no tekst nudny,wisi ze 3 godziny już na SG, nikt nie skomentował, dopiero pan honor mój uratował:), bo już myślałem, że tekst zniknie w czeluściach TXT bez odzewu.
A ciągle czytam wszechwiedzące osoby, którym się wydaje, że wiedzą wszystko na temat nauczycieli i nauczania, choc bardzo łatwo im błąd wykazać.
Tyle, że oni tego i tak najczęściej do świadomości nie przyjmują.

No ja pozdrawiam znad referatów, które sprawdzam.
Acz nie z referatu.
Pozdrówka

W sprawie stereotypu nr 3, czyli powołania, niestety nie mogę się z Tobą zgodzić.

Ja akurat tego powołania jestem pozbawiona kompletnie i nie wyobrażam sobie siebie jako nauczycielki. Byłabym w tej roli bardzo nieszczęśliwa, a moich młodocianych podopiecznych to już w ogóle nie ma co wspominać.

Zadałabym raczej pytanie na czym konkretnie owo powołanie polega?

Pamiętam ze swoich szkolnych lat różnych nauczycieli, o jednych mogę powiedzieć, że praca w szkole była ich powołaniem, inni trafili do zawodu całkiem przypadkowo. Uczniowie to znakomicie wyczuwali i te odczucia rzutowały na ich stosunek do nauczycieli oraz wzajemne relacje.
I jakoś tak się składa, że najlepsi i najlepiej po latach wspominani nauczyciele to ci, o ktorych można powiedzieć że mieli powołanie.

to nie jest jakaś objawiona prawda, możesz się zacząć kłocić
:)
pzdr

ale to oczywiste, że talent i nawet predyspozycje trzeba mieć, tego nie kwestionuję.
Chodzi mi bardziej o te kwestię trafiania z przypadku i tego patetytycznego i ciągłego gadania o powołaniu.

pzdr

Nauczyciel, psycholog, terapeuta, ksiądz pracuje przede wszystkim swoją osobowością. Jeśli się nie ma powołania (talentu), to można sprawnie wykonywać zawód, w którym kontakt z ludźmi nie jest kluczowy. Natomiast nie da się tego robić w wyżej wymienionych zawodach.

Powołanie (talent) nie ma nic wspólnego z marzeniem od dziecka o wykonywaniu tego zawodu. Gdyby ktoś w czasie matury powiedział mi lub komukolwiek z mojej klasy, rodziny czy kolegów szkolnych, że ja pójdę na studia humanistyczne, to zostałby zabity śmiechem. Dwa lata spędziłem na politechnice! Dopiero pani Cegiel3ska zapytała mnie, co bym powiedział na psychologię, bo jej się wydaje, że ja jestem humanistą. Rok zajęło mi przestawienie się na perspektywę studiowania na uniwersytecie…I od kopa zadziałało!

Pozdrawiam

Te stereotypy nie wzięły sie znikąd
Stereotyp I
Próbowałem i się da, może to nawet w krew wejsć. Tzn te 18 godzin tygodniowo. Zwłaszcza w liceum jest to sposób na dotrwanie do emerytury. Kiedyś miałem w domu młyn i przez trzy tygodnie wpadałem do pracy minute przed dzwonkiem i wypadałem minutę po dzwonku. W domu nic nie robiłem. Lekcje z marszu. Przygotowywane w drodze z pokoju nauczycielskiego do klasy. Da się, choć ja nie dałbym rady tak długo. W klasach młodszych gdy lekcja do bani to trudniej utrzymać dyscyplinę, a w starszych rutyna by mnie zabiła. Zasnałbym równie szybko jak leniwce z IIIb.

Stereotyp II
No a nie ma tyle wolnego?? Ma. Fakt, ze to wolne nie ze wzgledu na nauczyciela, ale na ucznia. Z drugiej strony szkoda, że nie mogę pojechać do Egiptu w październiku tylko musze w sezonie gdy ceny najwyższe. Może dlatego zarobki takie niskie, żeby mnie jakies Egipty nie kusiły, a tak wspieram regionalnych agrogospodarzy:))

Stereotyp III
Zgadzam się, że nauczyciel winien mieć powołanie, ale trzeba przypomnieć, ze powołaniem nie nakarmię rodziny, więc jeśli powołanie ma oznaczać misje charytatywną to nauczyciele nie maja powołania.

Stereotyp IV
Nauczyciele kończą dziwne kierunki na których uczą mnóstwo niepotrzebnych rzeczy, a przede wszystkim niezbyt przygotowują do pracy w szkole. Teoria zakuwana i zapominana, a praktyka jest wypadkową beztalencia i własnych wizji metodyka i dydaktyka. Zawodu ucze się w pracy oraz poprzez własne poszukiwanie odpowiedzi i kontakty ze środowiskiem. Dokształcanie zwłaszcza ODN to fabryka lewizny i nuda, nuda, nuda. Pisałem o tym w jednym z wpisów.

Wbrew narzekaniom praca w szkole nie jest zła. Owszem są dni gdy się biega na podkręcownych obrotach, ale równie dobrze mozna się urządzić tak jak ja dzisiaj. Po dwóch lekcjach zorganizowałem sobie zastępstwo koleżeńskie. Koleżanka matematyczka przypilnowała piszacych sprawdzian, a ja wyfrunałem o 9.30 do domu. Zabrałem bajtlów i pojechaliśmy w miasto. Z szarańczą na ramieniu szybciej mnie obsłużono w urzedzie. Potem zakupy i o 13ej dmuchałem na grilla, żeby upiec nogi z kurczaka. O 14ej po obiadku siadłem z Leżakiem opartym o pełny brzusio. Maluchy dostały lody. Ech fajnie. za trzy tygodnie wakacje, na pohybel kowadłu:))

to się lubi co się ma :))

Grzesiu i Sajonaro — dzięki za wpis. I polemikę.

Chciałem już pisać mniej więcej to co Sajonara, ale z mojego zewnętrznego i krytycznego punku widzenia zabrzmiałoby to mniej wiarygodnie.

Dodam więc tylko w kwestii powołania.

Myślę, że jeśli powołaniem nazwiemy wrodzone talenty oraz nabyte predyspozycje, chęć i sympatię oraz zrozumienie misji danego zawodu, to owszem, nauczyciel powinien to mieć.
Ale, na Boga, nie tylko on.
Myślę, że architekt bez wyżej wymienionych cech może nie tylko unieszczęśliwić siebie, ale i tysiące ludzi, którym zaprojektuje domy, czy kościoły.

Dalej. Nie sądzę, by ktoś posiadający wyżej opisany potencjał do bycia nauczycielem, nie mógł się spełnić w innych dziedzinach zawodowych.

Co oznacza, że nie ma to nic wspólnego z powołaniem w sensie, jakiego używa się w Kościele, ani też nie jest to jakaś wyjątkowa właściwość fachu nauczyciela (lekarza też nie).

Tutaj należy dodać, że są ludzie, którzy faktycznie zawód nauczyciela traktują jak zyciową misję i poświęcają się jej bez reszty. Są to niemal świeccy zakonnicy nauczycielstwa. Większość z nich jest nauczycielami dobrymi, chć sa też przypadki, jakby to nazwać... nieszczęśliwie zakochanych… czy jakoś tak.
Tak czy siak, nie można w żaden sposób oczekiwać tej postawy od wszystkich pedagogów.

grzesiu jeszcze ze dwa lata i na pewno będziesz miał takie tematy, ze bedziesz wykorzystywał jeśli nie całe lekcje to przynajniej spore ich częsci w kolejnych latach. Jeszcze łatwiej w szkole podstawowej czy gimnazjum gdy treści niewiele i bardziej liczy się forma.

Jesli chodzi o studia to grzesiu zastanów się jakbys trafił do szkoły podstawowej czy nawet liceum ile procent wiedzy merytorycznej bys wykorzystywał? Cyz nie wazniejsze byłaby ta psychologia, metodyka i współczesne problemy szkolnictwa, a nie (tak jak u mnie) podkreślone tematy i wykorzystanie mapy na lekcji.
Tymczasem młody nauczyciel jest nieprzygotowany do pracy z żywiołem. Zderzenie z rzeczywistością wymiata ze szkól młodych ludzi, bo z pensjami niższymi niz sprzątaczki w szkole mają furę roboty papierkowej i niejednokrotnie zabawę w ciuciubabkę z młodzieżą.

Jeszcze o 18 godzinach. Wszyscy, którzy gardłują o to, że mało uwstecznić chcą polskie szkolnictwo. Co z tego, że wyrobię 40 godzin tzw dupogodzin jak zrobię tyle samo albo nawet ,mniej, (bo szkołom brakuje zaplecza). Przecież te dupogodziny odchodzą w przeszłość i przypisane są może urzędnikom. Po co miałbym siedzieć po 8 godzin dziennie? żeby zrobić kilku frajerom dobrze, ale jeśli ma to być powodem wzrostu płac tyo mogę siedzieć, pić kawkę i leżeć na leżance. W naszym kantorku jest wersalka :))

z komentarzem.
A i co ty tu o wiarygodności, jak masz coś ciekawego do napisania to pisz,chyba, że byłoby to totalne powielenie wpisu sajonary.

Przecież to nie o to chodzi, by nauczyciel se pogadał z nauczycielem, tylko tyż o spojrzenie z zewnątrz, bo czasem widać wtedy dużo więcej.

pzdr