Mnie też Londyn bardzo się spodobał...Teraz mi ciężko w Warszawie…
Gdzie wlazłam w tym Londynie to jakiś zaułek,jakiś skwerek,jakiś pomniczek…No i można iść i iść nad samym brzegiem Tamizy – Warszawa zupełnie odwrócona od Wisły,niepojęte !

Prawda? parki są tam przecudowne… :) z Wisłą masz 100% racji a przecież mogło by być tak pięknie

“Nie ma Boga, jest motór.”

fajne zdjecia – dla mnie szczegolnie “londynskie” jest trzecie od gory :)

ja gdzies tak w okolicach maja – a soundsystem zaliczylem w takim lokalnym domu kultury w Brighton. Miejsce podobno kultowe no i trzy grajace na raz od 9 wieczorem do 4 rano soundsystemy wciskaly w ziemie, a basy stawialy wszystkie wlosy na ciele…

a sklad byl zacny…

Aba Shanti IIIIIIII :)

zakorzenione w rodzinnej historii zieleni i ogrodów, parków, lasow i pól ciągnie ku estetyce i intymności, małej, milej, spokojnej uliczki z ogródkami za domem. Takiej wśród ludzi a odizolowanej zarazem, pelnej życia a cichej, skąd bliziutko samochodem wyprowadzonym z garażu na parterze do wielkich centrów i pobliskich wsi.Takiej która ma klasę tradycji polaczoną z nowoczesnym “dizajnem”.
Jakże zazdroszczę wam, młodym dotykania tego otwartego świata, tej swobody wyboru.
Czy potraficie zrozumieć z czego okradał komunizm moją i takich jak ja – mlodość?
Nigdy, przenigdy nie dajcie sobie tego zabrać.
Żadnym krzewicielom sztucznych podzialów, wydumanych ograniczeń, walki o jedynie sluszne wielkie ideały, które zawsze okazują się czyims prywatnym, malym interesem.
Pozdrawiam zachwycona i zdjęciami i ich jakością.