Kilka dni temu u Synergie w salonie poczytałem sobie wpisa – jakoś mi wpadło w ucho stwierdzenie, że przekonanie o istnieniu “czegoś” co uczyni mnie szczęśliwym jest początkiem zafundowania sobie pogoni za wiatrem.. .

Generalnie powielekroć w sobie dostrzegam taki mechanizm którego produktem są pojawiające się w mojej głowie myśli: inna praca by mnie uszczęśliwiła, posiadanie tego lub owego by spowodowało moje szczęście – jednym słowem ubzduranie sobie tego, że poczucie szczęścia leży poza mną a właściwie uzaleznione jest od tego co na zewnątrz.

Gdy tymczasem jest raczej odwrotnie: to moje wewnętrzne poczucie pokoju i jedności duchowej(Głęboki) z Jednym sprawia, ze moja praca jest dla mnie szczęśliwą pracą, moje życie nabiera smaku, biorę życie takie jakie ono jest i go zmieniam, zamiast marzyć o krainie zza siedmiu lub ośmiu gór która by mnie uszczęśliwiła a jak jest nieosiągalna to kiszka.

Używam w tym wpisie pojęcia “Głęboki” – chodzi mi o coś takiego co determinuje moje życie. Głęboki pokój z Boga pozwala zachować wolność w świecie. Od jakości “głębokiego” mieszkającego w każdym człowieku zależy to, jaki jest świat, gdyż od głębokiego pochodzą rzeczy dobre i złe.

A właściwie nic nowego nie wymyślam gdyż w Ewangelii można znaleźc conieco o tym:

Mt 15, 19-20

Wiec chodzi o ten “głęboki” który we mnie mieszka – jego jakość zabarwia moje życie, moje działania, determinuje moje wybory i decyzje.

I drugi tekst:

ten drugi wprost mówi o “głębokim” mieszkającym w nas z czego on bierze początek. Skoro motorem i paliwem nadziei, radości i przyszłości jest głęboka swiadomość tego, że moje imię zapisane w księdze życia, to nigdy swojego szczęścia nie uzależnię od lepszego samochodu, lepszej pracy, lepszego paszportu czy jeszcze czegość innego co może zmienić diametralnie moje życie.

Ważny jest głęboki.. .

***
Trochę mi też przychodzi na myśl Alchemik który zatoczył w swoim życiu koło. Znalazł “swoje szczęście tam” skąd wyruszył w jego poszukiwaniu.. .

Pozdrawiam świątecznie!