Miłe Panie, panny, mężatki, rozwódki, wdowy i dzierlatki, w tym dniu…
Nie, nie tak rozpocznę ten swój wpis.
Inaczej.

Drogie Panie, fajnie że jesteście.
No i tu mógłbym już w zasadzie zakończyć swój wywód :)
Ale co tam, dodam jeszcze:

Bez was ten świat wyglądałby nudnie, nie byłby taki wielobarwny, dynamiczny, głośny, itd.
Z Wami świat jest szaleńczym tańcem, karuzelą uczuć i wirówką sumy wszelkich niespodzianek. (Zupełnie nie rozumiem, i nigdy już nie zrozumiem tych co kochają inaczej, ale to ich d*pa, tfu sprawa)

Gdyby dobry Bóg Was nie ulepił z mojego żebra, byłoby smutno.
(Bo ile, jak długo w raju można byłoby jeździć na słoniu, czy wąchać kwiatki i słuchać melodii śpiewu ptaków?)

Z Wami to dopiero jest dobrze.
Z Wami jest o niebo, ba w trakcie aktów o nieba dwa, lepiej
Dla Was chodzimy na wojny
Dla was kruszymy kopie
To dla Was budujemy fabryki, aby dzieło Pana poprawić naturalnym jedwabiem i sztucznym botoksem

A teraz dla wszystkich Pań razem, dla każdej z osobna: po jednym tulpianie i ponczoszków parze, po kawie i czekoladzie

Dziś jest Nasze święto – na zdrowie Wasze :)))

Jesteście piękne, miłe i kochane, może nie wszystkie i nie zawsze, ale dziś na pewno.

Więc.

Bądźcie dla nas miłe na wiosnę :)