chyba przemęczony jesteś:)

Co do jednego akapitu się odniosę:

“Znowu zaczynają powstawać ludowe opowieści o tym jak leserzy zdają bardzo dobrze maturę, a poczciwcy sumiennie pracujący ledwie przekraczają próg przyzwoitości.”

Nie az tak, ale podstawową maturę z języka będąc zdolnym, oczytanym, osłuchanym, mającym jako taki zasób słownictwa i umiejącym jako tako pisać można zdać właściwie bez nauki. (Może poza ustną)

I np. na maturze pisemnej ocenia się tak zwaną komunikatywność i zdają ją osoby, które nie umieją poprawnie napisać ani jednego zdania po niemiecku czy angielsku.

pzdr

>> Skoro wynik promocji nie jest ważny, skoro nauczyciel stoi w szkole na dole
>> hierarchii często niżej niż sprzątaczka to po co się wysilać. Po co kopać się z koniem.

Słusznie. Nie jest bowiem prawdą, że Polsce potrzebna jest duża ilość ludzi solidnie wykształconych. Polska nie jest i jeszcze długo nie będzie w stanie zrobić użytku z większości ponadprzeciętnie wykształconych abiturientów czy absolwentów. Ci najlepiej wykształceni w większości po prostu stąd wyemigrują nie mogąc w Polsce odnaleźć możliwości spełnienia zawodowego, więc po co trwonić ogromne fundusze na ich edukację?

Dopóki Polska jest – za sprawą struktury biznesu – konsumentem (netto) kultury i technologii – w masowej edukacji potrzebni są nam co najwyżej ludzie wykształceni w wyższych szkołach zawodowych, którzy będą implementować rozwiązania wymyślone gdzie indziej.

Dopiero wówczas, gdy lokalny biznes będzie zmuszony do wysiłku technologicznego w konkurencji z Azją i Zachodem – pojawi się głód ludzi NAPRAWDĘ wykształconych.

Więc to, co pan obserwuje, to jedynie efekt hipokryzji, kiedy nikt nie ma odwagi powiedzieć wprost tego, co ja przed chwila powiedziałem, lecz jednak konsekwencje tego smutnego stanu rzeczy i tak przenikają strukturę narodowej edukacji.

Fakt, zmęczony, ale ta gorycz to nie od dzisiaj. Chcesz coś zrobić, ale walka z wiatrakami.
Na dodatek wszyscy chcą aby rzemieślnik robił coraz lepsze rzeczy, a materiał coraz gorszy daje.

Właśnie na świeżo jestem po przeglądzie wyników w podstawówce. Wypadliśmy poniżej 50%. Dla mnie żenada zwłaszcza, że subiektywnie dzieciaki były o dwa poziomy wyżej niż te z ubiegłego rocznika gdzie sporo było dysfunkcyjnych albo na pograniczu.
Już się boję tych strategii, programów naprawczych, analiz, produkcji ton papieru itepe.

Klasa średnia i tak się zbuduje – bez tych super-mega wykształconych.

Natomiast ja osobiście nie widzę sensu, żeby za publiczne pieniądze uczyć ludzi tylu rzeczy, których nigdy w swym życiu nie wykorzystają.

Uważam, że Polska powinna obecnie nastawić się przede wszystkim na wysokiej klasy kształcenie zawodowe i tu powinny koncentrować się cele edukacyjne MEN. Cała reszta i tak nie wyjdzie – nawet jeśliby sam Jarosław Kaczyński został ministrem edukacji narodowej. Po prostu – rodzice, uczniowie, studenci, dyrektorzy szkół, rektorzy – sami najlepiej wiedzą co jest im potrzebne. I jak widać, głęboka, erudycyjna wiedza przydaje się tu jedynie nielicznym. Ot, życie :-)

Zaraz zaraz, Pan jesteś podobno liberałem i zwolennikiem wolnego rynku? To co Pan się martwisz, bo nie rozumiem. Czy studia są przymusowe? Czy mamy kształcić idiotów będących specjalistami od drzwi prawych i lewych osobno, bo liczy się specjalizacja? Widzę że Pan się tak zna na systemie edukacji jak ja na hodowli ślimaków. Poza tym gdzie tu mega-wykształcenie? Skoro młodzież zamiast odrabiać lekcje robi wydruki z internetu? Edukacja to nie fabryka narzędzi dla gospodarki.

Ten dogmat w oświacie już dawno padł. Sa jeszcze bastiony próbujace zachować stare szerokie ogólne wykształcenie. (vide spór o specjalizacje w ogólniakach)

Teraz jest dogmat o umiejętności wykorzystania informacji i ogólnego radzenia sobie. Tyle, ze dogmat istnieje przy egzaminach końcowych. Na co dzień i tak jest erudycyjna sieczka, bo musi po prostu wymrzeć całe pokolenie nauczycieli i ich uczniów albo zmienić się system zarządzania szkołami.

Hehe,

Zapewniam Pana, że jest wielu takich, którzy potrafią “wykorzywać informację i ogólnie radzić sobie” w ogóle bez żadnej szkoły. Te dogmaty o kant d… potłuc.

Sam Pan jednak widzi – ja chociaż mówię, żeby dali dzieciakom solidne kształcenie zawodowe a oni tu co… ogólnie weź i radź sobie stary…

Tylko lewacy potrafią wymyśleć takie psychuszki…

Tutaj niestety przyznaję – jest to pewien amerykanizm – wielu naszych światłych liberałów nie potrafi wyłapać w tym lewackiej pułapki…

Teraz się mieli mięso i zapewnia, że to są znakomita oświata. Dla elit miały być szkoły prywatne. Tyle, że klientów brakło.

Istnieje cała grupa ludzi, którzy szukają szkoły dla swych dzieci. Płacą podatki, a dostają kombinaty, klasy 30 osobowe z fermentująca mieszanką gdzie każdy półgłowek jest hołubiony i jak rodzice maja motywować do pracy naturalnie buntującego się nastolatka gdy on widzi, ze pracować się nie opłaca. Co będzie za pięć lat to dla niego abstrakcja. 5 lat dla 12-15 latka to niemal połowa życia, a póki co czy się stoi czy się leży to promocja się należy.

Rzadowi też się opłaca. Poza słynnym już skretyniałym wyborcą są jeszcze kwestie finansowe. Zgarnia się kasę z podatków, a potem za psie pieniądze (mamy jeden z najniższych wskaźników nakładów na oświatę w Europie) tworzy się fikcję edukacji. Dodatkowo można przemielić kase na różne programy wyrównujące szanse (szkolenia, konsultacje) i obdzielić lenników.

Od czasu, gdy zachwyciliśmy się zachodem mamy mniej więcej to samo. Zachód robi głupstwo, my je naśladujemy.

Jak byłem na kursie angielskiego, to nie zwróciłem na to uwagi, ale już wtedy uczono nie języka, ale jak zdać odpowiedni egzamin. Ostatnio rozmawiałem ze znajomym nauczycielem z college’u, dla którego najważniejszym efektem nauczania okazała się dokumentacja egzaminu, a nie wiedza czy umiejętności. Zatem jeśli egzamin jest ważniejszy niż wiedza, to ma Pan taką sytuację, jak obecnie w Polsce.

Ostatnią rzeczą, jaką powinien robić nauczyciel, to zajmować się wyrównywaniem szans. Nauczyciel powinien uczyć.

Pozdrawiam

Ogólnie się z Panem zgadzam, lecz proszę o odpowiedź na pytanie, jakie inne wymierne wskaźniki mogłby posłużyć do oceny pracy nauczyciela/szkoły niż wyniki zewnętrznych egzaminów?

To znaczy – w całej Pańskiej wypowiedzi ten jeden punkt jest dla mnie niejasny. Proszę zwrócić uwagę, że zakładam, iż w zdrowym systemie edukacyjnym uczeń dobrze wykształcony po prostu egzamin zdaje i w związku z tym nie trzeba zastępować solidnej edukacji “przygotowaniem do egzaminu”.

Natomiast w systemie chorym “przygotowanie do egzaminu” zastępuje solidną edukację li tylko dlatego, że struktura egzaminu jest ustawiona pod ucznia, który nie musi wykazać się solidną wiedzą.

Mam też taką intuicję, że sytuacja taka wyniknęła w znacznej mierze w wyniku pewnej sztuczki erystycznej lewaków, której wynikiem był upadek autorytetu nauczyciela jako egzaminatora i zastąpienie egzaminów ustnych/pisemnych przez zdehumanizowany system testowy.

Otóż ten system testowy, chociaż wolny od “czynnika ludzkiego” (np. nauczyciela zawziętego na ucznia lub przeciwnie – nauczyciel ułatwiającego uczniowi zdanie egzaminu) jest zarazem nieinteligentny – częstokroć nie jest w stanie wyłapać krytycznych dziur w wykształceniu, gdyż system inteligentny – czyli szkoła – przygotowuje uczniów do przechytrzenia tego podlegającemu sztywnym regułom egzaminu.

Pozdrawiam,
ZS

Zabawa polega na tym, że normalizować to można śrubki czy gwoździe. Natomiast ocen nie ma sensu normalizować. Ja wiem, że człowiek, który ma zdany egzamin u docenta Dowdy, metaloznawstwo umiał. Nie ma znaczenia jaki stopień by dostał na egzaminie zewnętrznym. Natomiast piątka z tego przedmiotu na egzaminie zewnętrznym niczego mi nie powie.

Pozdrawiam

Tyle, że ja nie znam docenta Dowdy i jego ocena nic mi nie mówi, a metaloznawstwo jest mi zupełnie obojętne.

Myli pan edukacje powszechną z wyspecjalizowaną dziedziną dla grona wtajemniczonych. Chyba wiem o co panu chodzi, bo ja po podstawówce wyszedłem od pana Z i w liceum już wiedzieli, ze z chemii mam wolne ze dwa lata.
Niemniej chemia to tez wąska ściezka. polonistów czy matematyków jak mrówków i już tak łatwo się nie da sklasyfikować.

Zresztą czy przyjmując na wyższy stopień edukacyjny jak zaprotokołować, że uczeń z trójką od pana A jest lepszy niż ten z piątką od pana B?? I co trójka od pana A z Kielc powie w Ostrołęce?

Ja nie oczekuję, że jakakolwiek ocena, od jakiegokolwiek nauczyciela ma Panu coś powiedzieć. Bo markę, to się ma albo nie. Niemniej lekki „zajob” na punkcie testowania wiedzy sprowadza się do nauki jak zadać egzamin, a nie jak zdobyć wiedzę.

Proszę mi powiedzieć, do czego nauczycielowi w Ostrołęce wiedza o stopniach w Kielcach. Przecież szansa, że kandydaci do liceum w Ostrołęce będą w zdecydowanej większości pochodzić z Kielc jest znikoma. A jeśli nawet coś takiego się zdarzy, to tylko za pierwszym razem nie będzie wiadomo, co o tych stopniach sądzić. Miesza Pan użyteczność oceny na własnym podwórku, co przydaje się rodzicom, nauczycielom i uczniom, z możliwością porównywania jakości kształcenia w skali kontynentu, co jest potrzebne biurokratom.

Proszę mi wierzyć, że nie ma metody na porównanie nauczania, gdy mówimy o skali przekraczającej wymiar indywidualny. Jest sens mówić czy lepiej uczy pani Malinowska czy pani Nowakowa, natomiast nie ma sensu mówić, że lepiej uczy szkoła. Chyba, że mamy do czynienia ze szkołą działającą według innego paradygmatu, ale tego to moja wyobraźnia nie obejmuje, przynajmniej w Polsce.

Pozdrawiam

Miesza Pan użyteczność oceny na własnym podwórku, co przydaje się rodzicom, nauczycielom i uczniom, z możliwością porównywania jakości kształcenia w skali kontynentu, co jest potrzebne biurokratom.
Ocenę na własnym podwórku mają uczniowie cały czas. Ocena z egzaminów zewnętrznych miała być drogowskazem do dalszej “kariery” Tak, żeby uczeń przenoszący się z Kielc do Ostrołęki po egzaminie gimnazjalnym był sklasyfikowany w podobny sposób jak tubylec z Ostrołęki.
podobnie jest z maturą gdzie wyniki mają być wyznacznikiem dla rekrutacji na studia. Tu już trudno zamykać się w regionalizmach, bo ludzie z mojego Podkarpacia studiują w Poznaniu czy Gdańsku i ocena od pani Nowakowej nic nie mówi przy rekrutacji na UAM.
Można dyskutować czy system egzaminów wstępnych nie był lepszy, ale wobec nagminnym przypadkom nadającym się dla CBA próba obiektywizacji wydaje mi się słuszna. Tyle, że rokrocznie zmieniające się władze CKE i brak długofalowej koncepcji sprawia, że system jest niewydolnie nieudolny przez co zabija całą ideę.

Ja nie mam niczego przeciwko wystandaryzowanym metodom sprawdzania wiedzy. To jest dobre do analizowania efektywności wydawania pieniędzy przez administrację. Ja mam coś przeciwko zajmowaniu się przez administrację oświatą w ogóle.

Mnie nie interesuje, czy pracownicy nauki z jakiejś uczelni będą mieli ułatwione zadanie przy rekrutacji czy nie. Żaden system „zobiektywizowany” nie umożliwia wyłapania ludzi wybitnych, a właśnie o tych powinny się uczelnie bić. Piszę powinny, bo pracownikom nauki zależy na wszystkim z wyjątkiem wypromowania zdolnej konkurencji. Dlatego uważam, że całe zamieszanie wokół metod weryfikowania wiedzy są mi słodko obojętne. Prawdziwego mistrza poznaje się nie po testach pisanych przez jego uczniów, ale po ich osiągnięciach.

Pozdrawiam