Wiedział, że mu się będą Zalewscy, Ujazdowscy wybrzuszać, gdy wynik wyborczy będzie nie taki. Wiedział, bo się mu już wcześniej wybrzuszali i zaufania do tych “pasażerów” nie miał za grosz. Wiedział, że wypadku przegranej, wielu “terenowych działaczy” chętnie w swej frustracji nastawi ucha wichrzycielom
Co zrobił? Uruchomił “rebellion management”, skanalizował tę “rebelię”, przejął nad nią kontrolę, posyłając im jako “wsparcie” swego zaufanego człowieka a ten już zadbał, aby bunt poszedł właśnie tam, gdzie tego sobie życzył.
Nie to, żebym, jakoś politycznie kochał tego faceta. Ale jeśli chodzi o jego wyobraźnię i zmysł strategiczny i taktyczny – chylę nisko czoła.
To mogłoby tak, mniej więcej”
Wieczór wyborczy. Jarosław Kaczyński omawia z Ludwikiem Dornem strategie działania wobec takiego a nie innego wyniku wyborczego:

- No nie jest najlepiej, Ludek, co?

- No nie, Jarek.

- No i teraz te wykształciuchy zaczną nam ludzi buntować.

- Ano pewnie zaczną.

- Coś z tym, Ludek, trzeba by zrobić, co?

- Ba, ale co?

- No, wiesz, jest taka jedna koncepcja.

- Koncepcja?

- Tak, Ludeczku, trzeba się tym towarzystwem zaopiekować i mieć baczenie, aby sie to ich marudzenie nie rozlazło zanadto po partii.

- A nie lepiej wywalić od razu wszystkich na zbitą mordę...?

- Nie. Nie od razu. Trzeba do, żeby do kongresu tak połazili, żeby dziennikarze pocmoktali nad nimi, żeby nasi ludzie nabrali do nich odpowiedniego stosunku…

- ?

- No i widzisz, Ludek, komu ja mogę w tej sprawie zaufać, jak nie tobie.

- Mnie? Ja…?

- Widzisz, Ludeczku, gdy już przejmiesz nad nimi opiekę, że niby, rozumiesz, chronisz ich przede mną i takie tam tatarata…, to przypilnujesz, żeby za bardzo dostępu do partii nie mieli, ja ich zresztą zawieszę, a mediach – proszę bardzo – niech sobie gadają. Im więcej będą się nad nimi pismaki unosić, tym dla nich gorzej.

- Ale dlaczego, ja? Jarek?

- Ty, Ludek widzisz, nie obraź się, że ci to mówię, ale od przyjaciela nie boli… ty trochę wariat jesteś i nikt sie nie zdziwi, że z nimi się spiknąłeś. Oni też się nie zdziwią. Przecież Przemka do nich nie poślę, bo nikt nie uwierzy…

- Hmm… a co dalej będzie.

- A zostawi się ich w cholerę, na lodzie niech sobie się tam z Marcinkiewiczem knują. Niech zobaczą jak to z nim się pracuje.

- A ja?

- Ty zostajesz ze mną. Chyba, że ich polubisz…he, he… Aha i potem, jak już sobie pójdą to koniecznie trzeba im o zrzeczeniu mandatów przypomnieć... rozumiesz.

- Jasne, Jarek, rozumiem, ha, ha.

Tak to sobie wyobrażam, że mogło być ustalone. Może było trochę inaczej. “Mianowany” na lidera opozycjonistów Ludwik Dorn zrobił, co trzeba i partii nie opuścił, no chyba, że…
...że ich polubił.

P. S. Tekstowisko na razie OK, choć wiele nie zbadałem. Dlaczego wybraliścię tę czerwoną dominantę?