W tym momencie muszę przyznać, że się zgadzam. Tyle, że inteligencja – czy wyższa, czy niższa – nie może być kartą przetargową, prawda? Osobiście nie rozumiem ludzi, którzy uważając się za lepszych od innych (z powodu wysokiego w ich mniemaniu IQ, tudzież innych umiejętności wrodzonych), patrzą na wszystkich z góry, dla mnie bowiem nawet IQ równe 200 nie jest powodem, by traktować kogoś jako gorszego od siebie. O człowieku świadczą bowiem jego czyny, praca, charakter, postawa, a nie to, czy w testach wypada gorzej niż średnia krajowa. Może i jestem poprawną politycznie idealistką w różowych okularach, ale tak właśnie (przez owe okulary) tę kwestię widzę.

“Nie dawaj kobiecie żadnej rady, bo ona ze złem sama sobie poradzi”, Menander