Widzisz, z tym traktatem to jest tak, że teraz to już naprawde nie wiadomo co robić...

Wyjaśniam dlaczego. Otórz nasi kochani eurosceptycy mogą sobie mówić, że Unia może dalej funkcjonować w oparciu o istniejące rozwiązania, ale jest z tym jeden szkopuł. To jest może satysfakcjonujące dla Polski lub Hiszpanii, lecz całkowicie nie odpowiada aspiracjom Francji i Niemiec, które razem są najbliżej przekroczenia pewnej bariery potencjału, co w przypadku jakiejś głebszej formy zjednoczenia uczyniłoby z nich podmiot pod względem politycznym i ekonomicznym liczący się na scenie globalnej. Być może do osiągnięcia tego poziomu potrzebowaliby dobrać sobie jeszcze np. Beneluks, ale są blisko od przejścia z jasności Jowisza do jasności Słońca. I wiedzą, że jest to konieczne, bo inaczej ich światło zostanie przesłonięte przez wschodzące gwiazdy Chin i Indii. I to nie jest żaden nowy imperializm, lecz prosta kalkulacja obliczona na podstawie estymacji jak będzie wyglądał świat za kilkadziesiąt lat.

Tak więc ja jestem przekonany, że fiasko Lisbony będzie bodźcem dla Niemiec i Francji do powołania czegoś na kształt “Twardego Jądra”. “Twarde Jądro” powstanie jako fuzja kilku krajów z Francją i Niemcami na czele a inne będą do tego związku dokooptywane. W związku z tym znowu znajdziemy się trwale poza strukturami “prawdziwej” Europy, gdyż po doświadczeniach z naszą obecnością w UE, do nowego sojuszu nikt nas jeszcze długo nie zaprosi.

I świadomie mówię, że “Twarde Jądro” będzie właśnie “prawdziwą” Europą, gdyż tam będzie centrum decyzyjne, które będzie narzucać rozwiązania, wobec których inne państwa będą musiały dopiero się określać.

Zatem popieranie Unii w wersji Lisbońskiej jest dla nas korzystne, bo w ramach takiego układu nadal jesteśmy w centrum decyzyjnym a w nowym układzie będziemy już po nim. I to nie tak, jak np. Dania, która nie będzie miała żadnych problemów, gdyby wyraziła wolę przyjęcia do nowej Unii, lecz na zasadach pariasa, którego nikt nie chce, bo już raz okazał się “nie swój”.

Po prostu, panie Bananie – Unia Europejska w obecnym kształcie pociągnie pewno jeszcze parę lat, lecz nie wróżę jej długiej przyszłości, bo utrzymywanie tego stanu nie opłaca się najważniejszym graczom.

Natomiast co do przyszłości Polski poza Unią, to mam zdanie jak najgorsze. Jeśli tylko będę mógł, to ja z tego kraju wówczas wraz z rodziną wyjadę. Nie mam ochoty, żeby moje dzieci gniły w syfie w jaki wszystko się tutaj w krótkim czasie wtedy obsunie.

Coś w tym, co piszesz, pewnie jest. Z pewnością “wykańczanie kaczora mniejszego” na dwa lata przed wyborami jest idiotyzmem. Ale czego Ty oczekujesz po “elitach politycznych”? Rozumu? Śmiem twierdzić, że jest to towar deficytowy u każdej ze stron “dyskursu” politycznego.

O Agorze nie będę się wypowiadać, bo GW nie czytam. Od czasu do czasu zaglądam na stronę internetową Gazety i to wszystko.

Jeśli zaś chodzi o “Dziennik”... Zakrztusiłam się dziś poranną kawą, ze śmiechu, kiedy przeczytałam w nim opinię Saryusza-Wolskiego o “wolcie” prezydenta. Otóż, rzeczony napisał m.in., że nie podoba mu się decyzja prezydenta, bo przedwczoraj miał on (Saryusz-Wolski) wziąć udział w debacie o gazociągu bałtyckim a (cytuję; podkreślenie moje) “musiał się zająć wyjaśnianiem polskiego stanowiska”. Urocze, prawda? A jakie wygodne, to usprawiedliwienie.

Natomiast Czarkowi Michalskiemu, w felietonie na str. 2, udało się w cudowny sposób rozmnożyć fundusze unijne. Z 67 mld euro (zaplanowanych dla Polski w budżecie UE do roku 2013) doszedł już do 100. Cuda!

Wiesz, co? Rzygać mi się chce, jak patrzę na to polskie piekiełko.

Maszyna raczy czytać, jak napisano. Maszynie nie wprowadzono do “rozumu” danych dotyczących formalno-prawnych procedur ratyfikacyjnych. Ja tego czynić nie będę.
MU jest od tego, prawda? Przypomnę tylko MU, że przez unijnych politruków Polska, do czasu słynnego już wywiadu prezydenta w “Dzienniku”, uważana była za kraj, w którym procedura ratyfikacyjna się zakończyła. Sukcesem.

A dywagacje boiskowe niech sobie Maszyna w cache’u przechowuje, bo wychodzenie z nimi na zewnątrz dość żenujące jest. Również pojęciowo, a co za tym idzie – logicznie.

jaka zmiana! :) Maszyna liczby nie kwestionuje? Jak miło. W końcu jakiś pozytyw. Czy Maszyna już zdołała się dowiedzieć jakiż to fakt kończy procedury ratyfikacyjne rzeczonego traktatu? We wszystkich krajach członkowskich UE.

I czy Maszyna ma jakiekolwiek predyspozycje by czyjąś “egzaltację” oceniać?
Ot postęp, o którym filozofom się nie śniło. Także tym, maszyny obsługującym. :)

A poza zachwytem nad zdolnością Maszyny do oceny emocji ludzkich, nieśmiałą propozycję składam, żeby Maszyna przetrawiła (na przykład) frazy “równość wobec prawa”, “zasada jednomyślności”, “dotrzymywanie zapisów umowy” i takie tam, inne.
Soft zapodany Maszynie przez MU jest… A co ja się będę wyrażać?

Z krzemowym pozdrowieniem…

Dane, jakimi dysponuję, podała KE wczoraj po południu. I jeszcze raz zapytam: czy Maszyna wie jaki fakt kończy procedurę ratyfikacyjną TL we wszystkich państwach członkowskich UE? Bez względu na ich wewnętrzne prawodawstwo.

Co do pozostałych zdań napisanych przez Maszynę, to nie podejmuję polemiki. Bo i niby z czym? Z kiepskim softem kiepsko trawiącym własne (Maszyny/MU) pisanie?
Se Maszyna przeczyta, co jej MU wystukał we wpisie do mnie na własnym (Maszynowym) blogu i tyle. Bo z tego, co wystukał wynika, że (np.) zasada równości wobec prawa sprowadza się do wysokości PKB i stażu w jakiejś organizacji.
To również nowatorskie (a jakże!) spojrzenie na rzeczywistość prawną.

Z tradycyjnym (prawnie) pozdrowieniem…