Smutna ta opowieść...

Pomyślałam sobie, że inność zazwyczaj jest w jakiś sposób piętnowana.
Albo jest tak, że ta Twoja inność, latami wyśmiewana, w końcu przynosi Ci coś pozytywnego i nagle wszyscy o niej zapominają, czasem nawet nagle zaczynają lubić.

Albo, dopiero wtedy kiedy coś się uda, inni inność dostrzegą, i spróbują Cię zdyskredytować.

Ta Twoja historia jest smutna, bo Misia odebrała sobie coś być może, ze strachu przed ludźmi. Była przewidująca, ale…

No właśnie.

Pozdrowienia.