Mała forma (nie)literacka na wypieki na policzkach z półką na literatki

Słucham muzyki w dobrym tonie nadawanej przez Internet, Radio RAM.
Od jakiegoś już czasu tak mam, że lubię muzykę tej stacji. Lubię też niekiedy muzykę Eski.
A co? Nie wolno?
Wolno, prawda.

Słucham i nie mogę, nie potrafię jeszcze uchwycić tej nici myśli, która jest, istnieje na przedmieściach moich zmysłów. Saksofon delikatnie podrażnia, wprowadza w miły stan spokoju: w tle dźwięki pianina, taki przyjemny soul prawie knajpianej muzyczki amerykańskich barów z obrzeży Brooklynu.

Właśnie te obrzeża kultury i sztuki od dawien dawna mnie bardzo frapują, wciągają wołają abym wstał i poszedł tam, poszukał tego właściwego krzesła usiadł i zaczął wreszcie słuchać, a wtedy być może urodzi się to co trzeba.

Siedzę i słucham i zapadam się miękko w siebie, gdzieś do wewnątrz.
Czuję taki błogi stan spokoju.
Coś szepcze mi od środka coraz głośniej – zostaw, zostaw to wszystko, odrzuć ten cały zgiełk, powieś płaszcz na właściwym wieszaku. Odłóż broń, nie wychodź wojnie naprzeciw, nie szukaj gównianej prawdy. Poszukaj żaby i ją zjedz.

można wyjść stąd i pójść tam
kiedy
teraz
po co
nie wiem
można tam zostać lub wrócić tu

patrzę jak jastrząb spada w dół
nie widzę ofiary

Średnia ocena
(głosy: 3)

komentarze

Jastrząb

Wiesz? Kiedyś maleńka wnuczka spytała “widzisz babciu”... a to był jastrząb nad dachem domu. Nie szukał ofiary, ale zrozumienia…głodny był
Pozdrawiam


Nutko

jastrząb, to dobry waleczny ptak
cechuje go wielka cierpliwość nie mówiąc już o chirurgicznej wręcz precyzji

Wnuczka zapewne dobrze rośnie przy boku babci :)
Spokojnej nocy życzę


Wolę kruka

...wnuczka teraz szprecha :)))
I ja życzę Ci dużo spokoju nie tylko w nocy, ale i za dnia


Witam :-)

Cieszę się bardzo z Pana spokoju… :-).
Muzyka łagodzi obyczaje…i nie tylko.
A radio RAM jest super!
Piękny, refleksyjny kawałek.
Pozdrawiam serdecznie. :-))))


Dziękuję

za ten wpis Mono

RAM jest w żałobie odszedł nagle w wieku 36 lat dziennikarz muzyczny Radia Ram i Radia Wrocław, Paweł Krotoski


To bardzo przykre i smutne.

Czasami tak jest niestety, że życie się zatrzyma… gdy odchodzą młodzi, wartościowi i potrzebni ludzie.
Wtedy wydobywa się w nas zamyślenie, rodzą się pytania – bez odpowiedzi…cóż to życie jest warte?
A jednak jest!
Jest także piękne, nawet jeśli czasami przybiera taką smutną postać.


Subskrybuj zawartość