Pozazdrościłem Madowi, Futrzakowi, Docentowi(który zasługuje na szczególne hołdy, Docencie drogi, a może jeszcze tak historię skróconą black metalu np. opiszesz albo gotyku, byłbym happy)i i Sajonarze, którzy pięknie o muzyce piszą, filmiki wrzucają, historię punka laikom jak ja przybliżają i w ogóle dobrze mi i całemu tekstowisku robią.
Więc i ja zachciałem tegoż.
Ale od razu lojalnie uprzedzam, filmików wrzucać nie umiem, zresztą czasu na pierdoły nie mam, a znając moje zdolności do czegokolwiek, to siedziałbym przy tym wklejaniu i wrzucaniu z YouTube gdzieś do 4 rano, a do pracy na 8.

Ale ad rema tak zwanego przystąpić należy.

Zaczęło się oczywiście wszystko jakiś czas temu, dokładniej dzięki Trójce, słucham sobie audycji Trzecia Fala, no i nagle słyszę dźwięki pewne.
To chyba było to:

A może raczej nie tyle ,,Dom przy moście”, co ,,Jestem smutny”
Wkażdym razie tekstowo i muzycznie mnie zachwyciło od razu, choć wersja z YouTube taka sobie jest, polecam jednak ,,Drogę” oryginalną (bo z tejże płyty pochodzą owe utwory)
No, powiedzcie czy ktoś umie tak pisać, banalnie, prosto i trafnie:

,,Wiosenny deszcz poznał cię od razu
zaszczekał pies, delfin zrobił salto
rzeki klaszczą w dłonie, góry cię wołają
dobro jest dobre, serce niespokojne”

Albo tak:
,,Nie strzelił tego gola
będący sam na sam
nie strzelił tego gola
skończył się mecz
i zbiera się na płacz

kieliszki pełne wiosny
niezrozumiałe gry
kieliszki pełne wiosny
do góry dnem
jak gdyby nigdy nic”

Dla mnie bomba, no i płyta ,,Droga” jest w ogóle niesamowita, świetne teksty, muzycznie-dawka totalnie dobrej energii, nie tak ostra jak ,,Duch” czy ,,Legenda” , która promieniuje i poraża majestatycznością.
Ale ,,Droga” jest toalnie bezpretensjonalna, no zresztą posłuchajcie sami:

Ale na ,,Drodze” świat i Armia się nie konczy, ni nie zaczyna.
Bo wcześniej znacznie była płyta legendarna, płyta, bez której nie umiem sobie wyobrazić polskiego rocka. Jak kiedyś jeden dziennkarz w ,,Tylko Rocku” umieszczając ją w dziesiątce najlepszych płyt lat 90-tych chyba na 2 lub 3 miejscu stwierdził, że to aksjomat, że ta płyta jest wielka…. I tyle.
Więc nie trzeba tłumaczyć.
Oczywiście tygrysy już wiedzą, że chodzi o ,,Legendę”, najlepszą płytę Armii, no i moją ukochaną (choć lubię bardzo,a to bardzo chyba wszystkie)
No, a jak ,,Legenda” to oczywiście ,,Opowieść zimowa”

,,Uśmiech na dnie, głupiec na chmurze
Uśmiech na dnie, głupiec na chmurze
Trzy bajki jeszcze raz,
Trzy bajki cały czas
Niech bestia śpi, gdy serce drży
W zimową noc niech nie wie nic Zły
Zły zły zły

Tyle co nic, tyle co nic
W długą zimową noc”

Po prostu cudowne…

Ale przed ,,Legendą” byla Armia stricte punkowa, Budzy wprawdzie już się tak jak w Siekierze nie wydzierał rozkosznie i tekstów w stylu:
,,Gdy po schodach płynie sobie
Ciepła ludzka krew
Karzeł ciągnie zwłoki kobiet
Lubi damską płeć(...)

(...)Tam na polu leży głowa
Gnije szczurza pierś
Robot gwałci krokodyla
Małpę gryzie pies
Już się skrada, już zabija
Wojny wampir gdzieś
Będzie wojna, będzie wojna
Będzie krwawa rzeź”

nie śpiewał. Ale posłuchajmy tego, power tyż jest duży…

No i rzecz ciekawa, nie znam sie na punku zbytnio, choć lubie, ale przesłanie muzyki punkowej raczej negatywnie-anarchistyczne jest czy może nawet nihilistyczne, no a Armia, gdy ją porównać z z innymi zespołami choćby z KSU miała jakoś bardziej pozytywny przekaz:

,,Zmieniajmy życie zmieniajmy świat
podajmy ręce przekażmy znak
zacznijmy od siebie, zacznijmy zaraz,
zacznijmy teraz”

Czy ,,Chcemy wygrywać wojny, wojny bez łez”, no a te teksty na długo przed nawróceniem Budzego powstawały…
Choć nie znaczy to, że Budzy śpiewał naiwne teksty o kwiatkach i motylkach, np. płyta ,,Pocałunek mongolskiego księcia”- przedostatnia Armii całkiem ponura jest, szczególnie teksty ,,Utopia” czy właśnie utwór tytułowy, no, ale Budzy to trochę jak Artur Nicpoń czy Triarius sie zrobił, kasandryczne przepowiednie o schyłkui zachodu, złej Europie i takie tam.
No, ale jeżeli ,,W tym mieście nie ma cmentarza,poza tym wszystko tutaj jest” to podstawy do dołowania są znaczne…

Jednak pomimo nostalgii, melancholii i takich tam przy tym dołować się nie sposób…

No to tekst dobiega końca, ciekawe, kto zgadnie kto zajmie literkę ,,b” w moim alfabecie…
A cały mój tekst w sumie na nic, bo Armia nam się potrafi i przedstawić cudownie w jednym utworze…

I ten tekst na początek, mocne.