dziś minęła niedziela chociaż kończąca tzw Rok Kościelny. Rok się zamknął królowaniem.

Nazwa tego dnia: Niedziela CHrystusa Króla Wszechświata.

Obraz króla i królowania jaki nosimy w swoich umysłach jest fałszywy po zestawieniu go z obrazem królowania Boga.

Nam(właściwie mi) królowanie kojarzy się z władzą, dowodzeniem, wydawaniem poleceń – w jakimś sensie ograniczaniem wolności “komuś” przez królującego.

Natomiast Królowanie wg Boga to czynność przeciwna.

Królowanie wg Boga to obdarzanie dobrem innych. Bóg jest królem o tyle o ile jest dobrem – samym dobrem dla innych. Wtedy królując może udzielać siebie – dobro swoim stworzeniom. A ponieważ jest nieskończonym dobrem, może królować nieskończenie i rozdawać nieskończenie.. .

A człowiek może być nieskończenie dziedzicem Bożego skarbca Dobra i smakować te dobra oraz udzielać je innym. Tak się właśnie dzieje, gdyż z Boga jest dobro. Jezus to potwierdził mówiąc, czemu nazywasz mnie dobrym do pytającego (chyba młodzieńca). Tylko Ojciec Niebieski jest Dobry… – jest źródłem dobra.

Dziś w Ewangelii jest przedstawiona scena nagrodzenia wiernych sług którzy już tu na ziemi królowali -> obdarzali dobrem innych i o nich Jezus mówi:

“pójdźcie błogosławieni w dom Ojca mojego…”, bo byłem głodny a daliście mi jeść, itd.

Wskazuje, na nich jako na lidzi którzy czerpali dobro i je rozdawali… .

Do konformistów i egoistów zaś rzekł:

“Czemu nie uczyniliście jednemu zmoich braci najmniejszych Mnieście nie uczynili…”.

Akcent proponuję połozyć na słowo: “czegoście nie uczynili…”. Może uczynili wiele rzeczy całkiem niezłych ale właśnie tego jednego nie uczynili -> nie podzielili się zwykłym ludzkim człowieczeństwem.

Można wprost powiedzieć, że katecheza roku Kościelnego zmierzając od Adwentu aż do niedzieli Chrystusa Króla, prowadzić ma do dokonania takiej przemiany w człowieku, by potrafił on:

a. sięgać do “wnętrza Boga” będącego niewyczerpalnym skarbcem dobra by stawać się dobrym, bardziej dobrym

po ty by:

b. dzielić i udzielać tego dobra innym. nie po to mam coś aby go zatrzymywać i zamykać w sejfie ale po to aby się nim dzielić z potrzebującymi.

To jest synteza świętośći jak i królowania w Bogu. Takie jest własnie Królestwo Boże. Jest to rzeczywistość udzielania nieskończonego dobra w nieskończoność, gdyż jest to dobro niewyczerpane i nieogarnione. Ciągle nowe i smaczne jak źródlana woda albo jak blask słońca, który nigdy się nie nuży a zawsze jest niezbędny do życia.

Może ten dzisiejszy dzień jest okazją do refleksji na ile króluję już teraz -> dzielę się dobrem które mam, z potrzebującymi.

******

A jeśli jeszcze mam coś do zrobienia, to tuż za progiem stoi Adwent. Okres oczekiwania i refleksji co zrobić aby przyjąć najpier dobro, które daje przychodzący Jezus by potem królować z NIm czyli dzielić się “NIm” ze swoimi braćmi wokół.

To niepojęte, że królować to udzielać nieskończonego dobra w nieskończoność. A człowiek wierzący ma ten przywilej, że dając innym otrzymuje, gdyż to Bóg jest “dostawcą” tego co mam. Gdy daję, innym zaraz otrzymuję z Boga by dawać... i w ten sposób królować razem z NIM.

Bo w dawaniu jest więcej radości niż w braniu… – to również test “królowania”, :-))

Bóg kocha dawać z siebie…. , tak jak miłość która nie szuka swego ale szuka dla mnie dobrego.

Pozdrawiam i życzę dobrego tygodnia.