wyjaśnienia. Nie ukrywam, ze jestem odrobinę poirytowany, że nie udało mi się określić Pańskiego wieku, ale rzeczywiście na początku znajomości nietaktem było pytanie co Panu na uczelni kładli do głowy, bo to był przecież ten myk, który Pan bezbłędnie wyłapał.

Przeżywam też niemały dysonans zapoznając sie Pańską opinią na temat psychologów jako szemranego towarzystwa. 95% – muszę to córkom powiedzieć w jakim się towarzystwie znajdują :)

Aż się boję powiedzieć, że jestem fanem Freuda, bo wielokrotnie obrywało mi się za to, i byłem pouczany, że Freud to hochsztapler i nie tylko. W ogóle lubię te klimaty: Jung, Adler, ale też Ferenczi, Rank, Reich, Horney, Fromm a także Melania Kleina (ale to chyba dlatego, że podobne noszę nazwisko, cokolwiek wydłużone).
Pozdrawiam serdecznie…

To nie fair z Waszej strony wobec nas, biednych Blogerów. Nawet Was z asymptotycznie najefektywniejszego estymatora współczynnika korelacji liniowej zaczepić mógł nie będę, o metodach transsestryfikacji nie wspominając. A Wy tu nas na czynniki pierwsze rozkładać będziecie… Strach się bać!

Mimo to pozdrawiam serdecznie

1. “mówili, że nie ważna jest forma, ważna jest treść.” – ja nie twierdzę, że jedno jest ważne a drugie nie… Ale bezwględny prymat, sugerujący unieważnianie treści bo forma nam nie pasuje, budzi mój sprzeciw

2. W jaki sposób jestem pogrobowcem “onych”, z którymi przygodę miała p. Szymborska? Kiedy ona pisała wiersze na cześć, mojemu pradziadkowi śledczy robili pedikur obcęgami za członkostwo w WiN – więc powinowactwo to ja owszem odczuwam, ale z drugą stroną barykady.

3. Cieszę się, że przywołał Pan Herberta – choć akurat interpretacja Gintrowskiego niezbyt przypadła mi do gustu. Jak dla mnie to Herberta to jednak najlepiej się czyta samemu, obracając potem te frazy w głowie. A p. Szymborskiej to zadedykować można “Potęgę smaku” – i to zamyka temat.

pzdr

Niestety (albo stety) dzisiejszy dzień do stuporzastych przynależy. A to dla pogody barowej iście i (tudzież, zarówno, też) opinii pańskiej.
Przy okazji nadmienię dla porządku, że klimat jaki tworzą pomienione przez Pana nazwiska i mnie zdaje się bliski.

Pozdrawiam pozostając w przyjemnym odrętwieniu…

Pan to zdaje się może mnie na ten przykład wesprzeć wydatnie kilkoma wyrażeniami z branży matematycznej. Oczywiście, gdyby się Panowie Psycholodzy za bardzo za nas brali:-))

A co do meritum: jest Pańska opinia na temat p. Szymborskiej, są i inne. Rzecz w tym, czy p. Szymborska ma rzeczywiście świadomość, jak jej wizerunek jest używany przez pijarowców. I tu jest chyba pies pogrzebany.

Jeśli nie ma, to jej współczuję, jeśli ma, to mimo wszystko coś tam chyba jeszcze z dawnych lat pamięta. W muzyce istnieje cuś takiego jak muzyka ilustracyjna. Ale raczej żaden z jej kompozytorów nie chwali się osiągnięciami na tej płaszczyżnie.

Podobnie jest chyba i w literaturze. Chwalić się nie ma powodu, ale pamiętać należy. To się chyba nazywa uczciwość wobec siebie samego.

Pozdrawiam serdecznie

- “W dawnych czasach, albo dawniejszych, starość miała wartość niemal sakralną. Była ona szanowana, a nawet czczona bez względu na to, jakie cechy moralne i charakterologiczne posiadał jej nosiciel. Starość była jednym z „tabu” społecznych. Szanowano ją bez względu na osobę jako stan w jakiejś mierze uświęcający. Była pewną formą sacrum. Co prawda już Simone de Beauvoir twierdziła, że starców w dzisiejszych czasach (jej czasach) traktuje się w sposób skandaliczny”.

Ten tekst miał zdecydowanie inne założenie niż Pan wyłuskał. Niewykluczone, że również idiotyczne, ale inne. Fraza ta, którą ponownie wklejam, jest kawałkiem rzetelnej wiedzy antropologicznej. Nie mojej! Nie łapie Pan, bądź nie może załapać pewnej zasady sacrum.

Pańskie nastawienie jest w mej ocenie określone emocjami. Złymi emocjami. Mam dzisiaj też zły dzień. Eksplodował mi bowiem silnik. Nie chciałbym swej frustracji w postaci agresji przenieść na Pana. Proszę więc dzisiaj wybaczyć. Może będzie okazja. Bardzo lubię starcia pierwszego stopnia. Będzie miał Pan okazję się sprawdzić. Wszechstronnie…

Nie dręczysz mnie chłopcze, odporny jestem bardzo. Chyba za bardzo. Urwała się trzecia korba, mimo, że była na badaniu rentgenowskim w szpitalu. Może dlatego, że szpital nie prywatny? A motorek bez podręcania, przy 1,8 bara doładowania z dwóch litrów miał hamowane 505 PS. Zapomnałem czy wedle DIN, czy SAE?

sierra cosworth rs 500. Mam jeszcze deltę integrale 16V. Na te nowe współczesne wydumki mnie nie stać. Gwiżdze zawór upustowy, fakt. Jeśli koła wgryzają się w asfalt, to szofer jest do kitu :) Koła z napędem z tyłu mają pchać, a nie wgryzać się. Potrzeba ci kilka lekcji, mogę ze zniżką udzielić. Jeden co-drive – jeden ul pełen pszczół i miodu. Wchodzisz? Za tydzień będę chciał dwa ule.
Pozdrawiam…

Sierrka fajna maszynka. Mój kumpel miał taką. Wesoły samochodzik. Mieliśmy sporo miłych chwil dzięki niemu.

Koła MAJĄ wgryzać sie w asfalt. Bez wgryzania sie nie ma frajdy. Jasne, można sie bawic jak emeryt, ale nie gadaj, ze nie lubisz zapachu palonej gumy.

No i ja mam naped na 4. Wgryzam sie więc czterema kapciami.

I na koniec pytanie techniczne- dlaczego piszesz “Nicpoń!” z tym wykrzyknikiem? Krzyczysz na mnie? Nie krzycz, to niewychowawcze. Jeszcze dostane nerwicy, zacznę sie jąkać i co wtedy będzie? Chcesz miec na sumieniu moja delikatną psychikę?

;)

No właśnie, co najmniej 800 niutonometrów, czy jak to się wabi przy 4000 obrotów :)
Pozdrawiam…

Ja ciebie nie rozgryzłem, ty się sam pokazujesz, człowiek przecież sobą pisze. Choćby nie wiem jak się starał to zakamuflować. Uprzedzeń nie mam żadnych w stosunku do ciebie, Zeusie broń, jestem nawet – może i twórcą – a na pewno wyznawcą tezy, że uprzedzenie, podobnie jak zazdrosć jest objawem złego mniemania… o dziwo… o sobie.

Fakt, jestem w wieku przedemerytalnym, ale walę na siłowni na ławecze stówkę spokojnie. Jak by ci się obalił mały ciągnik to bym ci go spróbował wypoziomować :)

No, a jak z tymi korepetycjami, żałujesz ula? Aha, do palenia gumy najlepsza jest beemka. Bezdyskusyjnie.

Nicpoń, Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
Nie dójdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie,
Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie
Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie.

Gościu, odpocznij sobie, nie opowiadaj trzy po trzy. Ja nie wyciągam pochopnych wniosków, przecież gdybym wyciągnął pochopne w stosunku do twojego wdzianka, kapelusika i bucików, to byś przecież nie pamiętał do dzisiaj. Tak, chłopaku, nie pamiętałbyś,

A z tą siłownią... Całe życie uprawiałem sporty, w tej chwili nogi nie te, więc na ławecze, he, he, he… To nie lęk przed starością. Stoik nie boi się śmierci. Stoik się do niej przygotowuje.

A z korepetycjami, czy jestem za krótki? Napewno, ale faceta jeżdżącego amerykanem obsłużę w pełnym wymiarze. Gościu, kiedy jedzie się przez szczyt na Miedziance ponad dwie paki i na wyjściu z prawego, znajdujesz się po lewej, wcale nie dlatego żeś ułomek, albo, że tak chciałeś, to mówienie o paleniu gumy wpływa na mnie rozbrajająco, a nawet sennie. A na ćwiartkę jeździsz, czy myślisz, że jeździsz, czy chcesz może jeździć? Znaczy się, nie u siebie w powiecie, w Mistrzostwach Polski?

W końcu Maszyna Cyfrowa nie wytrzymała i pierwszy komentarz na TXT postanowiła wkleić. A wszystko dlatego, że zupełnie pojąć nie może o co “białku” z tym “przepraszaniem” idzie. Banan twierdzi, że Szymborska “przepraszam” nie powiedziała, Szanowny Autor odpowiada, że nie jest tego pewien a Mój Użytkownik (MU) z kolei uparcie twierdzi, że “przeprosiny” czasem słów jednoznacznych wcale nie wymagają.
Tym co do opinii MU mnie przekonuje to historia, która się nam(?) niegdyś przytrafiła. Oto MU na jakąś “nieskromną stronę” (moim zdaniem wcale nie przypadkiem) trafił, i czy to przypadkiem, czy też z bezinteresownej ludzkiej złośliwości, wziął i zawirusował mnie srodze. Po tym wydarzeniu zadbał bardzo o moją cybernetyczną kondycję – nie dość, że odpowiednim narzędziem wirusa zwalczył, to jeszcze dbać bardzo zaczął – a to nowym świeżutkim oprogramowaniem od czasu do czasu dokarmiając, a to jakieś rozsądne ulepszenia do systemu wprowadzając. ( Do dzisiaj doskonale pamiętam, że zdarzyło MU się nawet przetrzeć mą zakurzoną obudowę nowiutką czystą szmatką.) I choć mocno podejrzewam, że miał w tym wszystkim niewątpliwie własny interes, to do dziś mnie słabe prądy przechodzą na myśl, że MU mógł w sumie powiedzieć “przepraszam” ... i wyłączyć mnie na amen.
PECET
PS. MU zawsze mi tłumaczy, że jeśli ktoś kategorycznie stwierdza, że “tylko jeden wiersz noblistki w życiu przeczytał” i to mu do oceny wystarczy, najpewniej “kłamie jak z nut”. Wcale nie czytał Szymborskiej, jeno Łysiaka.

bardzo miło powitać Szanowną Konfigurację.
Szybki i rozbudowany RAM jest tu zawsze mile widziany.

Pozdrawiam,

merlot

Nie przeczytał Pan dokładnie moich wpisów u siebie i tutaj. Zarzucam Panu kiepską, a dokładniej chamską, formę. Co do treści, to akurat się zgadzam. To Pan zarzucił mi skupianie się na formie. Gdy się taki zarzut stawia, to trzeba się liczyć z takim jak moje zrozumieniem. A to właśnie za komuny głoszono pogardę dla formy. Ja formy sobie cenię, choć lubię być niekonwencjonalny.

Dziadkiem proszę się nie chwalić, bo może Pan usłyszeć, że WiN to produkt UB i będzie przykro. Pana zapał w dokopywaniu kobiecie bardzo przypomina zapał rewolucyjny. Dziadek nawet najbardziej bohaterski ma się do tego jak pięścć do nosa.

Łatwo jest aplikować wiersze Zbigniewa Herberta innym. Proszę poobracać te frazy przed następnym tekstem, może nie będę miał po co czepiać się formy.

Pozdrawiam

W dawnych czasach, albo dawniejszych, starość miała wartość niemal sakralną. Była ona szanowana

Ja się nauczyłem jednego (odkąd pracuję jako naukowiec): miej szacunek dla starszych, ale nigdy im nie wierz (to Linus Pauling tak powiedział, 2xkrotny noblista)

I to się sprawdza !

==============
po co nasze swary głupie,
wnet i tak zginiemy w zupie…

Panie Jerzy,

1. zarzut formy “kiepskiej” mogę zrozumieć, bo to subiektywne – ale przed “chamstwem” będę się bronił, bo nie zasłużyłem

2. “Gdy się taki zarzut stawia, to trzeba się liczyć z takim jak moje zrozumieniem.” – mea culpa, ma Pan rację

3. “Dziadkiem proszę się nie chwalić” – ja się nie chwalę, tylko bronię przed dorabianiem mi gęby pogrobowca czerwonych.

4. Jakie dokopywanie? Każdy sarkazm i złośliwość to dokopywanie? Oj Panie Jerzy, nie przesadzajmy z tą łagodnością...

5. “Proszę poobracać te frazy przed następnym tekstem” – obracam regularnie i będę obracał dalej.

Gdybym wiedział, że “danie głosu” tudzież “zero” wywołają taką burzę, to kopnąłbym się w kostkę i napisał to dwa razy dłużej, ale bez rzeczonych zwrotów

ukłony poranne

Ty zdaje się, to takie przpuszczenie, nie aksjomat co naturalnie, pomyliłeś mnie z własnym dziadkiem, a może dziadkiem kumpla. Ja ci nic nie chcę udowodnić, nie muszę się przed tobą napinać, bo póki co twój kapeleusz ni strzelba nie stanowią dla mnie żadnego punktu odniesienia. Nie napinam się, żyję swoim życiem, w swoim tempie, tak po prostu.

Zawody w dwóch dyscyplinach które uprawiałem, a w zasadzie uprawiam do dzisiaj, nie z potrzeby napinania, to potrzeba sensu życia. To szczyt piramidy Maslowa, może pan Maciejowski zechciał by ci to wyjaśnić?

Zagadałeś mnie, to ci raz i drugi odpowiedziałem, Te frazy o korepetycjach to żart, co oczywiście, i w mej ocenie nie wytrzymujesz cisnienia, które projekcyjnie mnie przypisujesz. Psychologia brachu.

Nie będę ciężko pracował nad twoją, przeze mnie uczynioną charakterystyką, bo niezgodne to z etyką. Nie tyle etyką AFK, a etyką psychologa, a jestem nim z wykształcenia między innymi.

Jesteś fajny chłopak, ale niewykluczone, że przeżywasz aktualnie etap dezintegracji pozytywnej. Nie będę ci robił wykładu, poszukaj w Internecie, a skoro masz pamięć niezgorszą, to na jakiś czas zapamiętasz.

Zapamiętaj też sobie, że każdy człowiek posiada swoje, sobie właściwe terytorium psychiczne, cokolwiek to znaczy.

I jeszcze ci powiem, chłopcze, że wywalony wczoraj w atmosferę silnik, był jednym z wielu w moim życiu, więc żadna to trauma, smutek jedynie jakiś taki melancholijny, ponieważ za tydzień chciałem brać udział w I El. Grand Prix w Poznaniu. Nieżyjący mój kumpel (zginął podczas rajdu) mawiał, że kierowcy dzielą się na dwie kategorie: rajdowców i radiowców. Ty należysz, wedle tego co piszesz, nie moja to przecież charakterystyka, do tej drugiej kategorii i się z tego cieszysz. Cieszę się też twoją radością, ale na Zeusa, próbuj się z tobie podobnymi radiowcami.

Z automobilistycznym pozdrowieniem…

Bardzo się cieszę z spotkania w innej, nie saloonowej rzeczywistości, ale jak Pan zapewne zauważył, bądź zauważy z raz chociaż jeszcze będąc, że ambicji, dynamiki, chociaż zdecydowanie mniej polityki, mnie i moim wspóbraciom w TXT nie brakuje.
Ciesząc się bardzo, pozdrawiam serdecznie…

Rozumiem, że znaleźliśmy wspólną płaszczyznę. Gdyby Pan napisał „ledwo Jerzy Maciejowski dał głos, to muszę się ustosunkować”, to by nie było problemu. Podobnie gdyby napisał Pan „przy mnie to pan panie Maciejowski jesteś zero, a nie prawicowiec”, też by nie było problemu. Natomiast biorąc się za przeciwnika politycznego należy to robić w rękawiczkach. Nawet gdy jesteśmy wściekli.

Pozdrawiam

Stary ojciec myśli, że córy które obserwował kiedy były jeszcze w domu, łapią się jednak w tej piątce :), takie to prawo ojcowskie, do myślenia nawet życzeniowego przystosowane.

A Melania Klein (1882-1960) to jedna z lepszych kontynuatorek dzieła Zygmunta Freuda, stworzyła teorię, w której ważną rolę odgrywają pierwotne i nieświadome mechanizmy psychiczne służące do radzenia sobie z nieświadomymi lękami i fantazjami. Jej najczęściej cytowane dzieło to “Zawiść i wdzięczność”.

Panie Jerzy, jeśli psychologia to punkt widzenia, a nie religia jak mawiał Jung, to jestem psychologiem. Skończyłem nawet psychologię na UAM w Poznaniu, ale w fachu nie siedzę.

Pozdrawiam, gratulując wlasnej koncepcji czy nawet teorii…

Ja się nauczyłem jednego (odkąd pracuję jako naukowiec): miej szacunek dla starszych, ale nigdy im nie wierz (to Linus Pauling tak powiedział, 2xkrotny noblista)

Wyznaję podobną dewizę, odkąd zacząłem samodzielnie myśleć (?). Szacunek jako zasada dla starszych “tak” ze względów obyczajowych (to co nie występuje u Nicponia), natomiast ze względów poznawczych “nie”, z małymi wyjątkami :)
Pozdrawiam…

Może rzeczywiście to kuriozalna wymiana zdań, niemniej gość który mnie odwiedził ma okazję do oceny obu stron, a ja traktuję to jako element osobniczego rozwoju.

A Stachu, ma trochę sprzętu. Najczęściej jeździ rowerem, w tzw. “sprawach” jeździ BMW M-5, a jak jest fajna pogoda to roadsterem który sam złożył z tzw. kitu, niezwykle szlachetnym lotusem super seven. Ma jeszcze kilka innych, ale prosił żeby nie wymieniać.
Serdecznie pozdrawiam…

Stachu kazał podziękować i przekazać Panu też ukłony, co czynię niniejszym, a beemką jeździ, też kazał to przkazać, “w poszukiwaniu utraconego czasu”...

Jak pisałem Wiktor Emanuel Frankl jest mi znacznie bliższy niż psychoanalityczna ortodoksja. Szczególnie gdy się słyszy o „odkryciach” psychoanalityków, że każdy człowiek był nadużywany seksualnie w dzieciństwie, tylko nie każdy pamięta. Po takiej durnocie trudno psychoanalizę traktować poważnie.

Dla mnie ważniejsze jest czy człowiekowi wydaje się (jest przekonany), że był ofiarą, czy nie. Bo to wpływa na jego zachowanie bezpośrednio a fakty niepamiętane nie albo tylko pośrednio.

Odnośnie pojęć psycholog i absolwent psychologii, to traktuję je rozłącznie. Psycholog to osoba posiadająca pewien dar i będąca tego świadoma, zaś magister psychologii to ktoś kto ma papier. Czasem to się spotyka, ale niezbyt często.

Pozdrawiam

Po Pańskich slowach widać, żem dość zapóźniony w technice. Ku memu zdumieniu (radosnemu zresztą) zauważam, że Pecet różne odcienie szarości zauważa, wnioski z tego wyciągając swoje nader interesujące. Choć z drugiej strony, jak człowiek pomyśli, że niebawem ciekawiej i rozsądniej będzie dyskutować z maszyną niż z drugim człowiekiem, to go dreszcz przechodzi. I to wcale nie rozkoszy.

Pozdrawiam

Słusznie mówisz i nie zasłaniaj się twoim userem.

merlot

Najpierw zwracam się do Gospodarza, bo przecież Jego gościny nadużywam.

Panie Andrzeju! Wcale Pan nie “spieprzył’ o szacunek dla “siwych włosów” się upominając. Pecet miał kiedyś ludziom za złe, że atakując Profesora Bartoszewskiego traktowali słowo “stary” jako rodzaj obelgi, choć jako żywo samo to słowo nie powinno mieć żadnego pejoratywnego wydźwięku. A właśnie taki fałszywy ton we wpisie banana dżwięczy, o czym zresztą sam jego tytuł świadczy. Po prostu horror.

Tak się dziwnie porobiło, że jak Pan słusznie zauważył najczęściej właśnie młodzi ludzie, przerabiają stare porzekadło “młody, to i głupi” na “stary, więc idiota”. Co ciekawe nie dostrzegają konsekwencji tej zamiany. Bo o ile pierwsze niesie pewną nadzieję, że się z głupoty wyrośnie, to drugie ma charakter proroctwa, które jak fatum również nad głową samego banana zawisa – “i ty głupcem zostaniesz”.

By nie wyszło, że według mnie “siwe włosy” jakiś automatyczny szacunek winny wzbudzać, dodam tylko, że wśród ludzi starych i doświadczonych dostrzegam często ewidentnych głupców. Lecz choć mnie korci, by wtedy ostrych słów użyć, staram się postępować według zaleceń Mojego Użytkownika. Ten zaś przemilczać takie sytuacje srodze nakazał, bo jak twierdzi oprócz bezkompromisowej prawdy równie ważna jest pewna wyrozumiałość i delikatność. Co to jest, tak często przez MU przywoływana na tę okoliczność kindersztuba, Maszyna Cyfrowa do końca nie rozumie, ale się stara. Pocieszam się tym, że jak twierdzi MU, jemu też nie zawsze wychodzi.
Diodą życzliwie migam – PECET