to raczej wołacza wymaga, błędem jest pisanie imion w mianowniku.
Co do innych spraw się nie odniosę, bo nie widzę podtrzeby.

Pozdrówka

Czepia się Pan, że tak się mało elegancko wysłowię.

Rozdziera Pan szaty i udowadnia wszem i wobec, jak to Pana admin skrzywdził.
I jeszcze nam się tu Pan zaraz obrazi. Mam nadzieję, że nie.

I, jeśli przyjmie Pan taką sugestię, proponowałbym Panu pisać nicki innych tak, jak Panu serce dyktuje. I oczekiwać na reakcję. Jeśli zostałby Pan zburczany, to znaczyłoby, że adresat poczuł się urażony. Wtedy powróciłbym do nicka w oryginale.

I pisać proszę, bo dziś mnie palce świerzbiły na klawiaturze, by trochę się ponaparzać. Może jutro też będą.

Taki Wersal, że głowa boli, na tym Tekstowisku…

Pozdrawiam trollowsko

PS.
1. Admin ma zawsze rację.
2. W przypadkach wątpliwych patrz punkt 1.

PS2.
Mojego nicka może Pan przekręcać. Nawet po rusku może go Pan napisać (jeśli czcionkę Pan posiada właściwą).

PS3.
Też jestem zwolennikiem wołacza, ale widać ta druga półkula upiera się przy mianowniku. I róbta tu co chceta.

Kłócę się o zakres wolności słowa. Pewna osoba poczuła się dotknięta tym, że pisząc o/do niej a nie chcąc przekręcać jej pseudonimu używałem znaku pominięcia: […]. Natomiast ona może mnie traktować jako worek treningowy, bo w zasadzie nie przekręca mojego imienia ani nazwiska, więc jest „czysta”. Ja nie komentuję treści jej wpisów (komentarzy), bo nie mam jak się do niej zwrócić, a ona nie może przejść obojętnie obok mojego.

Co do nazwisk kobiet w formie męskiej, to używać ich większość nie umie pisząc p. Nowak czy L. Nowak, czy samo Nowak (wszystkie trzy formy niepoprawne). A formy żeńskie nie mówią nic o aktualnym stanie cywilnym, tylko o tym czy nazwisko jest po mężu czy po ojcu. Przykładem może być pani Barbara Kraftówna, która kilku mężów miała, ale nazwisko po ojcu.

Polski język jest językiem fleksyjnym i jak nienaturalne jest używanie form męskich dla kobiet pokazuje przykład nazwisk kończących się na „a” w formie męskiej (Cebula, Liszka), które są dla kobiet odmieniane, bo to jest naturalne.

Jestem bardzo ciekawy, czy Tadeusz Żeleński obraziłby się gdyby ktoś napisał Boj. Poza tym, do wojny „y” bywało w języku polskim czytane jako „j”.

Pozdrawiam

1. Obiecuję się nie obrażać. Jeśli zamilknę, to nie z własnej woli.
2. Co do pisowni, to tak jak już napisałem powyżej, nawet odmowa pisania jakkolwiek pseudonimu jest poczytywana mi za złe.
3. Co do racji admina, to wiem. Dlatego pytam o to co wolno.
4. Czcionkę rosyjską mam, ale nie wiem jak jest „oszust” po ichniemu.

Pozdrawiam

Widzę, że nie ma sensu na temat bieżący —

Admini przewidzięli u zarania tag archiwum do oznaczania materiałów kopiowanych (przenoszonych) z innych blogów. Co znaczy, że wklejanie przezntowanych już gdzieś wypowiedzi zostało w samych początkach uznane za pożyteczne dla konfederatów.

Dawaj pan te teksty, zamiast stroić fochy.
Będzie może o czym pogadać.

I co zrobić? Robić swoje rzecz jasna.
Swoją drogą nie bardzo rozumiem o co to całe zamieszanie. Osoby o dziwacznych, abstrakcyjnych bądź obcobrzmiących nickach/pseudonimach, można na TXT na palcach jednej ręki policzyć. Opanowanie pisowni kilku wyrazów nie stanowi chyba wielkiego problemu?

Tak czy inaczej proszę nie przejmować się ludźmi, którzy żyć nie potrafią bez obrażania się na innych.

Staram się nie przejmować dwiema osobami, które mają za złe. Ale co mam zrobić, gdy zastępując sporny pseudonim znakiem pominięcia dostaję żółtą kartkę od administratora? Żeby było ciekawiej, to nie ja zaczepiam, tylko wspomniana osoba, odwołując się do mnie w komentarzach i notkach. O postawę administratora mam pretensje.

Co do możliwości przełamania się i pójścia na kompromis z zasadami, to na pewno nie da się tego na mnie wymusić. Wiele można zdziałać prośbą, popartą sensowną argumentacją. Można znaleźć wpis, chyba pod drugą notką, gdzie dziękuję za zwrócenie uwagi na błąd w moim komentarzu. Komentarz poprawiłem, żeby ułatwić czytelnikowi czytanie, ale podziękowanie umieściłem, żeby nie sprawiać wrażenia, że zatajam popełnienie błędu, bądź sugeruję brak racji u autora uwagi.

Pozdrawiam

Wypowiedzi Pańskie w tym temacie są, co najmniej, niekonsekwentne. Żeby nie powiedzieć – niespójne.

Pisze Pan bowiem: “Poza tym, do wojny „y” bywało w języku polskim czytane jako „j” a jednocześnie z jakimś maniakalnym uporem odmawia Pan pisania “Yayco”, w którym to pseudonimie (zgodnie z pańskim spostrzeżeniem) “y” winno być czytane jak “j”.
Jak to nazwać?

Następnie użala się Pan: “Staram się nie przejmować dwiema osobami, które mają za złe. Ale co mam zrobić, gdy zastępując sporny pseudonim znakiem pominięcia dostaję żółtą kartkę od administratora? Żeby było ciekawiej, to nie ja zaczepiam, tylko wspomniana osoba, odwołując się do mnie w komentarzach i notkach. O postawę administratora mam pretensje.”

Pan nie zaczepia i się nie odnosi do komentarzy pani Gretchen i pana Yayco? Czyżby?
To skąd w takim razie wzięło się w Pana wypowiedzi cytowane wyżej pytanie: “Ale co mam zrobić, gdy zastępując sporny pseudonim znakiem pominięcia dostaję żółtą kartkę od administratora?”
To jednak sie Pan odnosi, tylko “zastępując sporny pseudonim znakiem pominięcia”.
Jak to nazwać?

Czy jest Pan w stanie przyjąć do wiadomości, że pańska wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka? W tym wypadku na pisowni pseudonimu. Jeśli zaś dane osoby dają Panu wprost do zrozumienia, że sobie takich zachowań ze strony Pana nie życzą a Pan te prośby ignoruje, to Administrator miał pełne prawo dać Panu żółtą kartę.
Rozumie Pan?

Uzurpowanie sobie prawa do przekręcania pseudonimów jest wyrazem złej woli, złośliwości, braku dobrych manier, albo zwykłego trollowania. Podpieranie się w tej sytuacji argumentem o “niszczeniu polskości” jest (delikatnie mówiąc) zabawne.
Choć lepiej byłoby ten argument nazwać po prostu kretyńskim.

I niech się Pan w końcu na coś zdecyduje: albo cierpi Pan na różne przypadłości związanie z poprawnością pisania i wtedy nie udziela Pan jedynie słusznych porad w tym zakresie, albo odwrotnie.

Krótką ma Pan pamięć, zaiste. Nie pamięta Pan już, kiedy pisał “Jajco”, na przykład?

Jeśli zaś nazwanie argumentu “kretyńskim” jest dla Pana tożsame z określeniem osoby, która taki argument wysuwa “kretynem”, to mnie nie pozostaje nic innego, jak tylko uszanować życzenie Pana.

Pozdrawiam pozostając bez nadziei na zrozumienie…

mnie przekręcanie nicków akurat wkurza.
Hamilton chyba kilka razy napisał ,,Grisza” do mnie, nie czepiałem się acz mi się to nie podobało.
Tak samo za słabe uważam, gdzy ktoś przekręca nicki złośliwie i świadomie (jak np. na S 24 niektórzy piszą Towdada miast pandada czy Nick Majora róznie przekręcają)

Więc jak pan, panie Jerzy chce z kimś gadać, w dodatku, gdy pan wie, że ta osoba przywiązuje do tego wagę, to bez sensu jest pisanie, że ona sie obraża, po prostu albo pan pisze poprawnie albo po prostu nie zwraca się i nie odnosi do osób, których pseudonimów pan nie umie czy nie chce poprawnie napisać.

To nie jest żadna ich fanaberia, panu pewnie też by się może nie podobało gdyby ktoś przekręcał ciągle pana nazwisko.

Pozdrówka

widzisz, jak cię przyciagnął mój tekst:)
Ale nieaż tak nie podobało, bym o tym pisał.
Luz.

pzdr

Proszę porównać Panów komentarze i potem się zastanowić, czy jest to rzeczywiście „dymany problem”. Ja przychylam się do Pańskiego stanowiska Panie Sajonaro. Natomiast jeśli mogę napisać coś po polsku, to staram się nie mylić, choć błędy sadzę.

Pozdrawiam

Między wyruskiem a wiruskiem to jest lekka różnica. Choć ubawiłem się…

Pozdrawiam