Nadeszły nadupały (określenie od Andrzeja Kleiny zapożyczone, mam nadzieję, że nie ma nic przeciwko).
Upałów nie trawię, nad-upałów tym bardziej, ale jak wiadomo nad-upały to rzecz, która zdarza się latem i w wakacje najczęściej (wakacji jeszcze nie mam, lato tyż jeszcze nie nadeszło, ale krokami wielkimi się zbliża).

Z latem i z wakacjami kojarzy mi się kategoria tzw. piosenek wakacyjnych czyli najczęściej badziewnego dicho, gdzie półnagie seksowne panie i pólnadzy panowie (co wyglądają lepiej niż autor tekstu i w kompleksy go wpędzają, no, ale autorowi nawet się rowera nie chce uruchomić, o wyjściu na basen nie wspominając, więc nie dziwne, że wygląda niesportowo raczej) swoje wdzięki prezentują.
Najczęściej muzycznie jest to totalna porażka, no, ale cóż, są i koneserzy takiej muzyki, więc zalinkujmy przykładową wakacyjną piosenkę:

http://www.youtube.com/watch?v=WsHifBX_dto

Są oczywiście piosenki wakacyjne i z latem się kojarzące dużo ambitniejsze. Mi z latem kojarzą się dwa świetne utworki, jeden to ,,July morning”(no, ale nań to za wcześnie), drugi to tytułowe ,,Summertime”

Więc może najpierw tekst:

Summertime,
And the livin’ is easy
Fish are jumpin’
And the cotton is high

Your daddy’s rich
And your mamma’s good lookin’
So hush little baby
Don’t you cry

One of these mornings
You’re going to rise up singing
Then you’ll spread your wings
And you’ll take to the sky

But till that morning
There’s a’nothing can harm you
With daddy and mamma standing by

Summertime,
And the livin’ is easy
Fish are jumpin’
And the cotton is high

Your daddy’s rich
And your mamma’s good lookin’
So hush little baby
Don’t you cry

Piosenkę skomponował George Gershwin ponad 70 lat temu, śpiewało ją mnóstwo osób, tu można sobie zajrzeć ile:

http://www.summertime-collection.com/

Ja oczywiście zaprezentuję kilka wersji, które wg mnie są godne polecenia.

Inaczej zacząć nie można?
No nie można, nawet pomimo uwielbienia mojego dla rocka, jednak zaczniemy nierockowo:

Eh, ten początek, przeszywające, no i później głos Elli…
No, Ella zostanie z nami na dłużej, tu już bez towarzystwa Armstronga:

No po Elli czas na inna panią, też magiczną.
No i wakacyjne nazwisko (a właściwie pseudonim) ma:

Czy już czas na J.J.?
I nie chodzi bynajmniej o Jacka Jareckiego. Eh, ten Jarecki to słynny jest, w Poszepszyńskich o nim gadają, Mo kiedyś na TXT cytowała książkę, gdzie o Jareckim piszą, teraz się okazuje, że inicjały ma jak Janis Joplin.

No, ale chyba Jacek mimo swoich licznych talentów tak śpiewać nie umie…
Po prostu przeszywające, pełen odjazd,

No i co tu zrobić?
Czy ktoś może zaśpiewać lepiej po tych paniach i jednym panu?
Jak dla mnie nie, a jakoś przyzwyczaiłem się do dłuższych swoich tekstów, więc na zakończenie jeszcze filmowy dodatek ( a w nastepnej części cyklu jeszcze bardziej filmowo będzie)
Filmowo, bo śpiewa Scarlett Johansson, no i fragmenty z filmu ,,Lost in translation (,,Między słowami”) w teledysku są.
A wersja, bardziej jako ciekawostka w sumie, ale może się spodoba:

P.S. Trochę uśpiła ta Scarlett, co?
A poza tym cykl będzie miał kolejne odsłony, a no i mały quiz, skąd tytuł: ,,Historia jednej piosenki”?