Panie referencie B.,
Tu w Kijowie chyba się nie da zastosować tych zasad do procesu wyborczego.
Niedostatek cnót moralnych ( Janukowycz dwa wyroki i odsiadka za gwałt) zastępują nie wielkie przymioty rozumu ( do czego się przyznaje odmawiając wzięcia udziału w debacie z Julką – “bo ona umie gadać”) a układy i to wyjątkowo kolesiowskie.
Wiele osób obawia się tych wyobrów, są przekonani, że wygra Janukowycz, a to z kolei może spowodować nawet pewne zmiany geograficzne.
Może również spowodować zniknięcie języka UKRAIŃSKIEGO z TV i kina. A to może pociągnąć za sobą stopniową degradację procesu przechodzenia z Rosyjskiego na Ukraiński.
W pewnym sensie przypomina to wybory w PL. Elekotrat wiejski i prowincjonalny chętnie słucha, bezkrytycznie, pustosłowia ubrawionego czarnym PR.

No to wypadałoby się zastanowić nad kilkoma rzeczami.
1. Kto rządzi(ł) nami przez ostatnie kilkanaście lat?
2. Jacy ludzie rządzili na przestrzeni wieków – odpowiedź na to pytanie chyba skłoniła Swifta do napisania powyższego.

Dyrektywy niestety kojarzą mi się jedynie z negatywnym wpływem Brukseli. Ale bez żartów: na mój gust to utopia, prowadząca do antyutopii.

Wyobraźmy sobie bowiem, że my, niepoprawni utopiści, uosobienie uczciwości i tacy naiwni opiekunowie spolegliwi dorwiemy się nie korzystając z czarnego PRu do władzy. Będziemy zmuszeni współdziałać/walczyć z opozycją. Współpracować z przemysłem, władzami lokalnymi, wojskiem… no wszystkich przecież nie wymienimy na uczciwych – ale może wymienimy.
Wymieniamy. Efekt? Po miesiącu nowe układy i z armii uczciwych robimy kolejne eszelony łapowników.
Nie ma ucieczki – władza deprawuje. Jej zaletą jest to, że jest także afrodyzjakiem, Więc małżonki do widzenia i wymiana na nowszy, bardzo młody model.
Jak widać silver lining jest wszędzie.

A mówiąc poważnie, mam nadzieję, że dostrzega Pan, że używa argumentów, które są kliszami. Zapewne w części mają one potwierdzenie w przyrodzie, ale znowu… gdzie rzeczywistość, a gdzie powinność? Mam się wyzbyć abstrakcyjnego myślenia i — uwaga, jako referent! — systematyzacji, żeby zajmować się kosmosem indywiduów, przypadków, zdarzeń, zrządzeń losu? To z tego chaosu — który jednak chyba jakoś z biegiem czasu można porządkować (kształtować), tak jak można go zapuścić — ma wynikać ostateczna dyrektywa? Jaka? A może nie ma żadnych zasad — scil. nie musi być?

;-)

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

W tej wypowiedzi jest kilka rzeczy, z którymi się nie zgadzam.

1. “Prawdopodobnie, gdyby takie podejście było możliwe, to gdzieś by owi uczciwi jednak rządzili”. Swift pisał, komu wolałby powierzyć swój, prawda, los, gdyby można było stworzyć system wyboru i istnieliby tacy — jak w jego ujęciu — kandydaci. Nie widzę tu utopii. Chyba ze utopią jest również stwierdzenie: “Kiedy w sklepie jest wybór między Chianti a Barolo, trzeba wybrać Barolo”. Widzę za to jakiś tam poniekąd frapujący (zapewne nie dla wszystkich) intelektualny rebus. Nie zgadzam się zresztą z samym podejściem: “gdyby było, to by było”. Wokulskiemu też nie wierzyli, że istnieje metal lżejszy od powietrza, a jednak coś Izabeli wpadło za dekolt (w odniesieniu do Tyszkiewicz: między cycki [pardą]).

2. Komisja sejmowa szlachetna? To mnie Pan zdziwił. Nie spotkałem się do tej pory z takim poglądem. Ale chyba zostawmy to, bo zarówno ja, jaki i Pan, wpadliśmy w dygresję.

3. “Jedyna metoda –- to system kontroli –- powodujący, że władza sama się trochę pilnuje”. Zwracam uwagę, że systemy kontroli, to również władza. Chyba, ze chodzi Panu o wybory raz na cztery, czy pięć lat. Poza tym ja (być może — jeszcze) nie akceptuję takiego podziału my-oni. Nie ma “ich”. A jeśli są, to trzeba ich zdmuchnąć. Bliższe są mi pomysły na państwo jako wspólnotę obywateli, niż postkolonialne nawyki oparte na założonej irracjonalnej opozycji do notabli. Ten efekt też można osiągnąć w mniejszym lub większym stopniu — pewnie nigdy w 100%; to jest dyrektywa optymalizacyjna. Jak Pan widzi, ja jeszcze nie straciłem nadziei na zmianę.

;-)

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

Więc niech się Pan w odpowiednim momencie przyłączy, żeby gonić łobuzów ;) Pocieszające, ze “oni” “tam” mają gorzej niż my. Na szczęście u nas nie jest najgorzej ;)

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

Teraz rozumiem z jaka łatwością zarabiasz pan na życie.
Takie cóś albo się ma, albo nie.
W szkołach, za to, dają tylko palcówki.

Do skonstruowania tego systemu (zakładając, że to w ogóle system, bo sam większego porządku i jakiejkolwiek spójnej myśli nie dostrzegam) przyczynił się ktoś bezdennie zuchwały, a jednocześnie głupi. Zuchwały, bo wydawało mu się, że jest w stanie zaplanować uniwersum, a głupi, bo wydawało mu się... że jest w stanie zaplanować uniwersum ;) Na marginesie, zmieniając nieco temat, dziś chyba nie ma człowieka, który mógłby powiedzieć, że “swobodnie” porusza się po obowiązujących przepisach. Tego jest po prostu za dużo. A już legislacyjna “sraczka” (pardą) Unii Europejskiej jest czymś tak niebywałym, że zupełnie przekracza możliwości zwykłego śmiertelnika. Doktorzy Kościoła by się pogubili, a co dopiero prosty chłop z Podlasia. Każdy prawnik korzysta więc z różnego rodzaju systemów informacji prawnych, które mają narzędzia nawigacji po aktach normatywnych i pozwalają w rozsądnym czasie znaleźć co potrzebne. I żeby nie było wątpliwości, te programy robią prywatni przedsiębiorcy, a nie instytucje państwowe; że w ogóle można w prawie jakkolwiek się rozeznać zawdzięczamy np. spółce akcyjnej, która utrzymuje z tej działalności (tzn. daje pracę) bez mała 90% prawników z dużego miasta wojewódzkiego w północnej Polsce. Jaja, co? ;)

Pozdrawiam,
referent
——————————
r e f e r a t | Pátio 35

Odnotowuję ;) Pozdrawiam,

referent

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

OK. Nie zrozumiałem.

referent

——————————
r e f e r a t | Pátio 35

Porzuciłem blogera Swifta. Dawał za dużo tych dobrych rad. Referentową tudzież pozdrowię ;)

Czołem,

——————————
r e f e r a t | Pátio 35